บทที่ 1015 – ตอนที่ต้องอ่านของ มหาเทพ แห่ง สงคราม
ตอนนี้ของ มหาเทพ แห่ง สงคราม โดย โมเนโต้ ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายสัจนิยมทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 1015 จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
“เฮ้ เขาซ่อนตัวอยู่ในเมืองนางแอ่น เขาก็ฉลาดอยู่นะ ว่าไหม? เมืองนางแอ่นอยู่ไม่ไกลจากที่นี่นัก เราน่าจะไปถึงที่นั่นได้ในไม่ช้า ฮึ่ม ไอ้หมอนั่น เขาซ่อนตัวอยู่ใต้จมูกเรา มันทำให้พวกเราดูโง่!”
เทาหัวเราะเยาะอย่างเย็นชา “แต่น่าเสียดายที่หมอนั่นไม่รู้ว่าคำว่า 'ตาย' สะกดยังไง เขายังคงมีชื่อเสียงและสร้างปัญหาเพิ่มขึ้น เขากล้าทำให้เกิดความวุ่นวายอย่างใหญ่หลวงที่นั่น เห็นชัด ๆ ว่าเขาคงอยากตาย!”
“รู้ไหมว่านี่เรียกว่าอะไร? มันเรียกว่า หว่านพืชเช่นไร ย่อมได้ผลเช่นนั้น!”
ชาร์ลตะโกนอย่างประชดประชันพร้อมกับยิ้มอย่างเย็นชาออกมา จากนั้นเขาก็หันไปหาแจ็คสันและพูดว่า “ข้อมูลเรื่องนี้ยอดเยี่ยมจริง ๆ ! พรุ่งนี้ ดีแลนจะพาเราไปที่นั่น และฉันจะให้เงินคุณหนึ่งหมื่นล้านเหรียญเพื่อเป็นรางวัลสำหรับการบอกข้อมูลนี้ ส่วนวิธีการแบ่งเงินระหว่างคุณกับหลานชายของคุณ ก็แล้วแต่พวกคุณเลย!”
แต่แจ็คสันกลับส่ายหัว “ไม่ ฉันไม่ต้องการรางวัลหรือเงินใด ๆ ฉันไม่อยากได้เงินเลยสักนิด ฉันแค่หวังว่าพรุ่งนี้ ทั้งตระกูลแลมเบิร์ตและตระกูลฟรีแมนจะพาคนที่แข็งแกร่งที่สุดของพวกคุณไปฆ่าเฟนด์ซะ และฉันก็จะพาคนของฉันไปด้วย ฉันจะไปพร้อมกับพวกคุณ ฉันอยากเห็นหมอนั่นตายด้วยตาของตัวเอง!”
“ฮ่าฮ่า! ก็ได้! คุณอยากแก้แค้นให้ครอบครัวของคุณ คิดได้เยี่ยมมาก! พี่น้องแจ็คสัน ทำไมเราไม่มาดื่มกันสักหน่อย เพื่อฉลองความสำเร็จของเราล่วงหน้าล่ะ?”
ชาร์ลหัวเราะออกมาอย่างมีความสุข ความคิดของแจ็คสันนั้นเป็นเรื่องดีสำหรับพวกเขา อีกฝ่ายไม่เพียงแต่ไม่อยากได้เงินสักเหรียญ พวกเขายังเสนอที่จะช่วยด้วย ยังไงก็ตาม อีกฝ่ายสามารถรับเงินพร้อม ๆ ไปกับพวกเขาเพื่อฆ่าเฟนด์ได้
ดังนั้น มันทำให้เขาประหลาดใจจริง ๆ ที่อีกฝ่ายเลือกแบบนั้น ทั้ง ๆ ที่พวกเขาสามารถมองดูการต่อสู้จากที่ไกล ๆ ได้
“พวกเขามีลูกน้องเยอะไหม? ถ้าไม่ เราก็ไม่ต้องพานักสู้ชั้นยอดไปทั้งหมด จริงไหม? เราคือตระกูลที่มีชื่อเสียง เราต้องพาคนแข็งแกร่งทั้งหมดไปด้วย จริง ๆ เหรอ?”
ผู้อาวุโสของตระกูลแลมเบิร์ตถามออกมาด้วยใบหหน้าสงสัย
หลุยส์ ฟรีแมน หัวเราะกับคำพูดของแจ็คสัน และพูดโพล่งออกว่า “ฮ่า ๆ ! อีกฝ่ายมีลูกน้องไม่มากนัก คุณบอกเองไม่ใช่เหรอ? พรุ่งนี้เรามีคนที่แข็งแกร่งจำนวนมากบวกกับปรมาจารย์อีกหลายร้อยคนและนักสู้ระดับกึ่งเทพอีกหลายคน อีกฝ่ายคงจะหวาดกลัวมากจนตายเมื่อเห็นกองทัพของเรา!”
“ฮ่าฮ่า! หวาดกลัวมากจนตาย พูดเกินจริงไปนะ แต่พวกเขาคงจะฉี่ราดกางเกงแน่นอน!”
ผู้อาวุโสของตระกูลแลมเบิร์ตหัวเราะออกมาเสียงดัง “เฟนด์เป็นทหารผ่านศึกที่เคยผ่านความเป็นความตายในสนามรบมาก่อน ดังนั้นฉันคิดว่าเขาคงจะไม่ตกใจตายง่าย ๆ หรอก!”
“ฮ่า ๆ! ผู้อาวุโส คุณพุดถูก เขาคงแค่ฉี่ราดกางเกงเท่านั้น!”
เทาหัวเราะเยาะอย่างมีความสุขและคนอื่น ๆ ก็หัวเราะเยาะตามกับเรื่องที่เขาคุยกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหาเทพ แห่ง สงคราม
รอๆ1026...
1026รอๆ...
รออ่าน 691 อยู่นะครับ ติดงอมแงมเลย อยากให้ลงทุกวันเลยครับ สนุกมาก...
มันจบแค่ตอนที่ 585 จริงดิ???? เหมือนดำเนินเรื่องได้แค่ไม่เท่าไหร่เอง...