มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1044

“ก็ได้ ก็ได้! หยุดบ่นนะลูก พ่อก็ลำเอียงกับลูกเหมือนกันนะ ไม่ใช่พี่เฟนด์คนเดียว!”

แนชอดหัวเราะไม่ได้ ขณะที่เขามองไปที่ลูกสาวสุดน่ารักของเขาที่อยู่ตรงหน้า “ลูกรักของพ่อ ยูล ลูกมีเสน่ห์และสวยขึ้นในทุก ๆ วัน! อีกอย่าง ลูกก็ถือว่าเป็นหนุ่มสาวในตระกูลวู๊ด ลูกจะเข้าร่วมการแข่งขันก็ได้นะ!”

“ฮึ่ม! แน่นอน! ความแข็งแกร่งและทักษะการต่อสู้ของหนูก็แข็งแกร่งใช้ได้เลย! พ่อจะมาโทษหนูไม่ได้นะ ถ้าหนูแข่งชนะพี่เฟนด์!”

ยูลทำหน้ามุ่ย ก่อนถอนหายใจอย่างหงุดหงิด

“ยูล อะไรก็ตามที่ลูกได้ยิน อย่าไปบอกใครนะลูก เข้าใจไหม?"

ลิซซี่เตือนยูล หลังจากนึกขึ้นได้ว่าเรื่องนี้จริงจังขนาดไหน “สุดท้ายแล้ว ถ้าเรื่องที่พ่อของลูกถูกวางยาเป็นเรื่องจริง แสดงว่าคนที่ทำแบบนั้นต้องเป็นคนใกล้ตัวมาก ๆ แน่! น่ากลัวจริง ๆ !”

“ค่ะแม่ หนูเข้าใจ หนูจะไม่พูดเรื่องนี้ค่ะ หนูจะไม่พูดเรื่องนี้เด็ดขาด!”

ยูลพยักหน้าอย่างว่าง่าย เธอพูดต่อว่า “หนูจะรอจนกว่าพี่เฟนด์ว่าง แล้วค่อยหาเวลาคุยกับเขาค่ะหนู อยากรู้จริง ๆ ว่าโลกข้างนอกเป็นยังไง! รู้สึกยังไงที่โตมากับโลกภายนอก? สำหรับคนที่เติบโตในโลกแบบนั้น แถมยังกล้าที่จะแข่งขันเพื่อเป็นทายาทของตระกูลวู๊ด เขาจะต้องกล้าหาญและมั่นใจจริง ๆ หนูอยากรู้จริง ๆ ว่าทักษะการต่อสู้ของเขาอยู่ระดับไหน!”

ไททัสพูดกับแนช หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง “นายท่านวู๊ด นายท่านไม่คิดว่าคุณนายวู๊ดจะเป็นผู้ต้องสงสัยที่วางยาท่านจริง ๆ เหรอครับ? มีคนไม่กี่คนเท่านั้นที่อยู่ใกล้นายท่าน และสามารถวางยาโดนที่นายท่านไม่รู้ตัวได้ แถมเฟนด์ก็สงสัยคุณนายวู๊ดด้วย เขามีเหตุผลดี ๆ ด้วยนะครับ ผมรู้สึกว่าเฟนด์พูดถูกนะครับ คุณนายวู๊ดน่าสงสัยจริง ๆ !”