มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1092

"เฮ้ ลุกก่อน คุณสุภาพเกินไปแล้ว!"

เฟนด์ดึงชายตรงหน้าลุกขึ้น "เอาล่ะ ออกไปได้แล้วล่ะ ทุกคนรอข่าวอยู่" เฟนด์พูด "และคุณยังอยู่ที่นี่นานมันจะไม่ดีถ้ามีใครมาเห็นเข้า!"

"ตกลง ผมจะไปบอกข่าวดีกับทุกคน!"

แลนเซล็อคประกาศอย่างตื่นเต้น

"อย่าลืมบอกให้พวกเขาเก็บไว้เป็นความลับด้วย ไม่ต้องห่วง เราอาจจะจัดการกับลิลลี่และผู้อาวุโสลำดับสามในตอนนี้ไม่ได้ แต่ผมแน่ใจว่าพ่อจัดการเรื่องนี้ได้ในที่ประชุม!"

เฟนด์เตือนหลังจากคิดอยู่พักหนึ่ง

แลนเซล็อตออกไปอย่างเร็วและมีความสุข

เชิงเขาที่อยู่ไม่ไกลจากคฤหาสน์ตระกูลวู๊ดมากนัก หัวหน้าและผู้อาวุโสของตระกูลสาขาที่แสร้งทำเป็นกลับมากำลังมารวมตัวกัน

"อ่า ฉันสงสัยว่าแลนเซล็อตจะมีข่าวดีมาให้เราหรือเปล่า!"

แชด วู๊ด ที่มีผมขาวเป็นกระจุกอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ

"เฮ้ ไม่ต้องห่วง จะไม่มีข่าวร้ายมาแน่นอน เฟนด์เป็นคนดี แต่เพิ่งมาร่วมกับตระกูลวู๊ดอย่างเป็นทางการ และก็ได้เป็นทายาท ฉันว่าหลายคนไม่เคารพเขา แต่เขาก็เต็มใจช่วยเรา แต่ก็อาจจะไม่เป็นอิสระ!"

ชายกลางคนอีกคนหัวเราะ "ดีแล้วที่เขาจะได้พูดความคับข้องใจกับนายท่านได้" เขาพูด "แต่ฉันว่ามันไม่มีประโยชน์แม้จะบอกนายท่านไปแล้วทุกอย่าง!"

"ใช่ นายท่านไม่มีทางไปเผชิญหน้ากับผู้อาวุโสลำดับสามและนายหญิง แม้จะรู้ว่าอะไรเกิดขึ้นก็ตาม นอกจากนี้ สภาพร่างกายเขาตอนนี้ก็แย่มาก!"

แชดเดินเข้าไปหาทันทีที่เห็นแลนเซล็อตอยู่ตรงหน้า เขามองอย่างมีความหวัง

"บอก ไม่ว่านายน้อยจะพูดอะไรไว้ เขาก็จะทำหมดเลย!"

ริมฝีปากของแลนเซล็อตยิ้มเล็กน้อย "นายท่านโกรธมากหลังจากรู้เรื่องนี้" เขาประกาศ "เพราะตระกูลวู๊ดขอเพิ่มไปแค่สิบเปอร์เซ็นต์ คือ 60 เปอร์เซ็นต์ พวกเขาไม่เคยขอเป็น 70 หรือ 80 เปอร์เซ็นต์!"

"ฉันบอกนายแล้ว นายท่านคงไม่ทำอะไรแบบนั้นหรอก ก็เลยคิดว่าผู้อาวุโสลำดับสามไง เขากับนายหญิงคือคนชั่วช้า ทำไมต้องการทรัพยากรการฝึกไปให้ตัวเองเยอะขนาดนั้น? พวกเขาทำไม่สำเร็จด้วยซ้ำ!"

แชดกระทืบเท้าเต็มไปด้วยความชอบธรรม

"ถ้าอย่างนั้น? นายท่านมีวิธีแก้ปัญหาหรือเปล่า?"