มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1107

ลาน่าอดถามเฟนด์ไม่ได้ หลังจากครุ่นคิด

ก่อนที่เฟนด์จะตอบ อีธานก็พูดขึ้นมาว่า “ถ้าผมเดาไม่ผิด อาจารย์คงอยากจะกินข้าวแล้วก็พักผ่อนที่นี่ แล้วเราค่อยซื้อตั๋วไปเมืองวิญญาณใช่ไหมครับ”

เฟนด์พยักหน้า “เราจะซื้อตั๋วในวันพรุ่งนี้หลังจากพักที่นี่สักพัก เมืองวิญญาณเป็นเมืองที่เต็มไปด้วยทรัพยากรธรรมชาติ และสมุนไพรหายากมากมาย ฉันอาจจะเจอสิ่งที่ฉันต้องการก็ได้!”

"เอาล่ะ เรารีบมากเมื่อวานนี้ วันนี้ก็เลยเหนื่อยกันหน่อย มันจะดีมากถ้าเราจะเริ่มเดินทางกันในวันพรุ่งนี้!"

อีธานพยักหน้า พลางยิ้ม

ลาน่ามองไปที่เมืองที่เต็มไปด้วยเสียงจอแจ ถนนที่แออัด และเสียงอึกทึกครึกโครม เธออดที่จะอุทานออกมาไม่ได้ว่า “ฉันเข้าใจแล้วว่าทำไมตระกูลลึกลับอย่างตระกูลวู๊ดถึงเกลียดโลกมนุษย์ สุดท้ายแล้ว ภูเขาทั้งหลายมีจุดของพลังฉีที่หนาแน่น ในขณะเดียวกัน เราไม่ได้พลังฉีในที่ ๆ มีฝุ่นเยอะ อากาศที่นี่โคตรแย่เลย!”

"จริง!"

เฟนด์อดไม่ได้ที่จะดื่มด่ำไปกับบรรยากาศของภูเขา “ตอนนี้มีที่ที่เหมาะจะฝึกด้วยตัวเองน้อยลงแล้ว ฉันว่ามันคงยากแน่ ๆ ถ้าคนรุ่นต่อไปอยากจะบรรลุระดับเทพแท้จริง สุดท้ายแล้ว มันยากมากที่จะได้หญ้าวิญญาณมา ถ้าธรรมชาติมีฉีไม่พอที่จะให้มันเติบโต ทรัพยากรการฝึกของเราก็ลดน้อยลงไปทุกที!”

"โอ้ ใช่ อาจารย์คิดว่าแลนซ์กับคนอื่น ๆ ตายไปแล้วจริง ๆ รึเปล่า? ถ้าไม่ตายก็น่าจะกลับมาตั้งนานแล้วสิ แต่ถ้าพวกเขาตายแล้วจริง ๆ พวกเขาก็เป็นอัจฉริยะจากหลากหลายตระกูลที่สำคัญ น่าจะมีร่องรอยอะไรเหลืออยู่ในป่าลึกลับที่พวกเขาเข้าไปบ้างสิถ้าพวกเขาถูกฆ่า อาจจะมีรอยเท้าหรืออะไรสักอย่าง ทำไมถึงไม่มีร่อยรอยอะไรเลยนะ?”

ลาน่านึกถึงเรื่องอื่นขึ้นมาอย่างรวดเร็ว ก่อนจะถามออกมาด้วยความสงสัยขณะที่เดินไปกับเฟนด์และอีธาน

“แปลกจริง ๆ !”

เฟนด์ยิ้มอย่างขมขื่น “เราไม่มีเวลาจะมาคิดว่าแลนซ์กับคนอื่น ๆ ยังมีชีวิตอยู่รึเปล่า ตอนนี้เราต้องหาวัตถุดิบและยาถอนพิษเพื่อพ่อของฉัน เขาจะได้หาย พอถึงตอนนั้นเราก็จะจัดการผู้อาวุโสลำดับสามได้ถ้าเขาทำตัวขัดขวางพวกเรา!”

ทั้งสามคนรีบหาอะไรกิน หาโรงแรมเพื่อพักผ่อน แถมยังจองตั๋วไปเมืองวิญญาณในเช้าวันรุ่งขึ้นอีกด้วย

“เป็นไร? ไม่ชอบให้เรียกลุงเหรอ?”

สาวสวยหยุด ก่อนจะถอดแว่นกันแดดออก เธอเยาะเย้ยพวกเขา “จะให้เรียกว่าอะไรดีล่ะ แต่งตัวเห่ยขนาดนี้?”

“ก็ได้ ป้า เดินผ่านไปสิ ตกลงไหม?"

เฟนด์ยิ้มหวาน ก่อนจะเดินออกไป มีที่เป็นโยชน์ข้าง ๆ พวกเขา แต่แม่สาวคนนี้ไม่มองทางเลยด้วยซ้ำ เอาแต่บอกว่าพวกเขาขวางทางเธอ

“ป้า? กล้าดียังไงถึงเรียกฉันแบบนั้น?”

เธอโกรธจัด เธอสูดหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนจะยกขาขึ้น แล้วเตะไปที่เฟนด์