มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1167

"พ่อจะบอกอะไรให้นะ ตระกูลแม็คจบจริง ๆ แล้วครั้งนี้ ได้ยินมาว่าพวกเขาทำให้นายน้อยตระกูลวู๊ดขุ่นเคือง และนายน้อยคนนี้ก็มีความสามารถในการต่อสู้ระดับสูงมาก ขั้นอัจฉริยะ เขาได้ฆ่าปรมาจารย์ของตระกูลแม็ค นายท่าน และออทัมน์ ทำให้ทุกคนยินดีมาก" ลินคอล์นถอนหายใจ "ใครจะรู้ว่าตระกูลแม็คที่เย่อหยิ่งและผยองจะต้องเจอจุดจบแบบนี้ คนมีความสุขกันมากเลย!"

น้องชายลินคอล์นที่อยู่ข้าง ๆ พูดขึ้นมาว่า "สงสัยว่านายน้อยวู๊ดชื่ออะไรกัน? เขาฉลาดจริง ๆ ได้ยินมาว่าเขาถามไกอัสว่าได้ปกป้องพวกแม็คหรือเปล่า จากนั้น เพื่อให้ไกอัสได้พิสูจน์ความบริสุทธิ์ เขาขอให้ไกอัสฆ่าน้องชายและหลานสาวของไกอัส เพราะไกอัสเป็นคนทำ ไกอัสจะไม่เกลียดเขา..."

เคย์ล่าพยักหน้ายิ้ม ๆ "ใช่ ฉลาดมาก และหนูก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน!" เธอพูดขณะมองไปที่พ่อและลุง "คุณพ่อ คุณลุง หนูมีอะไรจะบอก... หนูจะออกจากครอบครัวลีห์พรุ่งนี้"

"ออกจากครอบครัว?" ตาพวกเขาเบิกกว้างอย่างกะทันหันและสงสัยมากว่าเกิดอะไรขึ้น

ลินคอล์นพูดขึ้นทันทีว่า "จะไปไหน? นี่คือพรสำหรับการฝึกฝน พวกเราครอบครัวลีห์ มีชีวิตอย่างยากลำบากเมื่อตอนตระกูลแม็คกดขี่ไว้ ตอนนี้ตระกูลแม็คจบเห่ไปแล้ว ครอบครัวอย่างเรา ที่อ่อนแอกว่าเล็กน้อย จะได้มีวันดี ๆ กว่านี้ อย่างน้อยเราก็ไม่ต้องมีชีวิตอยู่อย่างเสี่ยง ๆ นอกจากนั้น ที่แห่งนี้ยังเป็นที่ฝึกฝนที่ดี เนื่องจากติดอยู่กับตระกูลวู๊ด และพลังฉีก็หนาแน่น ถ้าลูกไม่อยู่ที่นี่ แล้วจะไปอยู่ที่ไหน?"

ลุงสองของเคย์ล่าเกลี้ยกล่อม "ใช่ เคย์ล่า เรายังคิดเรื่องที่จะให้หลานฝึกที่นี่ ด้วยความสามารถของหลาน ใช้เวลาไม่นานหรอกที่จะฝ่าเข้าไปและเข้าสู่ระดับกึ่งเทพได้ หลังจากที่หลานฝ่าเข้าไปได้แล้ว ก็จะมีโอกาสเมื่อพวกตระกูลวู๊ดลงมาหาคนไปเข้าร่วมด้วย ถ้าหลานโชคดีน่ะนะ ทำไมถึงคิดที่จะออกไปอีกล่ะ?"

"เฟนด์เหรอ?" ใบหน้าลินคอล์นเปลี่ยนไปอย่างขมขื่น และท่าทีก็ไม่ยินดี

เคย์ล่าเห็นว่าลินคอล์นดูไม่มีความสุข เธอขมวดคิ้วและถาม "ทำไมคะพ่อ? เขาเป็นทายาทตระกูลวู๊ดเลยนะ เขาจะได้เป็นนายท่านถ้าทุกอย่างเป็นไปตามแผน พ่อกังวลอะไรถ้าเขาเป็นคนพาหนูเข้าตระกูลวู๊ด?"

ลินคอล์นถอนหายใจและพูดว่า "นี่เป็นทั้งเรื่องดีและเรื่องร้ายในเวลาเดียวกันเลยนะ"