มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1168

"พ่อกำลังพูดเรื่องอะไร? ทำไมหนูไม่เข้าใจเลย?" เคย์ล่ากลอกตาใส่พ่ออย่างร้อนรน เธอไม่เข้าใจว่าการเข้าตระกูลวู๊ดและการรู้จักลูกชายนายท่านจะดีไม่และไม่ดีในเวลาเดียวกันได้อย่างไร

เห็นได้ชัดเลยว่าเรื่องนี้มันยอดเยี่ยม

ลินคอล์นยิ้มอย่างขมขื่นและอธิบาย "เป็นเรื่องที่ดี เพราะลูกเข้าตระกูลวู๊ดได้ และลูกจะได้วัสดุเสริมทักษะการต่อสู้ เรามีความสุขอยู่แล้วที่ลูกจะได้ฝึกในตระกูลวู๊ดเพราะลูกสาวเราจะก้าวหน้าได้อย่างรวดเร็วและได้เป็นปรมาจารย์ระดับกึ่งเทพ!"

ลินคอล์นหยุดก่อนพูดต่อว่า "พ่อบอกว่ามันเป็นเรื่องแย่เพราะพ่อเป็นห่วงกับสถานการณ์ปัจจุบันของตระกูลวู๊ด คือมันดูไม่ดี ลูกก็รู้ว่านายหญิงคนแรกไม่ยินดีเท่าไหร่ตอนที่เฟนด์กลายเป็นทายาทของนายท่าน และเธอก็อยากจะฆ่าเฟนด์จริง ๆ นอกจากนั้น ลิลลี่ยังมีตำแหน่งสูงในตระกูลอีก เธอนำลาโกริโอมามาก ดังนั้น..."

เคย์ล่าเข้าใจที่พ่อเธอจะสื่อ "พ่อ หนูเข้าใจนะ ที่พ่อกลัวว่าหนูจะมีส่วนร่วมหลังจากที่ตามเฟนด์ไป ใช่ไหม? พ่อกลัวว่าจะมีสงครามภายในตระกูล พวกเขาจะเริ่มต่อสู้กัน ใช่ไหม?"

"ใช่ สุดท้ายแล้วเฟนด์ก็คือคนที่พาลูกเข้าตระกูลวู๊ด ถ้าตอนนั้นเขาขอให้ลูกอยู่ข้าง ๆ ล่ะ ลูกจะไม่อยู่เหรอ? นอกจากนั้น อาการของแนชก็ดูร้ายแรงขึ้นเรื่อย ๆ พ่อกลัวว่าถ้าเขาตายในเร็ว ๆ นี้ หลายคนก็จะพากันแย่งตำแหน่งนายท่านของตระกูล!" ลินคอล์นพยักหน้าอย่างไร้หนทาง "พ่อก็อยากให้ลูกเข้าตระกูลวู๊ดได้ แต่เหมือนนี่จะไม่ใช่โอกาสที่ดีเท่าไหร่นัก โดยเฉพาะเมื่อคนที่แนะนำมาคือเฟนด์ ถ้าเกิดว่านายหญิงคนแรกเกลียดลูกไปด้วยล่ะ?"

“ไม่ต้องห่วงนะพ่อ เธอจะจับจ้องหนูทำไมในเมื่อหนูไม่ได้มีตำแหน่งอะไร? พ่อขี้ขลาดจังเลย ถ้าหนูเป็นผู้พิทักษ์หรือผู้อาวุโสสิ เขาถึงจะจับตาดูหนู แต่หนูก็แค่คนที่ไม่มีอะไรเลยไปเข้าร่วมด้วยเท่านั้น พวกเขาไม่มีเวลามาคิดถึงหนูด้วยซ้ำ!" เคย์ล่าพูดไม่ออกกับท่าทีของพ่อ "นอกจากนี้ เฟนด์ก็มีพรสวรรค์จริง ๆ เป็นคนฉลาด ดังนั้นเขาจะหาวิธีแก้ปัญหาให้ตระกูลวู๊ดเอง ไม่ต้องห่วงหรอก พ่อบอกตลอดนี่ว่าการฝึกเป็นเรื่องฝืนธรรมชาติ แล้วก็อย่ากลัวตาย ไม่ใช่เหรอ? อะไรจะกลัวตายขนาดนั้น?"

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน