มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1180

ฟุ่บ!

ผู้อาวุโสลำดับสองเร็ว แต่ผู้อาวุโสลำดับสามเร็วกว่า

เวดมาปรากฏตัวต่อหน้าเขาอย่างรวดเร็วราวสายลมและเหวี่ยงหมัดใส่ผู้อาวุโสลำดับสอง

ตูม!

แรงระเบิดดังขึ้นอย่างอึกทึกโครมคราม แรงกระแทกทำให้ตัวผู้อาวุโสลำดับสองปลิวอออกไปราวกับว่าวป่านขาด ตกลงมาด้วยแรงโน้มถ่วงและเลือดก็กระอักออกจากปาก

"ฮ่า ๆ...! แม้แต่ผู้อาวุโสลำดับแรกก็ชนะฉันไม่ได้ แต่แกอยากจะฆ่าที่รักของฉันในขณะที่แกเป็นแค่เทพแท้จริงขั้นกลางเนี่ยนะ ผู้อาวุโสลำดับสอง?" เวดหัวเราะเสียงดังเมื่อเห็นว่าเขาอาเจียนเป็นเลือดจากแรงการโจมตีของตัวเอง เวดเข้าหาลิลลี่และกอดเอวไว้ต่อหน้าฝูงชน

ลิลลี่ตาแดงก่ำและจ้องอย่างเขม็ง ทำให้เขาปล่อยเธอ

"กลัวอะไรไปที่รัก? ไม่ช้าก็เร็วพวกเขาต้องรู้เรื่องของเราอยู่ดี เราแอบต่อไปไม่ได้แล้วใช่ไหม? ฮ่า ๆ...! ให้แนชมองมาก็ดีนะ บางทีมันอาจจะตายเพราะความโกรธโดยที่เรายังไม่ได้ทำอะไรเลย!" ผู้อาวุโสลำดับสามเยาะเย้ย "ใครกล้าต่อต้านฉันวันนี้จะได้เป็นวันตายของแก ฉันมีความสามารถในการต่อสู้ระดับสูงสุดในขณะที่ผู้อาวุโสลำดับแรกและสองบาดเจ็บ พลังพวกมันนี่ช่างน่าสมเพชจริง ๆ และฉันก็มีตระกูลลาโกริโอสองสามคนที่จะสู้ไปด้วยกัน ฉันว่าทุกคนเข้าใจอะไรกันดีแล้วใช่ไหม?"

"ฮ่า ๆ... ดี เยี่ยมมาก ใครก็ตาม ที่รู้สึกว่าฉัน แนช วู๊ด ทำผิดต่อพวกคุณ ก็ไปอยู่ข้างพวกนั้นได้เลย" แนชหัวเราะอย่างขมขื่น "แต่ฉันขอบคุณนะที่ไม่มีตระกูลสาขาไปอยู่ข้างนั้นเลย หมายความว่าไงรู้ไหม? หมายความว่าพวกเขายอมตายดีกว่าอยู่ข้างพวกแก!"

แลนเซล็อตยืนข้างหน้าและพูดเสียงดัง "ถูกต้อง! ลิลลี่กับผู้อาวุโสลำดับสามสมรู้ร่วมคิดและแอบเพิ่มเปอร์เซ็นต์ของทรัพยากรเสริมทักษะยุทธ พวกนั้นไม่เคยให้ตัวเลือกกับเราเลยที่จะให้เรารอด แถมยังเพิ่มมาเป็นแปดสิบเปอร์เซ็นต์ เราจะไปอยู่ข้าง ๆ คนพวกนี้ได้ยังไง? วันนี้ตระกูลสาขาของฉันจะยืนอยู่ข้างแนช แม้ว่าจะหมายถึงความตายก็ตาม!"

"อะไรนะ? พวกเขาเพิ่มเปอร์เซ็นต์ทรัพยากรเสริมทักษะการต่อสู้ที่ตระกูลสาขาส่งมาให้เหรอ?" ผู้อาวุโสและผู้พิทักษ์พูดขึ้น ไม่ใช่แค่แอบเพิ่มเปอร์เซ็นต์เท่านั้น แต่ยังเพิ่มไปถึง 80 เปอร์เซ็นต์ นั่นหมายความว่าพวกเขาเอาอีก 20 เปอร์เซ็นต์ไปกันเองไม่ใช่เหรอ?