มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1186

"เทพแท้จริงขั้นกลางและคนจากตระกูลสาขาจะเป็นผู้อาวุโสของตระกูลหลักได้ไหมครับ?" แลนเซล็อตตื่นเต้นอย่างมากเมื่อได้ยินข่าวนี้ เขาก็มีความสามารถที่สูงกว่าหลาย ๆ คนในตระกูลสาขา จนถึงขั้นกลางของเทพแท้จริง

เห็นได้ชัดเลยว่าเขาผ่านข้อกำหนดทั้งหมด

เขาจะได้ค่าแรงดีมากถ้าได้เป็นผู้อาวุโสในตระกูลหลัก ไม่ใช่แค่เขาจะไม่ต้องกังวลเรื่องของตระกูลสาขาอีกต่อไป แต่เขายังได้ทรัพยากรเสริมทักษะยุทธมาฝึกด้วยตัวเองอีก เขาจะได้เพิ่มระดับความสามารถและสนุกกับการใช้ทรัพยากรการฝึก

ที่สำคัญที่สุดคือไม่เคยมีคนจากตระกูลสาขาที่ได้มาในตระกูลหลักและกลายเป็นผู้อาวุโสได้

การตัดสินใจนี้ของแนชเป็นการทำลายกฏเก่า ๆ ทิ้งไป

นี่ไม่ใช่เรื่องดีของตระกูลหลัก แต่เป็นเรื่องดีของสมาชิกในตระกูลสาขา

สุดท้ายแล้ว ถ้าใครในพวกเขาได้มาเป็นผู้อาวุโสของตระกูลหลัก ก็จะมีโอกาสแนะนำหรือมีสิทธิโหวตในตอนที่มีการประชุมที่สำคัญ เสียงของเขาอาจจะสำคัญในปัญหาบางเรื่อง

พวกเขาช่วยปรับปรุงสวัสดิการของตระกูลสาขาได้ด้วยซ้ำ

"แน่นอน ฉันต้อนรับทุกคนที่อยู่ในขั้นกลางของเทพแท้จริง และยินดีให้เป็นผู้อาวุโสของเราได้!" แนชพยักหน้าอย่างพอใจและพูดด้วยรอยยิ้ม "ฉันกลัวแค่ว่าพวกนายจะเคยชินกับการเป็นหัวหน้าของตระกูลสาขา เลยจะไม่สนใจที่จะเป็นผู้อาวุโสของเรา!"

"ฮ่า ๆ... เอาล่ะ เอาล่ะ ผมจะกลับไปเตรียมพร้อมสำหรับตำแหน่งผู้อาวุโส!" แชดหัวเราะเสียงดัง เขาไม่รู้เลยว่าจะมีโอกาสเช่นนี้

"เฮ้อ ฉันอิจฉาพวกนายจริง ๆ ฉันเพิ่งอยู่ขั้นต้นของเทพแท้จริงเอง!" เมสันที่อยู่ด้วยอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจดูน่าสงสาร

"ถ้าอย่างนั้นก็ต้องทำงานให้หนัก ถ้าตระกูลเราเติบโตไปได้เรื่อย ๆ เราก็จะเลือกคนที่โดดเด่นของตระกูลสาขามาเรื่อย ๆ เช่นกัน!" แนชยิ้มและพูด "อ้อ ถ้านายไม่รังเกียจที่จะเป็นผู้พิทักษ์ ก็มาร่วมกับเราได้นะ!"

"ผู้พิทักษ์เหรอ? แน่นอนนายท่าน! ผมจะเข้าไปเป็นผู้พิทักษ์!"