มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1187

เมสันพูดอย่างตื่นเต้น "นายท่าน งั้นผมตัดสินใจแล้ว!"

"เยี่ยม ที่ตัดสินใจได้เลย!" แนชยิ้มและพูด

"ผมคิดว่าถ้าทุกคนค้างคืนและค่อยกลับพรุ่งนี้จะดีที่สุด ผมจะกลับไปกับทุกคนเพื่อเกณฑ์อัจฉริยะบางคนมา ผมต้องเลือกแค่สองหรือสามจากตระกูลสาขามา จากจำนวนคนในตระกูล ผมจะเลือกสามคนในตระกูลใหญ่ และเลือกสองคนในตระกูลเล็ก!" เฟนด์คิดและพูดกับแลนเซล็อตและคนอื่น ๆ

"ฮ่า ๆ เยี่ยมเลย! นี่คือข่าวดีมาก!" ทุกคนมีความสุข แม้ว่าตระกูลวู๊ดจะสูญเสียไปครั้งใหญ่ แต่การตัดสินใจนี้ของแนชก็ทำให้ทุกคนจากตระกูลสาขามีความหวังขึ้นมา นอกจากนี้ พวกเขายังมีคำดี ๆ กลับไปบอกตระกูลของตัวเองอีกด้วย

ทุกคนกลับมาที่พักของตัวเองหลังจากเก็บกวาดศพ

"ที่รัก ฉันคิดถึงไคลี่กับคนอื่น ๆ !" ในตอนเย็น เซเลน่าพูดขณะที่นอนอยู่ในอ้อมแขนของเฟนด์

เฟนด์ยิ้มอย่างขมขื่นและพูด "ใช่ ผมก็คิดถึงลูกและอยากพาพวกเขามาด้วย แต่น่าเสียดายที่ผมไม่อยากพามาเพราะตระกูลวู๊ดยังแก้ไขปัญหาไม่ได้!"

เฟนด์หยุดก่อนจะพูดต่อ "แล้วถ้า พรุ่งนี้ล่ะ? ผมจะขอให้ลาน่ากับอีธานกลับไปพร้อมกับคุณ คุณจะพาพวกเขามาหมดเลยก็ได้ คุณถามแอ็บเนอร์กับแซมว่าอยากมาฝึกหรือไม่ก็ได้ ถ้าพวกเขาเต็มใจ ก็พามาด้วย แต่คุณต้องบอกเหตุการณ์ที่นี่ให้พวกเขารู้ก่อน ที่ตั้งของตระกูลลึกลับก็ต้องเก็บไว้เป็นความลับ และคุณจะไปบอกใครไม่ได้เลย! นี่หมายความว่าพวกเขาจะออกไปไหนไม่ได้อีกแล้วหลังจากมาถึงที่นี่"

เซเลน่าดีใจเมื่อได้ยินเช่นนี้ "เยี่ยมไปเลย ถ้าเป็นอย่างนี้แล้ว ฉันก็จะได้เจอไคลลี่ในวันสองวัน ลูกต้องคิดถึงเราแน่!"

ไม่นานหลังจากนั้น หลายร้อยคนก็ออกมายืนต้อนรับที่ทางเข้า และยังมีอีกหลายคนที่วิ่งเข้ามาเรื่อย ๆ

"ท่านหัวหน้า ครั้งเป็นเป็นยังไงบ้าง? คนในตระกูลหลักบอกหรือเปล่าว่าจะส่งตัวแทนไปเมื่อไหร่? นี่ก็ผ่านมาหลายวันแล้ว พวกเขาได้โกหกเราหรือเปล่า?" ชายกลางคนเดินไปข้างหน้าและถามทันทีที่เห็นพวกเขากลับมา

"ใช่ท่านหัวหน้า คนจากตระกูลหลักมักจะพูดจาดี ๆ ฉันว่าพวกเขาแค่ถ่วงเวลาให้เราอดทนไว้ เรื่องที่จะเลือกอัจฉริยะมาฝึกตระกูลหลักนั่นก็แค่โกหก" ชายหนุ่มกอดอกและพูดอย่างคร้าน ๆ

"พูดไร้สาระอะไรน่ะ?" แลนเซล็อตจ้องก่อนจะแนะนำ "ทุกคน นี่คือนายน้อยเฟนด์ที่เป็นทายาทของตระกูลหลัก เขามาที่นี่วันนี้เพื่อเลือกอัจฉริยะไปตระกูลหลักวันนี้!"