มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1194

สรุปบท บทที่ 1194: มหาเทพ แห่ง สงคราม

อ่านสรุป บทที่ 1194 จาก มหาเทพ แห่ง สงคราม โดย โมเนโต้

บทที่ บทที่ 1194 คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายสัจนิยม มหาเทพ แห่ง สงคราม ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย โมเนโต้ อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง

ชายหัวล้านที่ตัวสูงและแข็งแรงเลิกคิ้วข้างหนึ่งหลังจากฟังชายหนวด "ฮี่ ๆ ชอบคนไหน? พาพวกมันมาทั้งหมดแล้วก็ลงเขากันเถอะ!"

ชายหนวดไม่พอใจกับคำตอบของเขา "ผู้พิทักษ์ลานิช นายทำอย่างนี้ได้ไง? เหอะ ที่ฉันหมายถึงคือนายเอาเด็กนั่นไป!"

ชายหัวล้านยิ้มอย่างขมขื่น "โอ๊ะ เข้าใจแล้ว นายชอบคนแก่กว่างั้นสิ? แม้จะเป็นหญิงวัยกลางคนแต่ก็รักษาหุ่นได้อย่างดีเลยนะ! ถือได้ว่ามีอายุประมาณสามสิบ มีแค่คำว่า 'มีเสน่ห์' เท่านั้นแหละที่อธิบายออร่าโดยรวมได้ ยิ่งกว่านั้น เธอก็เป็นถึงภรรยาของผู้อาวุโส ฉันชอบความท้าทายจริง ๆ!"

หญิงวัยกลางคนขมวดคิ้ว เธอกัดฟันร้อง "ก็ได้! ฉันจะไปกับพวกแก แต่แกต้องปล่อยลูกสาวฉันไป!"

"แม่พูดอะไรน่ะ? เราจะหนีไปด้วยกัน!"

ทันทีที่ลูกสาวเธอได้ยินเช่นนั้น สีหน้าก็แห้งเหี่ยวลงอย่างไม่น่าดู เธอจับมือแม่เอาไว้และค้าน

"โง่นัก เราสู้ไม่ได้หรอก ความสามารถพวกนี้แข็งแกร่งกว่าเราอีก นอกจากนี้พวกมันก็คนเยอะกว่า อย่าหวังเลยว่าจะมีคนใดคนหนึ่งรอดไปได้!"

หญิงวัยกลางคนรู้สึกหมดหนทาง ใจเธอรู้ดีกว่าหากอีกฝ่ายทำให้พวกเธอเป็นมลทิน พวกมันก็คงฆ่าพวกเธอเช่นกัน

ดังนั้น ถ้าปล่อยให้ลูกเธอรอดออกไปคงจะดีกว่า และถ้าลูกเธอยังมีอยู่ชีวิตอยู่ ก็ไปบอกพ่อของเธอได้ เขาจะได้พาคนมาแก้แค้น

"ฮ่า ๆ ๆ ๆ! คิดว่าฉันโง่หรือไง?"

ชายหัวล้านที่ตัวสูงและแข็งแรงเลิกคิ้วข้างหนึ่งหลังจากฟังนายหนวด "ฮี่ ๆ ชอบคนไหน? พาพวกมันมาทั้งหมดแล้วก็ลงเขากันเถอะ!"

นายหนวดไม่พอใจกับคำตอบของเขา "ผู้พิทักษ์ลานิช นายทำอย่างนี้ได้ไง? เหอะ ที่ฉันหมายถึงคือนายเอาเด็กนั่นไป!"

ชายหัวล้านยิ้มอย่างขมขื่น "โอ๊ะ เข้าใจแล้ว นายชอบคนแก่กว่างั้นสิ? แม้จะเป็นหญิงวัยกลางคนแต่ก็รักษาหุ่นได้อย่างดีเลยนะ! ถือได้ว่ามีอายุประมาณสามสิบ มีแค่คำว่า 'มีเสน่ห์' เท่านั้นแหละที่อธิบายออร่าโดยรวมได้ ยิ่งกว่านั้น เธอก็เป็นถึงภรรยาของผู้อาวุโส ฉันชอบความท้าทายจริง ๆ!"

หญิงวัยกลางคนขมวดคิ้ว เธอกัดฟันร้อง "ก็ได้! ฉันจะไปกับพวกแก แต่แกต้องปล่อยลูกสาวฉันไป!"

"แม่พูดอะไรน่ะ? เราจะหนีไปด้วยกัน!"

ทันทีที่ลูกสาวเธอได้ยินเช่นนั้น สีหน้าก็แห้งเหี่ยวลงอย่างไม่น่าดู เธอจับมือแม่เอาไว้และค้าน

"โง่นัก เราสู้ไม่ได้หรอก ความสามารถพวกนี้แข็งแกร่งกว่าเราอีก นอกจากนี้พวกมันก็คนเยอะกว่า อย่าหวังเลยว่าจะมีคนใดคนหนึ่งรอดไปได้!"

หญิงวัยกลางคนรู้สึกหมดหนทาง ใจเธอรู้ดีกว่าหากอีกฝ่ายทำให้พวกเธอเป็นมลทิน พวกมันก็คงฆ่าพวกเธอเช่นกัน

ดังนั้น ถ้าปล่อยให้ลูกเธอรอดออกไปคงจะดีกว่า และถ้าลูกเธอยังมีอยู่ชีวิตอยู่ ก็ไปบอกพ่อของเธอได้ เขาจะได้พาคนมาแก้แค้น

"ฮ่า ๆ ๆ ๆ! คิดว่าฉันโง่หรือไง?"

อีกครั้งที่ผู้หญิงคนนั้นกระอักเลือดออกมาและล้มลงไปกับพื้น บาดแผลรุนแรงขึ้น

ชัดเลยว่าเธอบาดเจ็บสาหัสจากรอบที่แล้ว ความเร็วครั้งนี้ก็เลยช้าลงอย่างเห็นได้ชัด ชายหัวล้านหลบการโจมตีของเธอได้อย่างง่ายดาย

"แม่!"

เมื่อเห็นภาพที่ร่างของแม่ล้มลง เด็กสาวก็ตะโกนและรีบวิ่งเข้าไปหาศัตรูโดนหวังว่าจะฆ่าชายหัวโล้น

"วะฮ่าฮ่า! อยากลองสู้กับฉันเหรอ? เธอไม่ได้อยู่ในสถานะกึ่งเทพนะ คิดว่าจะเอาชนะฉันได้หรือไง?"

ชายหัวล้านเยาะเย้ยเด็กสาวและเหวี่ยงหมัดออกไป หมัดของเขาพุ่งเข้าใส่หมัดของเธอและทำให้เธอกระเด็นออกไปไม่กี่เมตร

"อั่ก!"

เด็กสาวนอนบาดเจ็บอยู่บนพื้น เลือดไหลออกมาจากปาก

"ฮี่ ๆ! ตอนนี้ล่ะ ตอนนี้ล่ะ ก็สู้กันต่อไม่ได้แล้วใช่ไหม?"

นายหนวดเดินเข้าไปหาหญิงกลางคน มุมปากเขาแสยะยิ้มอย่างชั่วร้าย

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหาเทพ แห่ง สงคราม