มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1221

แต่นายใหญ่ลาโกริโอกลับส่ายหัว “ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นเราจะฆ่าเขาไม่ได้ ถ้าข่าวเรื่องนี้เผยแพร่ออกไป ตระกูลลาโกริโอของเราคงจะถูกคนทั้งโลกเยาะเย้ย”

“ทำไมล่ะ? เราก็กำจัดปัญหาอย่างลับ ๆ สิ อีกอย่าง เขาก็เป็นสมาชิกตระกูลลาโกริโอของเรา แต่ตอนนี้เขากลายเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดกับศัตรูแล้วและเขายังเต็มใจที่จะทำงานให้ตระกูลวู๊ดอีก ก็เป็นไปได้ที่ตระกูลอื่นจะพูดอะไรบางอย่างถ้าเราฆ่าเขา” ผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งขมวดคิ้วไม่เข้าใจตรรกะของตัวเอง

นายใหญ่ลาโกริโอตอบกลับว่า “ในอดีต ลูกชายของเขาตายในการต่อสู้เพื่อตระกูลลาโกริโอและเขาก็ไม่ได้ทำอะไรผิดต่อตระกูลลาโกริโอของเรา คนอื่นจะไม่พูดว่าเราโหดเหี้ยมเหรอถ้าข่าวเรื่องนี้หลุดออกไป?”

นายใหญ่ลาโกริโอไขว้มือทั้งสองข้างไว้ด้านหลัง มองไปยังบริเวณที่ซาเวียร์จากไป และพูดต่อว่า “ถ้าตอนแรกเขาเข้าข้างลิลลี่ เขาคงตายไปแล้ว แทนที่จะได้อยู่กับตระกูลวู๊ดเพื่อทดแทนบุญคุณพวกเขา การส่งลิลลี่กลับมาที่บ้านเป็นการกระทำที่มีน้ำใจจากเขาแล้ว”

ในตอนนั้น เทรนตันก็พยักหน้าเห็นด้วย “ก็จริง... ถ้าไม่มีใครพาลิลลี่กลับมาหลังจากที่พลังยุทธของเธอถูกทำลาย ใครจะรู้ว่าเธอจะต้องเผชิญกับอันตรายอะไรตอนที่เธอกลับมาคนเดียว แน่นอน ตระกูลวู๊ดคงไม่ส่งคนคอยคุ้มกันเธอกลับมาหรอก การกระทำของซาเวียร์ที่ส่งลูกสาวของฉันกลับมาที่นี่ถือเป็นการทำสิ่งที่ยอดเยี่ยมเพื่อตระกูลลาโกริโอของเราแล้ว”

หลังจากที่ผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งได้ฟังความคิดที่มีเหตุผลของพวกเขาแล้ว เขาก็พยักหน้าเห็นด้วย “นายท่านพูดถูก... เมื่อกี้ฉันทำอย่างนั้นเพราะถูกกระตุ้น โชคดีที่นายใหญ่ลาโกริโอหยุดฉันไว้ ไม่งั้นฉันคงทำบางสิ่งที่จะทำให้ตัวเองต้องเสียใจไปตลอดชีวิตแน่ เพราะยังไงซะ ซาเวียร์ก็ส่งคุณหนูใหญ่กลับมาโดยที่ไม่มีใครสั่งเขาเลย ถ้าฉันฆ่าเขาที่นี่เมื่อกี้ เราคงจะได้รับผลกระทบที่เลวร้ายถ้ามีคนรู้เรื่องนี้”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน