มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1231

เฟนด์เงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะพูดขึ้นมาว่า “นั่นไม่ใช่แค่เรื่องเดียว คุณหายไปตั้งนาน แล้วถ้าคุณไม่กลับไป สมาชิกตระกูลคาเบลโลคงตามหาทุก ๆ ที่ ถ้าเขารู้ว่าคุณถูกจับตัวไป พ่อแม่คุณจะไม่ห่วงหรือไง ถ้าคุณหายไปนานขนาดนั้น?”

ไดอาเนียลล่าหน้าหม่นลงเมื่อเธอได้ยินเช่นนั้น เธอครุ่นคิด ก่อนจะพูดออกมาว่า “พวกเขาไม่รู้ว่าฉันถูกมันโรจับไป พวกเขารู้แค่ว่าฉันออกมาเล่น เพราะงั้น พวกเขาไม่ห่วงฉันหรอก เพราะฉันเองก็มีทักษะการต่อสู้ที่ดีด้วย แต่ถ้าฉันไม่กลับบ้านนานเกินไป พวกเขาก็อาจจะเป็นห่วงบ้าง”

ขณะที่ม้าหยุด เธอหันไปหาเฟนด์ ก่อนจะพูดพลางยิ้ม “อย่างไรก็ตาม ฉันตัดสินใจแล้วที่จะตามคุณไปเล่นที่ตระกูลวู๊ดด้วย สุดท้ายแล้ว พวกคุณก็จะเข้าร่วมการประลองยุทธในอีกไม่กี่วันนี้แล้ว ฉันจะตามคุณไปประลองด้วย จะได้เจอครอบครัวของฉัน แล้วหลังจากนั้น…”

“ก็…ก็ได้” เฟนด์พยักหน้าเห็นด้วยกับเธอ มันเป็นเรื่องที่ดีที่จะมีความสัมพันธ์ที่ดีกับนายหญิงน้อยที่สามแห่งตระกูลคาเบลโล และอย่างน้อย เขาก็น่าจะได้ข้อมูลของตระกูลคาเบลโลด้วย ... ถึงแม้ว่ามันจะเป็นการล้วงข้อมูลของผู้อาวุโสลำดับหนึ่งของตระกูลคาเบลโลเพื่อที่เขาจะได้เอาตำราโบราณคืนจากพวกเขาได้ก็ตาม

เฟนด์ย้ำเตือนความคิดนั้น อย่างไรก็ตาม เขาเตือนตัวเองว่าเขาต้องจัดลำดับเพื่อฝ่าไปให้ถึงระดับกลาง หรือเหนือกว่านั้นของระดับเทพแท้จริง หลังจากนั้น เขาถึงจะได้ตำราโบราณ

ไม่งั้น เขาคงไม่มีโอกาสได้ขวางทางคนคนนั้นแน่

เฟนด์ครุ่นคิด ก่อนจะตั้งเป้าหมายกับตัวเอง "ไม่เป็นไร เฟอร์นันโดมีเวลาสามปี งั้นผมจะทำให้เต็มที่ จะพยายามอย่างหนักเพื่อที่จะเติบโตให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้”

“เรียบร้อย คุณสัญญาแล้วนะ!” เธอดีใจที่เฟนด์เห็นด้วยกับเธอ หลังจากม้าก็ร้องขึ้นมาอีกครั้ง พลางเริ่มวิ่ง

“สองสามวันที่ผ่านมานี้คุณคงเหนื่อยมากสินะ!” เฟนด์ยิ้มออกมา “ส่วนภรรยาของผม คุณจะได้เจอเธอก็เมือคุณตามผมมาที่ตระกูลวู๊ดไงล่ะ”

“'คงเหนื่อยมากสินะ'? ไม่ นั่นมันไม่ใช่แล้ว อย่างน้อยคุณก็ต้องเลี้ยงเครื่องดื่มฉันสิ!” ไดอาเนียลล่ายิ้มอย่างมีเลศนัย

"ก็ได้ งั้นเราไปทางซ้าย แล้วตามทางไป ถ้าเจอเมืองสักเมือง เราพักที่นั่นก็ได้สักคืน เห็นว่าใกล้ค่ำแล้วหรอกนะ ผมจะเลี้ยงเครื่องดื่มคุณคืนนี้ เป็นรางวัลที่ช่วยผมเมื่อสองสามวันนี้ ฟังดูเป็นไง?"

“ฟังดูดีขึ้นเยอะเลย!” ไดอาเนียลล่ากลอกตามองเฟนด์ แต่หัวใจของเธอรู้สึกเหมือนถูกปกคลุมไปด้วยน้ำผึ้ง และความหอมหวาน