มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1234

เมื่อเห็นว่าใครมาเยือน ชายล่ำทั้งสองคนก็ลุกขึ้น พลางคร่ำครวญและพึมพำ “นายน้อย สาวน้อยคนนี้ทำมาก…มากเกินไปแล้ว…! เธออัดสมาชิกตระกูลเมอร์ฟี่ของเราครับ!”

นายน้อยเมอร์ฟี่มองไปที่ทั้งด้วยความหงุดหงิด “พวกแกนี่มันไร้ประโยชน์จริง ๆ สู้กับผู้หญิงไม่ได้ด้วยซ้ำ!”

“นายน้อย ผู้หญิงคนนี้มีพลังยุทธระดับกึ่งเทพ และเป็นเรื่องปกติที่ปรมาจารย์ขั้นสูงอย่างเราจสู้ไม่ไหว…!” หนึ่งในนั้นอธิบาย พลางจับท้องแล้วเงิยหน้าขึ้นด้วยความเจ็บปวด “เธอดูไม่เหมือนคนแถวนี้เลย เหมือนจะเป็นพวกผู้ฝึกยุทธทั่ว ๆ ไปมากกว่า!”

“กึ่งเทพงั้นเหรอ?” นายน้อยเมอร์ฟี่หน้าหม่นลงเมื่อได้ยินเช่นนั้น คนที่มีความสามารถในการต่อสู้ขนาดนี้ ถือว่าเป็นปรมาจารย์ได้เลย

พ่อของเขาอยู่ขั้นสุดท้ายของระดับกึ่งเทพ และเขาก็เป็นผู้ทรงอำนาจที่น่าเกรงขามในเมืองนี้ ตระกูลของพวกเขายังมีปรมาจารย์อีกหลายคน แต่พวกเขาไม่สามารถสู้ปรมาจารย์ระดับกึ่งเทพบางคนได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนที่อยู่ขั้นสุดท้ายหรือขั้นสูงสุด

เพราะงั้นเขาเลยไม่ทำท่าที่ฉุนเฉียว ถึงแม้ว่าจะมีพรรคพวกอยู่ด้วยก็ตาม

เฟนด์ ที่ยืนอยู่ข้าง ๆ อย่างไม่แยแสก่อนจะพูดว่า “สมควรแล้วนี่ นี่คือนายหญิงน้อยที่สามของตระกูลคาเบลโล แต่พวกเขากล้าเยาะเย้ยเธอ แถมบอกว่าเธอเป็นผู้หญิงที่มีดีแค่สวย ไม่มีเงิน พวกเขาแส่หาเรื่องเองไม่ใช่รึไง?”

“ตระกูลคาเบลโลเหรอ…?” ถึงนายน้อยเมอร์ฟี่จะเป็นนายน้อยในเมืองเล็ก ๆ แห่งนี้ แต่เขาก็ค่อนข้างมีความรู้ เขาสูดหายใจดังเฮือก เมื่อรู้ว่าเธอมาจากตระกูลคาเบลโล ก่อนจะสังเกตเห็นว่าหญิงสาวตรงหน้าเขาช่างงดงามขนาดไหน

ตระกูลคาเบลโล เป็นหนึ่งในแปดตระกูลลึกลับ

“นี่ป้ายของฉัน” ไดอาเนียลล่าพลิกฝ่ามือของเธอ ก่อนจะเผยให้เห็นป้ายสีดำ เธอปามันใส่หน้าพวกเขาหลังจากนั้น

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน