มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1246

เฟนด์ถึงกับพูดไม่ออก ตอนนี้เขาทำอะไรไม่ได้แล้ว เขาทำได้เพียงใจเย็น แล้วพยายามไม่คิดถึงเรื่องนี้ก่อน แล้วหวัง ว่าจะมีโอกาสได้บอกเซเลน่าในเร็ว ๆ นี้

หลังจากอาบน้ำเสร็จ ทั้งสองก็ขี่ม้ามังกรโลหิต และมุ่งหน้าไปยังคฤหาสน์หลักของตระกูลวู๊ด

อย่างไรก็ตาม เขาไม่รู้สึกอึกอักอีกต่อไป เมื่อเขาจับเอวของไดอาเนียลล่าจากด้านหลังบนหลังม้า บางที อาจจะเป็นเพราะมันเกิดเรื่องเมื่อคืนขึ้นก็ได้ เฟนด์เลยรู้สึกสงบ

ในทางตรงกันข้าม เขารู้สึกว่าเธอทำตัวแข็งทื่อและกระอักกระอ่วนต่อหน้าเขา แก้มของเธอกลายเป็นสีชมพู รวมไปถึงหูของเธอด้วย

ในไม่ช้า ทั้งคู่ก็มาถึงตีนเขา และทั้งสองคนก็กระโดดลงจากหลังม้า

“นายน้อยเฟนด์!”

บอดี้การ์ดสองคนที่ประตูตกใจมากที่เฟนด์กลับมาก่อนเวลา เฟนด์ควรที่จะไปที่ตระกูลสาขาของตระกูลวู๊ดด้วยตัวเอง เพื่อที่จะเลือกอัจฉริยะวัยรุ่นมาที่ตระกูลหลัก แต่เขาจะกลับมาในเวลาเพียงแค่ยี่สิบกว่าวันได้ยังไงกัน? แถมยังพาสาวสวยกลับมาด้วยอีก!

สิ่งที่ทำให้พวกเขาตกใจมากที่สุด คือทั้งคู่ขี่ม้ามาด้วยกัน

“แค่ก แค่ก! นี่คือนายหญิงน้อยคนที่สามของตระกูลคาเบลโล บังเอิญว่าฉันบังเอิญเจอเธอ ฉันเลยช่วยเธอให้พ้นจากเงื้อมมือของโจร เธออยากมาเยี่ยมครอบครัววู๊ดด้วย เพราะงั้นเธอเลยมากับฉัน!”

เฟนด์ไอแห้ง ๆ เขาพยายามปกปิดท่าทีเขินอาย

บอดี้การ์ดทั้งสองต่างก็พากันตกใจกับเรื่องที่ได้ยิน สาวสวยตรงหน้าพวกเขาคือสาวงามในตำนานของตระกูลคาเบลโล ตัวจริงสวยเสียยิ่งกว่าที่ได้ยินมาเสียอีก

“ฉันขอรบกวน ช่วยพาม้าตัวนี้ไปพัก แล้วให้อาหารเขาหน่อยได้ไหม? ฉันคงไม่ขี่เขาอีกนานเลย”

ไดอาเนียลล่ายิ้ม ก่อนจะยื่นม้าให้กับบอดี้การ์ดคนนึง

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน