“มีเกียรติ? ฮ่า ๆ ถ้าคุณไม่ได้ใส่เสื้อผ้าแบบนี้ฉันก็คงจะเชื่อ!”
เซซิเลียยิ้มเยาะแล้วถามว่า “ในนั้นมีทั้งหมดกี่ชุด จากลักษณะของมันน่าจะซื้อให้กับเซเลน่าใช่มั้ย? ฉันเดาว่ารวมทั้งหมดน่าจะเป็นหมื่นเหรียญ!”
เซซิเลียแสดงความคิดเห็นของเธออกมา จู่ ๆ เธอก็หยิบมันออกมาจากถุง “เป็นไปไม่ได้ พระเจ้า! นี่คือ ลิมิเต็ด เอดิชั่น ทั่วโลก! ชุดนี้ราคาเกินแสน! เป็นรุนใหม่ล่าสุดจากแบรนด์นี้
เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้น หลายคนในครอบครัวเทย์เลอร์ก็มีสีหน้าตกใจ
ไม่ใช่ว่าพวกเขาไม่สามารถซื้อชุดนั้นได้ แต่ก็แปลกที่เฟนด์สามาถซื้อมันได้
ยิ่งไปกว่านั้นมันไม่ใช่นาฬิการะดับไฮเอนด์ หรือชิ้นส่วนของหยก แต่เป็นเพียงชุดเดรส ต่อให้เป็นคนที่มาจากตระกูลเทย์เลอร์ ก็ยังต้องคิดอยู่ก่อนที่จะจ่ายเงินหลายแสนเหรียญ
“ใส่ชุดกลับเข้าไป ฉันไม่อยากให้มือสกปรกคุณ จับถูกชุดของเซเลน่า!”
เมื่อเห็นเธอเอาชุดออกมา สีหน้าของเฟนด์ก็คล้ำลงเมื่อเขาเจอเธอ
เซซิเลียแปลกใจจากนั้นเธอจึงนำกลับเข้าไปในกระเป๋า ในไม่ช้าเธอก็เริ่มยิ้ม “ฮิ ๆ ฉันรู้แล้ว คุณต้องซื้อของปลอมมาแน่ ๆ แต่มันดูเหมือนจริงมาก ฉันเกือบจะเชื่อแล้วเชียว”
คนอื่น ๆ ก็คิดตามกัน “ถูกต้อง พวกเขาจะสามารถซื้อของแบรนด์เนมพวกนี้ได้ยังไง? น่าตลกสิ้นดี จะเป็นอะไรได้อีกนอกจากงานก๊อปเกรดเอ?
“เซซิเลีย มันจะแท้หรือไม่ของมันไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเธอใช่หรือไม่” นี่คือของขวัญจากสามี สำหรับฉันตราบใดที่มันมาจากเขาฉันจะชอบมันโดยไม่คำนึงถึงว่ามันจะต้องแท้หรือไม่ก็ตาม!”
เมื่อได้ยินคำพูดที่ไม่ถูกใจที่เธอพูดเซเลน่าตอบอย่างประชดประชันว่า “ต่างจากบางคนที่ไม่มีแฟนแม้จะอายุมากแล้ว เป็นไปได้ไหมที่เธออิจฉาฉัน”
“เธอ…”
เซซิเลียถูกยั่วโมโห แม้ว่ารูปร่างหน้าตาของเธอจะไม่เลวร้าย แต่เธอก็ไม่มีแฟน คำพูดของเซเลน่าทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจอย่างมาก
จากนั้นเธอก็เยาะเย้ยกลับ “เหอะ ฉันน่ะเหรอที่อิจฉาเธอ? ฉันควรจะอิจฉาคนที่ถูกไล่ออกจากครอบครัวเทย์เลอร์เหมือนขยะหรือไม่? ฉันไม่มีแฟนเพราะฉันต้องการหาคนรวย ไม่เหมือนคนบางคนราคาถูกซะจนทำได้แค่แต่งงานกับเด็กส่งของ”
เซซิเลียได้เพิ่มเชื้อไฟเข้าไปมากขึ้น “ยิ่งไปกว่านั้นพิธีแต่งงานที่ขาดแม้กระทั่งของขวัญวันหมั้น เป็นเรื่องที่น่าละอายสำหรับตระกูลเทย์เลอร์ของเรา”
“แล้วถ้าฉันเต็มใจล่ะ? มันไม่ใช่ธุระอะไรของเธอ นี่เป็นทางเลือกของฉันเอง!”
เซเลน่ากำลังต่อสู้อย่างดุเดือดจนเกือบจะทำลายบุคลิกที่เป็นกุลสตรีของเธอ
“แน่นอนแน่นอน บางคนมีความสุขกับความเสื่อมถอยเราจะทำอย่างไรกับมันได้”
เซซิเลียยักไหล่ “ความยากลำบากแบบนั้นเป็นสิ่งที่คนอย่างฉันจะไม่มีวันได้เจอ”
“พอ!”
ในที่สุดนายใหญ่เทย์เลอร์ก็คำรามอย่างหมดความอดทน
ผู้เฒ่าอายุมากพอสมควร แต่การปรากฏตัวของเขาทำให้ห้องเงียบลงทันที
เขาเดินไปหาเฟนด์ ดูเขาอย่างระมัดระวัง ด้วยเหตุผลบางอย่างเขารู้สึกว่าชายหนุ่มคนนี้ได้รับการเปลี่ยนแปลงอย่างสมบูรณ์ เพียงแค่เขายืนอยู่ที่นั่นก็ทำให้เกิดออร่าที่ไม่ควรล้อเล่นด้วย
เขายังเป็นชายหนุ่มคนเดิมที่ขอเงินหนึ่งล้านเหรียญเพื่อรักษาโรคของแม่เมื่อห้าปีก่อนหรือไม่?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหาเทพ แห่ง สงคราม
มันจบแค่ตอนที่ 585 จริงดิ???? เหมือนดำเนินเรื่องได้แค่ไม่เท่าไหร่เอง...