มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 12

“ยุติเรื่อง? คุณมีแผนจะจัดการเรื่องนี้อย่างไร? สำหรับเรื่องนั้นฉันก็เป็นฝ่ายผิดเหมือนกัน นอกจากนี้นายใหญ่เทย์เลอร์ ก็ยังเป็นปู่ของฉัน คุณวางแผนที่คิดจะเอาชนะเขาหรือไม่”

เซเลน่ายิ้มอย่างขมขื่นแล้วพูดว่า “ครั้งนี้คุณมากับเราและอยู่เงียบ ๆ ในมุมหนึ่ง เหตุการณ์ผ่านไปหลายปี อารมณ์ของคุณปู่น่าจะดีขึ้น บางทีถ้าพูดจาดี ๆ สักสองสามคำก็อาจจะทำให้เขาหยุดติดตามเรื่องนี้ได้”

“เอาล่ะ ผมจะพยายามทำตามคำแนะนำของคุณ ให้ดีที่สุดผมจะหลีกเลี่ยงมันซะ ไม่งั้นคุณจะบ่นหาว่าผมทำรุนแรงเกินไป!”

เฟนด์หัวเราะเล็กน้อย เขาอยากเห็นด้วยตาของตัวเองว่าคนจากตระกูลเทย์เลอร์ จะปฏิบัติต่อเขาอย่างไรถ้าหากไม่รู้ตัวตนของเขา

นอกจากนี้เหตุผลที่เขากลับมาในครั้งนี้ไม่ใช่เพื่อเป็นนักรบสูงสุด เขาเพียงแค่อยากอยู่กับผู้หญิงที่เขารักอย่างสงบสุขและดูแลแม่ของเขาให้มีชีวิตอย่างสุขสบาย

ทั้งสามคนนั่งแท็กซี่มาถึงประตูบ้านเทย์เลอร์ อย่างรวดเร็ว

ไอ้เด็กนั่นหน้าด้านจริง ๆ ที่ทำร้ายนายน้อยเทย์เลอร์ เขาไม่รู้หรือว่านายน้อยเทย์เลอร์ใจแคบมาก”

“ถูกต้อง ฉันกลัวว่าเรื่องนี้มันจะไม่จบลงด้วยดี เขาเป็นแค่ทหารเป็นลูกเขยตัวเหม็นคนนึง เขาควรพิจารณาตัวเขาเอง!”

“พวกเขาได้ยินการสนทนาการแลกเปลี่ยนกันอย่างเงียบ ๆ ของยามสองคนที่หน้าประตู ทันทีที่พวกเขาลงจากรถ เมื่อยามสังเกตเห็นการมาถึงของพวกเขา พวกเขาก็เงียบทันที

หนึ่งในนั้นยิ้ม “คุณเซเลน่า คุณกลับมาแล้ว เราจะรีบไปแจ้งให้นายท่านและนายใหญ่ทราบทันที!”

“ไม่จำเป็น! เดี๋ยวเราไปเอง!”

เซเลน่ามองไปที่ประตูด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อน

เธอมีความทรงจำที่ดีมากมายในวัยเด็กของเธอที่อยู่ที่นี่ โดยไม่คาดคิดว่าหลังจากเติบโตขึ้น ครอบครัวเทย์เลอร์ก็เต็มไปด้วยอุบายทางการเมืองมากมาย สำหรับเธอแล้วสิ่งที่น่าประหลาดใจยิ่งกว่านั้นก็คือ วันหนึ่งเธอจะถูกไล่ออกจากสถานที่แห่งนี้

หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่งทั้งสามคนก็เดินเข้าไปอย่างช้า ๆ

เมื่อพวกเขามาถึงหน้าประตูบ้านพักของนายใหญ่ พวกเขาก็ได้ยินเสียงสนทนาที่ดังมาจากด้านใน

“เฟนด์ทำเกินไป ใครจะคาดคิดว่าเขาจะกล้าทำร้ายอีวาน?!”

“ใช่ เขาเป็นทหารเพียงไม่กี่ปี ตอนนี้เขาคิดว่าเขากลายเป็นบุคคลสำคัญไปแล้วหรือไง? นกกระจอกจะกลายเป็นนกฟีนิกซ์ได้อย่างไร!”

“ที่สำคัญ คืออีวานป่วยเป็นโรคกระดูกร้าว ฉันได้ยินมาว่าเขาถูกทำร้ายจนหมดสติ!”

ญาติบางคนของครอบครัวเทย์เลอร์ กำลังสนทนากันอย่างดุเดือดราวกับว่าเฟนด์ เป็นคนบาปที่ถูกประณาม

“ใช่ ถูกต้องที่สุด ไอ้สารเลวนั่นเป็นคนผิด อ๊า ฉันยอมไม่ได้!”

ขณะที่เซเลน่ากำลังจะเข้าไปก็ได้ยินเสียงของฟีโอน่า

ในขณะนั้นเสียงของฟีโอน่าก็ดังขึ้นอีกครั้ง “พวกคุณอาจจะยังไม่รู้เรื่องนี้ ไม่กี่วันก่อนหน้านี้เขาตบ เคน คลาร์ก นายน้อยของตระกูลคลาร์ก ทำให้เขาเสียฟันไปตั้งสามซี่!”

“นายน้อยคลาร์ก? นายน้อยที่เพ้อฝันถึงเซเลน่าของคุณอยู่ตลอดเวลานั่นเหรอ? เขาไปตามหาคุณ?

นายใหญ่เทย์เลอร์ อดไม่ได้ที่จะถาม

“เขารู้ใช่ไหม” เขาคิดว่าเฟนด์จะตายแน่ ๆ และหวังว่าเซเลน่าจะยอมหย่ากับเฟนด์ เพื่อที่เขาจะได้แต่งงานกับเซเลน่า นอกจากนี้เขายังกล่าวว่าเขาไม่สนใจเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นของไคลี

“ใครจะไปรู้ว่าจู่ ๆ เฟนด์จะกลับมาในเวลานั้น…”

ฟีโอน่ารู้สึกกระวนกระวายใจมากขึ้น เมื่อเวลาผ่านไป “ คราวนี้ฉันกลัวว่าครอบครัวคลาร์กจะไม่ปล่อยมันไปง่าย ๆ!”

“เฟนด์คุณมันหน้าด้านเกินไป ถ้าไม่ใช่เพราะเงินหนึ่งล้านเหรียญที่เราให้แม่ขอบคุณไป คุณจะจ่ายค่าผ่าตัดได้มั้ย และของคุณก็คงจะเสียชีวิต!”

“คุณไม่เพียงแต่เนรคุณ แต่คุณยังตอบแทนความเมตตาด้วยความอาฆาตพยาบาทและปฏิบัติต่อครอบครัวเทย์เลอร์ของเราด้วยวิธีนี้”

ญาติคนหนึ่งของครอบครัวเทย์เลอร์เริ่มข้อกล่าวหาทันที

“ถูกต้อง ถ้าไม่ใช่เพราะเราแม่เขาจะยังอยู่ไหม”

ผู้อาวุโสอีกคนก็วางท่าในทำนองเดียวกันทำตัวสูงส่งและทรงพลัง

ในสายตาของพวกเขาเฟนด์ และโจแอนเป็นแค่คนนอก เป็นพวกคนชั้นล่างที่สิ้นเนื้อประดาตัว

ถ้าไม่ใช่เพราะเซเลน่ากำลังตั้งท้องลูกนอกคอกคนนั้น เฟนด์จะไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับตระกูลเทย์เลอร์

“เอ๊ะ!”

ตอนนั้น เซซิเลีย เทย์เลอร์ หญิงสาวคนหนึ่งจากครอบครัวเทย์เลอร์ในวัยยี่สิบปีสังเกตเห็นถุงช้อปปิ้งในมือของโจแอล

“ตาของฉันเล่นตลกกับฉันหรือเปล่า? ทั้งหมดนี้เป็นโลโก้สินค้าแบรน์ชั้นนำ!”

เซซิเลียเดินไปข้างหน้าและจ้องมองโจแอนซึ่งยังอยู่ในชุดพนักงานทำความสะอาดของเธออย่างใกล้ชิดจากนั้นพูดอย่างเหยียดหยามว่า “คุณปล้นหรือขโมยสิ่งเหล่านี้!”

เมื่อเซซิเลียชี้ให้ทุกคนสังเกตเห็นถุงช้อปปิ้งเหล่านั้นทันที เห็นได้ชัดว่าพวกเขาเป็นแบรนด์ต่างประเทศ นั่นเป็นสิ่งที่พวกเขาสามารถจ่ายได้หรือไม่?

“ลูกชายของฉันซื้อให้ฉันและเซเลน่า แม้ว่าเราจะยากจน แต่เราก็มีเกียรติเสมอ ไม่มีทางที่เราจะหันไปขโมยหรือปล้น!” มือที่ยื่นออกมาของเธอหยุดกลางอากาศ