“ยุติเรื่อง? คุณมีแผนจะจัดการเรื่องนี้อย่างไร? สำหรับเรื่องนั้นฉันก็เป็นฝ่ายผิดเหมือนกัน นอกจากนี้นายใหญ่เทย์เลอร์ ก็ยังเป็นปู่ของฉัน คุณวางแผนที่คิดจะเอาชนะเขาหรือไม่”
เซเลน่ายิ้มอย่างขมขื่นแล้วพูดว่า “ครั้งนี้คุณมากับเราและอยู่เงียบ ๆ ในมุมหนึ่ง เหตุการณ์ผ่านไปหลายปี อารมณ์ของคุณปู่น่าจะดีขึ้น บางทีถ้าพูดจาดี ๆ สักสองสามคำก็อาจจะทำให้เขาหยุดติดตามเรื่องนี้ได้”
“เอาล่ะ ผมจะพยายามทำตามคำแนะนำของคุณ ให้ดีที่สุดผมจะหลีกเลี่ยงมันซะ ไม่งั้นคุณจะบ่นหาว่าผมทำรุนแรงเกินไป!”
เฟนด์หัวเราะเล็กน้อย เขาอยากเห็นด้วยตาของตัวเองว่าคนจากตระกูลเทย์เลอร์ จะปฏิบัติต่อเขาอย่างไรถ้าหากไม่รู้ตัวตนของเขา
นอกจากนี้เหตุผลที่เขากลับมาในครั้งนี้ไม่ใช่เพื่อเป็นนักรบสูงสุด เขาเพียงแค่อยากอยู่กับผู้หญิงที่เขารักอย่างสงบสุขและดูแลแม่ของเขาให้มีชีวิตอย่างสุขสบาย
ทั้งสามคนนั่งแท็กซี่มาถึงประตูบ้านเทย์เลอร์ อย่างรวดเร็ว
ไอ้เด็กนั่นหน้าด้านจริง ๆ ที่ทำร้ายนายน้อยเทย์เลอร์ เขาไม่รู้หรือว่านายน้อยเทย์เลอร์ใจแคบมาก”
“ถูกต้อง ฉันกลัวว่าเรื่องนี้มันจะไม่จบลงด้วยดี เขาเป็นแค่ทหารเป็นลูกเขยตัวเหม็นคนนึง เขาควรพิจารณาตัวเขาเอง!”
“พวกเขาได้ยินการสนทนาการแลกเปลี่ยนกันอย่างเงียบ ๆ ของยามสองคนที่หน้าประตู ทันทีที่พวกเขาลงจากรถ เมื่อยามสังเกตเห็นการมาถึงของพวกเขา พวกเขาก็เงียบทันที
หนึ่งในนั้นยิ้ม “คุณเซเลน่า คุณกลับมาแล้ว เราจะรีบไปแจ้งให้นายท่านและนายใหญ่ทราบทันที!”
“ไม่จำเป็น! เดี๋ยวเราไปเอง!”
เซเลน่ามองไปที่ประตูด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อน
เธอมีความทรงจำที่ดีมากมายในวัยเด็กของเธอที่อยู่ที่นี่ โดยไม่คาดคิดว่าหลังจากเติบโตขึ้น ครอบครัวเทย์เลอร์ก็เต็มไปด้วยอุบายทางการเมืองมากมาย สำหรับเธอแล้วสิ่งที่น่าประหลาดใจยิ่งกว่านั้นก็คือ วันหนึ่งเธอจะถูกไล่ออกจากสถานที่แห่งนี้
หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่งทั้งสามคนก็เดินเข้าไปอย่างช้า ๆ
เมื่อพวกเขามาถึงหน้าประตูบ้านพักของนายใหญ่ พวกเขาก็ได้ยินเสียงสนทนาที่ดังมาจากด้านใน
“เฟนด์ทำเกินไป ใครจะคาดคิดว่าเขาจะกล้าทำร้ายอีวาน?!”
“ใช่ เขาเป็นทหารเพียงไม่กี่ปี ตอนนี้เขาคิดว่าเขากลายเป็นบุคคลสำคัญไปแล้วหรือไง? นกกระจอกจะกลายเป็นนกฟีนิกซ์ได้อย่างไร!”
“ที่สำคัญ คืออีวานป่วยเป็นโรคกระดูกร้าว ฉันได้ยินมาว่าเขาถูกทำร้ายจนหมดสติ!”
ญาติบางคนของครอบครัวเทย์เลอร์ กำลังสนทนากันอย่างดุเดือดราวกับว่าเฟนด์ เป็นคนบาปที่ถูกประณาม
“ใช่ ถูกต้องที่สุด ไอ้สารเลวนั่นเป็นคนผิด อ๊า ฉันยอมไม่ได้!”
ขณะที่เซเลน่ากำลังจะเข้าไปก็ได้ยินเสียงของฟีโอน่า
ในขณะนั้นเสียงของฟีโอน่าก็ดังขึ้นอีกครั้ง “พวกคุณอาจจะยังไม่รู้เรื่องนี้ ไม่กี่วันก่อนหน้านี้เขาตบ เคน คลาร์ก นายน้อยของตระกูลคลาร์ก ทำให้เขาเสียฟันไปตั้งสามซี่!”
“นายน้อยคลาร์ก? นายน้อยที่เพ้อฝันถึงเซเลน่าของคุณอยู่ตลอดเวลานั่นเหรอ? เขาไปตามหาคุณ?
นายใหญ่เทย์เลอร์ อดไม่ได้ที่จะถาม
“เขารู้ใช่ไหม” เขาคิดว่าเฟนด์จะตายแน่ ๆ และหวังว่าเซเลน่าจะยอมหย่ากับเฟนด์ เพื่อที่เขาจะได้แต่งงานกับเซเลน่า นอกจากนี้เขายังกล่าวว่าเขาไม่สนใจเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นของไคลี
“ใครจะไปรู้ว่าจู่ ๆ เฟนด์จะกลับมาในเวลานั้น…”
ฟีโอน่ารู้สึกกระวนกระวายใจมากขึ้น เมื่อเวลาผ่านไป “ คราวนี้ฉันกลัวว่าครอบครัวคลาร์กจะไม่ปล่อยมันไปง่าย ๆ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหาเทพ แห่ง สงคราม
มันจบแค่ตอนที่ 585 จริงดิ???? เหมือนดำเนินเรื่องได้แค่ไม่เท่าไหร่เอง...