มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 135

“ไอ้หนุ่มนั่นเป็นทหารมาห้าปี สการ์ เขาถือว่าเป็นตัวเองเป็นที่นับหน้าถือตา เขามีทักษะพิเศษ อย่าประเมินเขาต่ำไป!" เนทเตือนพวกเขา เมื่อเขานึกถึงว่าแดนกลัวแค่ไหน เมื่อเจอกับเฟนด์

แดนอ้างว่าเขาสามารถเอาชนะคนร้อยคน ด้วยตัวคนเดียวได้ แม้ว่าเนทจะคิดว่ามันเป็นการโอ้อวดที่เกินจริง ถึงกระนั้นการที่แดนพูดถึงเขาอย่างสูงส่งเหนือที่จินตนาการไว้ แสดงว่าเฟนด์จะต้องมีทักษะในระดับหนึ่ง

“ไม่ต้องกังวลไปหรอก มีคนอยู่รอบตัวเราเยอะขนาดนี้ สองวันก่อนฉันเจอไอ้งั่งตัวยุ่ง ๆ และตอนนี้มันก็ตายเพราะฉัน! อีกอย่างที่นี่เรามีคนเยอะขนาดนี้!"

สการ์หัวเราะและมองเนทอย่างเย็นชา "นายคิดจริง ๆ เหรอว่า ฉันจะอยู่ระดับเดียวนายหลังจากได้เป็นผู้ช่วยอาวุโสของนายท่านฮาวเวิร์ด?" ฮ่าๆ! ฉันได้พิสูจน์คุณค่าของฉันด้วยกําปั้น!"

“ทั้งคู่ยังคุยกันต่อ หลังจากนั้นไม่นาน พวกเขาสังเกตเห็นแสงสีแดงที่ส่องลงมาใต้ต้นไทร และกระพริบอยู่เป็นระยะ ๆ ดูเหมือนมีคนยืนอยู่ตรงนั้น

“มีคนไปทำอะไรที่นั่น”

สการ์โบกมือให้ คนของเขาหยุดในเส้นทางของพวกเขา

“นี่มันเวลาเที่ยงคืนครึ่งแล้ว มีใครสูบบุหรี่ใต้ต้นไม้บ้างไหม?"

เนทมีความสงสัยอยู่เต็มใบหน้า มันดึกมากแล้ว จะมีใครมาอยู่ในที่เงียบ ๆ แบบนี้ได้ยังไง?

"ไปดูกัน!"

สการ์รู้สึกอันตรายขึ้นมาทันที ความรู้สึกนี้เป็นการดํารงอยู่ของบุคคลอันทรงพลัง เห็นได้ชัดเลยว่ามันผิดปกติ ที่จะมีคนมาที่นี่ในตอนดึกขนาดนี้

กลุ่มคนดังกล่าวรีบเดินไปที่ต้นไม้อย่างรวดเร็ว

"แก!"

หลังจากที่สังเกตดี ๆ เนทจำเฟนด์ได้ สีหน้าของเขามืดลงทันที "สการ์ นี่คือพวกไอ้งั่งที่เรากําลังตามหาอยู่" มันทําร้ายเรา ฉันต้องการให้ไอ้เวรนี่ตาย!

เฟนด์หายใจออกอย่างสบาย ๆ ลมหายใจของเขาปะปนอยู่กับควันบุหรี่ เขากดก้นบุหรี่ลงกับพื้น "ฉันไม่เคยคิดเลยว่า แกจะมีความปรารถนาที่จะตายมากขนาดนี้ ฉันคิดว่าการเอาชนะคนสองสามคนใน KTV และไว้ชีวิตแกเอาไว้ก็เพียงพอแล้ว ดูเหมือนจะเป็นการตัดสินใจที่ผิดพลาด!"

“หืม แกมีตาอยู่ไม่ใช่เหรอ ไอ้ลูกหมา แกเห็นไหมว่าเรามีกี่คนที่ล้อมแกไว้อยู่? แกบอกว่าเป็นการตัดสินใจที่ผิดพลาด?"

เนทยิ้มแล้วพูดต่อ "ฉันรู้ว่าทําไมเแกถึงตื่นดึกขนาดนี้แกต้องกลัวแน่ว่าเรากําลังตามหาแกเพื่อแก้แค้น ดังนั้นแกจึงนอนไม่หลับ เพราะกังวลเกินไป ดังนั้นแกคงอยากจะออกมาสูบบุหรี่เพื่อขจัดความกลัวในใจสินะ!"

เนทหยุดอยู่ตรงนั้นแล้วพูดต่อไปว่า น้ำเสียงของเขาดูทะนงตัวและหยิ่งยโสมากขึ้นกว่าแต่ก่อน "แค่แกไม่คิดว่าเราจะหาแกเจอเร็วขนาดนี้ใช่ไหม?" ตอนนี้แกรู้แล้วใช่ไหมว่า นายท่านฮาวเวิร์ดแข็งแกร่งแค่ไหน"

"พี่ชายเขาดูไม่เหมือนกลัวเราเลย!"

ชายผมสีเหลืองที่ถูกทุบตีจนหน้าดำคล้ำสีดํา ก่อนหน้านี้ใน KTV เปล่งเสียงความกังวลดัง เขายังกลัวเฟสด์อยู่เลย ท้ายที่สุดความกล้าหาญในการต่อสู้ที่น่ากลัวของเฟนด์ ทําให้เขาหวาดกลัวแล้วกลับมาที่ห้องพัก KTV

"แกรู้อะไรไหม?!"

เน็ดตีหัวเขา "ไม่ได้หมายความว่าเขาไม่กลัว ฉันคิดว่าเราทําให้เขากลัวแล้ว เขาฉี่ราดกางเกงเปียก แต่ไม่มีทางเลือก ตอนนี้เรามาถึงแล้ว เขาเลยต้องทําตัวเจ๋ง!"

“มีตึกร้างอยู่ไม่ไกลจากที่นี่ เราจะจัดการปัญหาตรงนั้น" เฟนด์ตอบเบา ๆ จ้องตรงไปที่ชายอีกคน "ฉันไม่อยากให้แกกรีดร้องอย่างเจ็บปวด รบกวนการนอนของเมียและลูกสาวของฉัน!"

"ตึกร้าง?"

เนทจ้องตาอยู่พักหนึ่ง จากนั้นเขาก็ยิ้มร้ายออกมาบนใบหน้าของเขา "ดังนั้นแกคงจะเลือกสถานที่ฝังศพ? โถ ๆ แกกลัวที่จะให้เมียของแกเห็นร่างแกที่หน้าประตูบ้านเธองั้นเหรอ? โอเคได้ งั้นฉันจะทําให้แน่ใจว่า ฉันจะทําลายแกให้สิ้นซาก หลังจากฉันฆ่าแกแล้ว ฉันก็จะไปยุ่งกับผู้หญิงของแก!"