มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1361

ผู้ชายที่เป็นผู้นำกลุ่มก็หวาดกลัวไม่แพ้กัน พวกเขากลัวการเผชิญหน้ากับผู้ฝึกยุทธที่อยู่ในระดับเทพแท้จริง ศีรษะบนคอของพวกเขาขึ้นอยู่กับอารมณ์ของนักสู้ที่แข็งแกร่งกว่า หากผู้ที่แข็งแกร่งกว่าไม่พอใจ ผู้อ่อนแอกว่าก็คงต้องบอกลาศีรษะของตัวเอง

พวกเขาไม่คิดว่าจะได้พบกับอัจฉริยะที่แข็งแกร่งจากตระกูลคาเบลโลในช่วงดึกเช่นนี้

วีนัสลอบมองอีกฝ่ายก่อนจะพูดว่า “ออกไปจากที่นี่แล้วไปหาที่อื่นพักซะ!”

“ขอบคุณมาก คุณหนูลำดับที่สองของตระกูลคาเบลโล!”

คนพวกนี้ที่อยู่ต่อหน้าพวกตระกูลคาเบลโลถอนหายใจอย่างโล่งอกในใจและรีบออกจากที่เกิดเหตุไป

“เฮ้อ พวกเขาโชคร้ายจริง ๆ ที่บังเอิญเจอนายน้อยลำดับที่สองของตระกูลฮันท์ แผ่นป้ายที่พวกเขาหามันมาได้อย่างยากลำบากเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาถูกฉกฉวยไปแบบนั้น! ในชั่วพริบตา!”

ดาเนียลล่าออกความเห็นตอนที่เธอเห็นอีกฝ่ายออกจากถ้ำ

“พวกเขาถือว่าโชคดีที่นายน้อยลำดับที่สองของตระกูลฮันท์ไม่เอาชีวิตพวกเขา ตระกูลของพวกเขาไม่ได้ทำให้ตระกูลอื่นขุ่นเคือง พวกเขาเป็นคนดี แต่ความเป็นจริงนั้นช่างโหดร้าย หากนายน้อยลำดับที่สองของตระกูลฮันท์อารมณ์ไม่ดี ฉันเกรงว่าพวกเขาคงไม่ได้มีชีวิตอยู่ต่ออีกแล้ว!”

“ฮ่า ๆ ๆ ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ!”

สีหน้าของวีนัสเปลี่ยนไปเป็นตกใจกลัวในวินาทีต่อมา

ในตอนนั้นเอง เสียงหัวเราะร่าเริงแต่ร้ายกาจก็ดังขึ้นในอากาศในถ้ำ นายน้อยลำดับที่สองของตระกูลฮันท์และคนของเขาอีกหลายคนจากป่าที่อยู่ไม่ไกลนักเดินเข้ามาในถ้ำ เขามองวีนัสและคนอื่น ๆ ยิ้ม ๆ

"อะไรกันเนี่ย! เราโชคร้ายเกินไปหรือเปล่า? ตอนนี้เฟนด์อยู่ในช่วงเวลาที่สำคัญที่สุดในการสร้างโอสถ และเขาใกล้จะทำเสร็จแล้ว ถ้าเขาถูกรบกวน ฉันคิดว่าทุกอย่างคงพังพินาศ!”

หน้าผากของดาเนียลล่าย่นขณะที่เธอพูดกับวีนัส ความวิตกกังวลทั้งหมดถูกเขียนไว้บนใบหน้าของเธอ

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน