มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1471

"คุณพูดถูก แม้ว่าอีกฝ่ายอาจจะอิจฉาที่คุณมีสิ่งนี้ในครอบครอง แต่พวกเขาก็อาจกลัวพลังการต่อสู้ของคุณมากกว่า ยิ่งไปกว่านั้นหลังจากที่คุณบรรลุเข้าสู่ขั้นสูงของระดับเทพแท้จริง พลังการต่อสู้ของคุณก็ยิ่งแข็งแกร่งมากขึ้นอีก ฉันคิดว่าปรมาจารย์บางคนที่อยู่ในขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริงก็สู้คุณไม่ได้หรอก!” หลังจากที่เธอได้ยินเรื่องนี้ เฮเลน่าก็พยักหน้าเห็นด้วย พวกเธอได้เห็นพลังการต่อสู้ของเฟนด์ มากับตาตัวเองแล้ว การที่คนจากตระกูลต่าง ๆ ถูกกำจัด ก็ดูเหมือนจะเป็นไปได้ที่จะเป็นฝีมือเฟนด์

แน่นอนว่าการเดินทางของพวกเขาราบรื่นไม่มีอะไรติดขัด เช้าวันรุ่งขึ้น เฟนด์และคนอื่น ๆ ก็มองเห็นยอดเขาซึ่งเป็นที่ตั้งของตำหนักนภาอยู่เบื้องหน้าแล้ว

“สวัสดี นายท่านวู๊ดไม่ได้เจอกันนานเลยนะ!" ไม่ไกลนัก ดาบบินอีกเล่มหนึ่งพุ่งเข้าหาพวกเขา ขณะที่ผู้มาเยือนกล่าวทักทายแนช

แนชรู้สึกยินดีเมื่อรู้ว่าเป็นดาบบินของตระกูลแลงคาสเตอร์ ตระกูลขุนนางชั้นสูงซึ่งเป็นพันธมิตรกัน เขาโบกมือให้แล้วตอบกลับไปว่า “ฮ่าฮ่า…! ไม่เจอกันนานเลย นายหญิงเชอร์ลี่ย์!”

“พวกคุณมีกันน้อยเกินไปไม่ใช่หรือยังไง? ตระกูลวู๊ดส่งกันมาแค่สามคนเองเหรอ?” เชอร์ลี่ย์แสดงความเห็นอย่างอารมณ์ดีเมื่อเขาเห็นว่ามีปรมาจารย์จากตระกูลวู๊ดมาร่วมงานเพียงสามคนเท่านั้น เมื่อเทียบกับคนมากกว่ายี่สิบคนที่มากับเธอ ก็ยิ่งเห็นได้ชัดว่าคนจากตระกูลวู๊ดมีน้อยเพียงใด

“แล้วจะทำยังไงได้? ตระกูลเรามีคนไม่มากเท่าตระกูลของคุณ โดยเฉพาะคนที่อยู่ในระดับกึ่งเทพและระดับปรมาจารย์ อีกไม่นานเราอาจจะเข้าไปในเจ็ดพื้นที่อันตรายด้วย ผมเลยให้พวกเขาฝึกพลังยุทธของตนเองเพื่อความปลอดภัย โดยหวังว่าพวกเขาจะพัฒนาความแข็งแกร่งได้!” แนชตอบ

“พี่เฟนด์!” แรนดัลล์ บินมาจากดาบบินของพวกเขาและยืนอยู่ข้างหน้าเฟนด์ ก่อนที่จะพูดอย่างมีความสุข “พี่ชาย พี่นี่เข้าใจหาความสำราญให้ตัวเองจริง ๆ และฉันอิจฉาพี่เรื่องนี้แหละ! พี่มีสาวงามติดตามมาด้วยตั้งสองคน ทั้งที่เป็นแค่การเดินทางสั้น ๆ แบบนี้!”

ความคิดเห็นของแรนดัลล์ทำให้เขาลนลาน เขาหน้าแดงขณะที่เขาไอแห้ง ๆ สองสามครั้ง “แค่ก แค่ก แค่ก! พวกเธอก็จะมาที่นี่ด้วยเหมือนกัน!”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน