มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1546

“การจะต่อสู้กับสัตว์อสูรเหล่านี้ไม่ง่ายเลย! สัตว์อสูรที่รับมือได้ยากที่สุดคือสัตว์อสูรที่มีความแข็งแกร่งในระดับเทพแท้จริง! เราสูญเสียคนไปกว่าสองร้อยคนในการต่อสู้ครั้งนี้!”

เคนเนธมีสีหน้าซีดเซียวราวกับคนตายในตอนที่เขามองดูซากศพบนพื้น แม้ว่าจะมีคนในตระกูลวู๊ดเสียชีวิตเพียงสองถึงสามคนในการต่อสู้ครั้งนี้ แต่ก็ไม่มีใครอยากเห็นสมาชิกในตระกูลของตัวเองเอาชีวิตมาทิ้งที่นี่

ยังไม่รวมว่าพวกเขาพวกเขาบินอยู่เหนือแมกไม้เพื่อประเมินเส้นทางข้างหน้าในป่านี้มาหลายวันแล้ว! แต่สิ่งที่พวกเขาเห็นมีเพียงผืนป่าที่กว้างใหญ่เท่านั้น พวกเขาไม่รู้ว่าป่านี้กว้างและใหญ่แค่ไหน และอยู่ห่างจากลึกสุดของป่าเพียงใด

“ถือว่ายังดี จำนวนของสัตว์อสูรฝูงนี้มีไม่มากนัก แต่ระดับการต่อสู้ของพวกมันนั้นสูงมาก ที่ผลออกมาเป็นเช่นนี้สำหรับเราแล้วก็ถือว่าไม่เลว หนทางข้างหน้าของเราจะยิ่งอันตรายและยากลำบากกว่านี้มาก!”

เฟนด์ยิ้มอย่างขมขื่นขณะที่เขาพูด ก่อนนำหน้าพวกพ้องรุกคืบเข้าป่าต่อไป

แต่ตลอดทางมานี้พวกเขาได้รับหญ้าวิญญาณระดับสองค่อนข้างมาก เมื่อมีคนเห็นหญ้าวิญญาณ พวกเขาจะนำมันมามอบให้เฟนด์ และเฟนด์จะเก็บวัสดุเหล่านั้นไว้ในแหวนยุทธ เมื่อถึงเวลาที่พวกเขาออกจากป่านี้ไปเฟนด์จะแจกจ่ายวัสดุให้แต่ละตระกูลตามอัตราส่วนที่ตกลงกัน

ผ่านไปอีกสองวัน เฟนด์และพรรคพวกได้รับบาดเจ็บกว่าสี่พันคน ขณะที่พวกเขามุ่งหน้าไป พวกเขาก็ต้องเผชิญหน้ากับสัตว์อสูรระดับกึ่งเทพและระดับเทพแท้จริงบ่อยขึ้นเป็นอย่างมาก

ยิ่งกว่านั้น สัตว์อสูรบางตัวมักเคลื่อนไหวเป็นฝูง ไม่ง่ายเลยที่เฟนด์และคนของเขาจะรับมือได้

“เมื่อเป็นเช่นนี้ ผมคิดว่าชนพื้นเมืองที่อาศัยอยู่บนเกาะคงจะไม่เสี่ยงภัยเข้าไปเพื่อแสวงหาสมบัติในป่าลึกเช่นนี้ และงูเหลือมสองหัวเมื่อกี้ช่างน่ากลัวจริง ๆ! มันอยู่ในขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริงเชียว! โชคดีที่นายน้อยเฟนด์ออกหน้าต่อสู้กับมันและจบชีวิตมันลงได้ในหมัดเดียว หากคนที่เผชิญหน้ากับมันเป็นเรา ผมว่าเราคงไม่รอด!”

ผู้อาวุโสจากตระกูลคาเบลโลชื่นชมเฟนด์เป็นอย่างมาก เขาจ้องมองเฟนด์ด้วยสายตาทึ่ง ชื่นชม และตื่นเต้น

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน