มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1547

ชายคนก่อนพยักหน้าแล้วพูดว่า “ดังนั้นนักสู้ที่พวกเขาสูญเสียไปนั้นส่วนใหญ่เป็นคนในระดับกึ่งเทพ และพวกเขาสูญเสียนักสู้ในระดับเทพแท้จริงไปเพียงสองหรืออย่างมากที่สุดก็เพียงสามคนเท่านั้น นั่นเป็นเหตุผลที่พลังต่อสู้โดยรวมของพวกเขาไม่ลดลงมากนัก!”

“แหม เราไม่ต้องกังวลมากเกินไปนักหรอก แม้ว่าเราจะมีนักสู้ในระดับเทพแท้จริงไม่มากนัก แต่จำนวนคนทั้งหมดของเราย่อมมากกว่าพวกเขาแน่ ยังไม่รวมว่าเกาะวายุมืดไม่ใช่สถานที่ธรรมดา พวกเราชาววิหารราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์ไม่คิดจะเสี่ยงเข้าไปในเกาะวายุมืดมาก่อน พ่อของผมเคยบอกว่า ป่าแห่งนี้มีสัตว์อสูรที่ทรงพลังอยู่ และทักษะในการต่อสู้ของพวกมันก็สูงไปอีกขั้น พวกมันไม่ใช่สัตว์อสูรที่นักสู้ระดับเทพแท้จริงจะสามารถจัดการได้ง่าย ๆ”

เจ้าวิหารราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์ หัวเราะขณะที่เขาพูด “เราจะทำเช่นนี้ต่อไป แอบตามพวกเขาไปอย่างเงียบ ๆ ไม่ช้าเมื่อพวกเขาเริ่มแย่งชิงสมบัติกันเอง สมบัติเหล่านั้นก็น่าจะเป็นวัสดุและอุปกรณ์ที่จะทะลวงไปสู่ระดับเทพเจ้าสูงสุด เมื่อถึงเวลานั้น ผู้อาวุโสล็อคจะแจ้งให้เราทราบทันที!”

สามวันผ่านไปอย่างรวดเร็ว ในช่วงสามวันนี้เฟนด์และพันธมิตรของเขาประสบกับความสูญเสียมากกว่าวันก่อน ๆ พวกเขาเผชิญหน้ากับสัตว์อสูรมากขึ้นเรื่อย ๆ และความสามารถในการต่อสู้ของสัตว์อสูรเหล่านี้ก็แข็งแกร่งขึ้นตาม การต่อสู้ในระลอกนี้ทำให้มีกลุ่มคนเสียชีวิตมากกว่าหนึ่งหมื่นคน เมื่อรวมกับการสูญเสียครั้งก่อน ทำให้ในตอนนี้มีผู้บาดเจ็บล้มตายทั้งหมดสองหมื่นคนเข้าไปแล้ว

ในทางกลับกัน พวกวิหารราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์ต่างก็สูญเสียไปหลายชีวิตเช่นกัน แม้ว่าจำนวนผู้เสียชีวิตจะไม่สูงเท่ากับเฟนด์และพรรคพวก แต่พวกเขาก็ได้รับบาดเจ็บราว ๆ สี่ถึงห้าพันคนเช่นกัน

ขณะที่จำนวนผู้เสียชีวิตเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ผู้คนจากตระกูลชั้นสองและชั้นสามรู้สึกซาบซึ้งที่พวกเขาตัดสินใจที่จะสำรวจผืนป่าแห่งนี้ไปพร้อมกับตระกูลชั้นนำหลายตระกูลขึ้นเรื่อย ๆ ตอนนี้พวกเขารู้สึกได้อย่างชัดแจ้งว่าแผนการของเฟนด์นั้นสมบูรณ์แบบ! ช่างเป็นการตัดสินใจที่ฉลาดเสียนี่กระไร!

หากพวกเขาเลือกที่จะเข้ามาในป่ากันเองและต้องปะทะกับสัตว์อสูรเหล่านี้ พวกเขาคงจะสูญเสียนักสู้ไปจำนวนมาก ยังไม่พูดถึงว่าพวกเขาอาจต้องต่อสู้กับเฟนด์และตระกูลชั้นหนึ่งตระกูลอื่น ๆ เพื่อแย่งชิงสมบัติกันอีก ตระกูลที่อ่อนแอกว่าบางตระกูลอาจมาไม่ถึงจุดนี้ด้วยซ้ำ พวกเขาคงจะยกธงขาวไปตั้งแต่กลางทาง

“พระเจ้า! มีสัตว์อสูรอีกฝูงหนึ่งอยู่ข้างหน้า!”

ขณะที่ฝูงชนเอาชนะฝูงสัตว์อสูรได้ พวกเขาก็พบว่ามีเสือดุร้ายขนาดมหึมานับพันตัวพุ่งเข้ามาจากด้านหน้า

“ดูเหมือนว่าพลังและความแข็งแกร่งทางจิตวิญญาณของเสือพวกนี้ไม่ใช่เล่น ๆ และพวกมันก็ดูมีสติปัญญาอีกต่างหาก! พวกมันคงสัมผัสได้ว่าเราบุกรุกเข้ามาในป่านี้ถึงได้รวมฝูงซุ่มโจมตีพวกเรา!”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน