มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1593

เฟนด์ถากถางข้อเสนอของเควนติน “ก่อนการแข่งขันจะเริ่มขึ้น พวกคุณตั้งกฎและตกลงกันว่าหลังจากการแข่งขันจบลงจะจะไม่มีการแก้แค้นหรือบาดหมางเป็นการส่วนตัว กฎการแข่งขันถูกตั้งขึ้นอย่างเป็นทางการถือเป็นคำขาด แต่พวกคุณก็ยังกลับคำ แล้วอะไรทำให้คุณคิดว่าผมจะเชื่อพวกคุณ”

“เควนติน ฮันท์ คุณประเมินตระกูลวู๊ดของเราต่ำไป! คุณคิดว่าเราจะกลัวพวกคุณเพียงเพราะพวกคุณมีคนมากกว่าเราหรือ? ผมจะบอกคุณให้ ว่าเมื่อสงครามเริ่มต้นขึ้นเมื่อไหร่คุณจะต้องเสียใจที่วันที่คุณมาเหยียบที่ดินตระกูลวู๊ดของเรา!”

แนชก็จ้องมองอีกฝ่ายอย่างเย็นชา “คุณก็รู้ว่าลูกชายของผมแข็งแกร่งที่สุดในตระกูลวู๊ด เพราะงั้นคุณจึงอยากหลอกให้เขาเชือดคอตัวเอง คิดว่าเราโง่ขนาดนั้นจริงหรือ?”

“นายท่านฮันท์ คุณไม่กลัวที่จะถูกคนทั้งโลกหัวเราะเยาะในสิ่งที่ทำวันนี้เหรอ? ผมเดาว่าว่าคุณคงยังไม่รู้ว่าตระกูลไหนได้รับลูกบอลหินจากเขาเหมันต์กระจ่างไปใช่รึเปล่า? และคุณก็กลัวว่าตระกูลวู๊ดจะค้นพบบางสิ่งจากลูกบอลหินและทะลวงเข้าสู่ระดับเทพสูงสุด เพราะหากเป็นเช่นนั้น มันจะส่งผลกระทบต่ออันดับของตระกูลฮันท์ในบรรดาตระกูลลึกลับทั้งแปด เพราะอย่างนั้นคุณจึงใช้การแก้แค้นเป็นข้ออ้างในการแย่งชิงบอลหินจากเราสินะ?”

เควินทนฟังอีกฝ่ายพล่ามไม่ได้อีกต่อไป เขามองอีกฝ่ายอย่างไม่พอใจ

“คุณคือผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งตระกูลคาเบลโลไม่ใช่เหรอ? ทำไมถึงอยู่ที่นี่ได้?"

เควนตินเหล่ไปที่เควินและพูดต่อ “คุณเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุที่ยอดเยี่ยม โลกคงแย่แน่หากต้องสูญเสียนักเล่นแร่แปรธาตุเช่นคุณไป ดังนั้น ผมขอแนะนำให้คุณออกจากที่นี่ไปในทันทีและช่วยรักษาชีวิตในรอดต่อไปด้วย ถ้าคุณตายในการต่อสู้ เราคงช่วยอะไรไม่ได้!”

“ผู้อาวุโสเควิน เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับคุณ ผมว่าคุณควรออกไปได้แล้ว!”

หลังจากครุ่นคิดอยู่สองสามวินาที แนชก็พูดกับเควิน

“นายท่านคาเบลโลเคยกล่าวไว้ว่า คาเบลโลและวู๊ดไม่ใช่ศัตรูกันอีกต่อไป เราเป็นตระกูลเดียวกัน ดังนั้น วันนี้ผมจะอยู่ที่นี่ ไม่ไปไหน และผมเชื่อว่าถ้าวันนี้นายท่านคาเบลโลอยู่ที่นี่ เขาก็จะอยู่ช่วยตระกูลวู๊ดเหมือนกัน!”

เควินตอบอย่างมุ่งมั่นหลังจากได้คิดเรื่องนี้แล้ว

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน