มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1605

เฟนด์สะบัดฝ่ามืออย่างพยายามบรรเทาอาการชา “ก้อนหินก้อนนี้ทำให้ฉันลอยออกไปตามใจมันเอง เป็นไปได้ไหมว่า...มีบางสิ่งที่มีชีวิตอยู่ในลูกบอลหินจริง ๆ?”

“เฮ้ย! มันส่งเสียงด้วย!”

ไม่มีใครคาดหวังผลลัพธ์นี้เลย แต่มันทำให้ฝูงชนถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อลูกบอลหินผลักเฟนด์ออกไปและหยุดดูดพลังฉีของเขา

กึก!

เสียงลูกหินดังขึ้นอีกครั้ง และลำแสงสีแดงก็พุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า

ลำแสงหนาและสว่างมากจนมองเห็นได้จากระยะไกล

"คุณพระช่วย! ลำแสงนั้นคืออะไร?”

ห่างออกไปหนึ่งหมื่นไมล์ เจ้าวิหารแห่งทวยเทพและราชาที่เพิ่งกลับมายังที่พักของเขาเห็นลำแสงสีแดงและอุทานออกมาดัง ๆ

“มันพุ่งออกมาจากจุดที่ตระกูลวู๊ดตั้งอยู่! พระเจ้า! มันมาจากตระกูลวู๊ด! เหตุใด จู่ ๆ ถึงมีแสงสีแดงปรากฏขึ้นจากที่นั่นได้?”

ผู้อาวุโสของวิหารแห่งทวยเทพและราชากล่าวด้วยความงุนงง

แฮร์รี่นึกถึงบางสิ่งอย่างรวดเร็ว และเขาก็สูดหายใจเข้าอย่างแรง “ต้องใช่แน่ ๆ! ต้องเป็นเด็กเหลือขอจากตระกูลวู๊ด ไม่ก็พอลจากตระกูลเฮมเพอร์ลี… พวกเขาต้องค้นพบอะไรบางอย่างจากลูกบอลหินที่ทำให้เกิดนิมิตเช่นนี่ขึ้น! ไม่เช่นนั้นคงไม่มีแสงสว่างเช่นนี้!”

"พระเจ้า! เป็นไปได้ไหมว่าหนึ่งในนั้นพบหนทางที่จะทะลวงไปสู่ระดับเทพสูงสุดเข้าแล้ว? หากแสงนี้เป็นสัญญาณของการทะลุทะลวงไปสู่ระดับเทพสูงสุด มันก็น่ากลัวเกินไป! ระดับเทพสูงสุด…มีใครบางคนไปถึงระดับนั้นแล้วหรือ?”

หลังจากไตร่ตรองเรื่องนี้ผู้อาวุโสอีกคนหนึ่งในวิหารเดียวกันก็เดาออกมาเสียงดัง เสียงของเขาสั่น

“ไป…ไป…ไปกันเถอะ! พาคนมา เราจะไปหาตระกูลวู๊ดทันที! เราต้องไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น เราต้องรู้ว่าเฟนด์ทะลวงไปสู่ระดับเทพสูงสุดแล้วหรือไม่!”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน