มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1612

หลังจากได้ยินเรื่องนี้ สมาชิกในตระกูลแซคคารีก็รู้สึกอาย ในหัวใจของพวกเขาเต็มไปด้วยความเสียดาย หากพวกเขาเลือกที่จะเป็นพันธมิตรกับตระกูลวู๊ดและติดตามพวกเขาไปที่เกาะวายุมืด พวกเขาคงได้รับการปฏิบัติที่ดีจากตระกูลวู๊ด และจะไม่ได้รับการปฏิบัติที่ต่างออกไปเช่นนี้

แต่ตระกูลวู๊ดเองเมตตาพอที่จะอนุญาตให้สมาชิกในตระกูลของพวกเขาจำนวนสามคนเข้าไปสังเกตการณ์ได้ และหากตระกูลวู๊ดจะไม่ยอมมาพบและขอให้พวกเขาออกไป พวกเขาก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี

ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขาได้รู้เกี่ยวกับพลังยุทธที่แข็งแกร่งจนสามารถกวาดล้างทั้งสี่ตระกูลไป เรื่องที่สำคัญที่สุดก็คือตระกูลวู๊ดไม่ได้ประสบกับความสูญเสียครั้งใหญ่ในการต่อสู้ครั้งนั้นด้วย

"ขอบคุณ ขอบคุณ! แค่อนุญาตให้คนของเราเข้าไปได้สามคน เราก็พอใจแล้ว!” รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของนายท่านแซคคารี เขาครุ่นคิดและพูดว่าแทบจะในทันที “เอาอย่างนี้ดีไหม? ผมจะเข้าไปพร้อมกับผู้อาวุโสลำดับที่หนึ่งและผู้อาวุโสลำดับที่สอง คนอื่น ๆ ก็ไปรอที่พื้นที่ว่างเปล่าแถวตีนเขา!”

“ได้ครับ นายท่าน!” คนอื่น ๆ พาสมาชิกคนอื่น ๆ จากไปทันที พวกเขารู้ว่าตระกูลของตนมีผู้ฝึกยุทธที่อยู่ในขั้นสูงสุดของระดับเทพที่แท้จริงเพียงสามคน จึงเป็นการดีที่สุดถ้าพวกเขาทั้งสามคนได้เข้าไปด้านในด้วยกัน

ในขณะที่สมาชิกของตระกูลแซคคารีเตรียมที่จะเข้าไปในพื้นที่ของตระกูลวู๊ด สมาชิกกลุ่มใหญ่ของตระกูลคาเบลโลก็วิ่งเข้ามา

เมื่ออเล็กซานเดอร์เห็นว่าสมาชิกของตระกูลแซคคารีลงไปพักกันแล้ว และมีคนที่เตรียมจะเข้าไปด้านในเพียงสามคนเท่านั้น อเล็กซานเดอร์ก็ขมวดคิ้วเพราะดูเหมือนว่าพวกเขาได้รับอนุญาตให้เข้าไปเพียงสามคนเท่านั้น

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน