มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1611

“เป็นไปได้ยังไง? เก็บพวกมันกลับเข้าไปในแหวนยุทธไม่ได้!” แฮร์รี่รู้สึกประหม่า “ดูเหมือนว่าเมื่อแสงปรากฏออกมาจากลูกบอลหินแล้ว เราจะไม่สามารถเก็บมันกลับเข้าไปในแหวนยุทธได้!”

ทางด้านเฟนด์เองก็ยิ้มอย่างขมขื่นเช่นกัน “ดูเหมือนเราจะทำได้แค่แบกมันไปเองเท่านั้น!”

หลังจากที่เขาพูดจบ พวกเขาก็บินออกไปพร้อมกับถือลูกบอลหินคนละลูกไว้ในมือ

“เฟนด์ แล้วคนจากตระกูลแซคคารีล่ะ?” แนชไม่รู้ว่าเขาควรอนุญาตให้คนจากตระกูลแซคคารี เข้ามาหรือไม่ ปรมาจารย์จากตระกูลวู๊ดหลายคนคอยดูแลความเรียบร้อยทั้งข้างนอกและบนท้องฟ้า เห็นได้ชัดว่า สมาชิกของตระกูลอื่น ๆ เข้ามาในนี้ไม่ได้หากไม่ได้รับอนุญาตจากแนชและเฟนด์

ยิ่งไปกว่านั้น บางตระกูลได้นำผู้คนมาด้วยไม่น้อย พวกเขาไม่เพียงแต่นำผู้ที่อยู่ในระดับเทพแท้จริงมาเท่านั้น แต่ยังนำผู้ที่อยู่ในระดับกึ่งเทพมาด้วย

เฟนด์คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้และพูดว่า "ไม่เป็นไรหรอก ถ้าเราไม่อนุญาตให้พวกเขาเข้ามา คนก็จะมองว่าเราใจดำ!"

เขามองไปที่ผู้ชายจากตระกูลวู๊ดซึ่งมารายงานสถานการณ์ก่อนที่จะพูดว่า “เอาอย่างนี้แล้วกัน ประกาศออกไปว่าหากกองกำลังที่ไปยังเกาะวายุมืดกับเรามาเยี่ยมชมถึงที่นี่ พวกเขาจะได้รับโควต้าให้เขามาด้านในยี่สิบคนอย่างที่เคยตกลงกันไว้ คนที่เหลือจะต้องรออยู่ข้างนอกหรือไม่ก็พักผ่อนที่เชิงเขา สำหรับผู้ที่ไม่ได้ติดตามเราที่เกาะวายุมืดอย่างตระกูลแซคคารี ต้องการมาเยี่ยมชมด้านใน พวกเขาจะเข้ามาที่นี่ได้เพียงสามคนเท่านั้น! และสำหรับตระกูลเฮมเพอร์ลี พวกเขาจะได้รับอนุญาตให้เข้ามาด้านในได้ถึงยี่สิบคน เพราะพวกเขาถือเป็นพันธมิตรของเรา!”

“ได้ครับ นายน้อย!” ชายหนุ่มเหล่านั้นมองหน้ากันก่อนบินออกไป

หลังจากที่เขาได้ยินสิ่งที่เฟนด์พูด แนชพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ เฟนด์มีวิธีจัดการกับเรื่องนี้ได้ดีมาก ไม่เพียงหลีกเลี่ยงความขัดแย้งจากพวกที่ไม่ได้ติดตามพวกเขาไปยังเกาะวายุมืดเท่านั้น แต่คนเหล่านั้นยังได้รับโควต้าในการเข้ามาเยี่ยมชมสถานการณ์อีกด้วย

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน