มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1665

นายท่านไนเจลบินออกไปหลายไมล์กว่าที่เขาจะทรงตัวได้ ระลอกของความไม่เชื่ออัดแน่นเต็มหัวใจของเขาในขณะที่เขามองไปที่เฟนด์อย่างเหลือเชื่อ เดิมทีเขาคิดว่าเฟนด์จะไม่สามารถเอาชนะเขาได้เพราะเขาทะลวงเข้าสู่ระดับเทพสูงสุดได้แล้ว ทว่าคนที่ถูกส่งให้ปลิวถลาไปกลับเป็นตัวเขาเอง

เฟนด์มองไปที่กำปั้น ความประหลาดใจปรากฏขึ้นในดวงตาของเขา “ดูเหมือนว่าพลังยุทธของคุณจะไม่มีอะไรพิเศษ ถึงคุณจะทะลวงเข้าสู่ขั้นที่หนึ่งของระดับเทพสูงสุดแล้วก็ตาม คุณเทียบกับสัตว์อสูรในขั้นที่หนึ่งระดับเทพสูงสุดยังไม่ได้เลย! ช่างต่างชั้นกันเหลือเกิน!”

“นาย…นายน้อยเฟนด์คุณหมายความว่ายังไง? คุณเคยต่อสู้กับสัตว์อสูรที่อยู่ในขั้นที่หนึ่งของระดับเทพสูงสุดมาก่อนหรือ?” ผู้อาวุโสของตระกูลซีเมเนสรู้สึกประหลาดใจกับสิ่งที่เฟนด์พูดอีกครั้ง พวกมันเป็นสัตว์อสูรและยังแข็งแกร่งมาก ในด้านของความสามารถในการต้านทานการโจมตีนั้น มนุษย์ไม่อาจสู้กับสัตว์อสูรได้

สัตว์อสูรในขั้นที่หนึ่งของระดับเทพสูงสุดอาจต้องใช้ผู้ฝึกยุทธ์ที่อยู่ขั้นที่หนึ่งของระดับเทพสูงสุดหลายคนจึงจะจัดการมันได้อยู่หมัด

“ผมคงฆ่าสัตว์อสูรไปแล้วถ้าผมไม่คิดว่ามันเป็นเรื่องน่ารำคาญ!” เฟนด์มองไปที่อีกฝ่ายและพูดตามจริง เขามีสีหน้าสงบนิ่งเยือกเย็นเป็นที่สุด

แต่คำพูดที่สงบนิ่งเช่นนี้ทำให้ทุกคนที่นั่นตะลึงอีกครั้ง เฟนด์กำลังบอกว่าเขาปล่อยสัตว์อสูรตัวนั้นไปเพราะมันน่ารำคาญเกินไปงั้นเหรอ? เขายังพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นอีกด้วย

"เป็นไปไม่ได้! ไอ้หนุ่ม นายต้องโกหกแน่!” ไนเจลกำหมัดทันทีและจ้องมองที่เฟนด์ด้วยความโกรธ “ฮึ่ม! ไอ้ส*รเลว นายคิดว่าฉันจะกลัวนาย แล้วปล่อยนายไป เพราะนายทำให้ฉันกลัวแค่นั้นเหรอ? ฝันไปเถอะ! เมื่อกี้ฉันประเมินนายต่ำไป นายไม่รู้หรอกว่าหากปรมาจารย์ในระดับเทพสูงสุดอย่างพวกเราใช้พลังฉี พลังยุทธของเราจะเพิ่มขึ้นอย่างมาก!”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน