มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1673

แนชยิ้มอย่างเฉยเมยและโบกมือขณะที่เขาพูดว่า “นายท่านคาเบลโล ไม่จำเป็นต้องสุภาพขนาดนั้นหรอก แม้ว่าเราจะไม่ได้แบ่งปันทักษะยุทธนี้ให้กับคุณ แต่ผมเชื่อว่าคุณจะได้รับมันในป่าผื่นี้ในไม่ช้า การทะลวงไปสู่ระดับเทพสูงสุดเป็นเพียงเรื่องของเวลา ดูเหมือนว่าที่นี่จะเป็นสถานที่ล่าสมบัติที่มีของล้ำค่ามากมายนับไม่ถ้วน ไม่อย่างนั้นเฟนด์คงไม่ได้รับสองทักษะยุทธได้อย่างรวดเร็วเช่นนี้!”

“ฮ่าฮ่า… คงไม่ใช่อย่างนั้นหรอก เราจะสบายใจมากขึ้นเมื่อเราก้าวเข้าสู่ระดับเทพสูงสุดได้ในไม่ช้า มิฉะนั้น เราคงไม่อาจต่อกรกับภยันอันตรายได้ เหมือนอย่างตอนที่เราพบกับสัตว์อสูรที่อยู่ในในขั้นที่หนึ่งของระดับเทพสูงสุดนั่นไง แต่ตอนนี้เราทะลวงผ่านมาได้แล้ว เราก็สามารถขวางคู่ต่อสู้ไว้ได้ แม้ว่าเราจะไม่สามารถเอาชนะสัตว์อสูรได้ แต่อย่างน้อยเราก็สามารถต่อกรกับพวกมันได้!” อเล็กซานเดอร์หัวเราะเสียงดัง น่าเสียดายที่เขาไม่ได้พบกับสมาชิกที่อยู่ในขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริงของตระกูลคาเบลโลของเขา ไม่เป็นเช่นนั้นตระกูลคาเบลโลก็อาจมีปรมาจารย์ในขั้นที่หนึ่งของระดับเทพสูงสุดเพิ่มขึ้นอีกสักสองสามคน หากพวกเขาได้ฝึกฝนร่วมกัน!

แนชสบตากับเฟนด์ก่อนที่พวกเขาจะถามอเล็กซานเดอร์ว่า “ว่าแต่นายท่านคาเบลโลได้มีอะไรบางอย่างพัดพาตัวคุณไปอีกที่และทำให้คุณรู้สึกว่าจิตวิญญาณทั้งหมดของคุณเข้าสู่อีกมิติหนึ่ง ในตอนที่คุณทะลวงเข้าสู่ขั้นที่หนึ่งของระดับเทพสูงสุดบ้างรึเปล่า?”

น่าแปลกที่อเล็กซานเดอร์มองไปที่เฟนด์และแนชด้วยสายตาที่สับสน เขาไม่รู้ว่าคนทั้งคู่หมายถึงสิ่งใด “พื้นที่อื่น? พื้นที่อะไร?”

แนชใจสลายก่อนจะเอ่ยถามอีกครั้ง “มันเป็นพื้นที่ที่ดูเหมือนท้องฟ้าอันมืดมิด และมีลูกบอลเรืองแสงจำนวนมากอยู่รอบ ๆ ลูกบอลเหล่านั้นมีขนาดและสีต่างกัน และมันจะพุ่งผ่านตัวคุณเหมือนอุกกาบาต พวกมันจะพุ่งผ่านร่างของคุณไปในพริบตา แต่สิ่งนี้จะเกิดขึ้นเพียงเสี้ยววินาทีก่อนที่พวกมันจะหายสาบสูญไป”

"ใช่แล้ว ผมกับพ่อประสบกับสิ่งนี้ในทันทีที่เราทะลวงผ่านไปอีกระดับ!” เฟนด์กล่าวเสริม “เราคิดว่าทุกคนที่ทะลวงเข้าสู่ระดับเทพสูงสุดจะได้เห็นฉากนี้ นายท่านคาเบลโลไม่เห็นหรือ?”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน