มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 169

อย่างไรก็ตาม เฟนด์ได้ขยับร่างกายของเขาเพียงเล็กน้อย เพื่อหลีกเลี่ยงการโจมตีอย่าง่ายดาย ก่อนที่เขาจะเตะสวนกลับไปอย่างรวดเร็ว ซึ่งเข้าตรงหน้าอกของชายคนนั้นทันที

“อั่ก”

ชายคนดังกล่าวได้พ่นเลือดออกมาจากพื้นห่างจากพื้นดินเพียงไม่กี่เมตร แล้วพุ่งกระแทกลงบนพื้นอย่างแรง ความรู้สึกเจ็บปวดอย่างรุนแรงแผ่กระจากไปทั่วทุกอณูของร่างกายของเขา ราวกับว่ากระดูกทุกส่วนที่อยู่ในร่างกายของเขานั้นกำลังจะแตก

"จริง ๆ ฉันไม่ได้เป็นคนทํา!"

นีลจะกล้ายอมรับได้อย่างไรว่าเป็นตัวเขาเอง ถ้าเขายอมรับเท่ากับว่าเขากลายเป็นคนชั่วช้าและขี้ขลาดใช่ไหม?

หากมีข่าวลืมออกมาว่า เขาจ้างนักเลงบางคนมาแย่งของชิ้นนี้หลังจากการประมูลล้มเหลว ก็จะทำให้ชื่อเสียงของตระกูลฮิวโก้เสียหายอย่างแน่นอน

"แล้วนายก็ไม่กล้าที่จะยอมรับว่าสิ่งเหล่านี้นายเป็นคนทำงั้นหรือ? นายเป็นลูกผู้ชายแบบไหนกัน?”

เฟนด์ใช้หลังมือตบลงไปที่หน้าของชายคนนั้นอีกครั้ง

คราวนี้เฟนด์ออกแรงมากกว่าเดิม ไม่นานนักใบหน้าของชายคนนั้นก็บวมขึ้น

“แก ถ้าแกกล้าตีฉันอีกครั้งหนึ่ง ฉันจะไปบอกพ่อ ถ้าพ่อรู้เขาต้องไม่ปล่อยแกเอาไว้แน่…”

“เพี๊ยะ!”

"ฉันเป็นนายน้อยของตระกูลฮิวโก้…”

“เพี๊ยะ!”

ทุกครั้งที่นีลพยายามจะเถียง เฟนด์ก็จะตบเข้าที่หน้าของเขา และรุนแรงกว่าเท่าตัว

"ใช่ ฉันเอง!"

นีลน้ำตาไหล ถ้าเขายังตกอยู่ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้เขาจะถูกเฟนด์ตบจนตาย

ท้ายที่สุด เขารีบอธิบายว่าเขา "ที่ฉันจ้างพวกเขามาเพื่อทําร้ายนายเท่านั้น นั่นเป็นเพราะเราเคยมีปัญหากันมาก่อน ฉันเก็บความแค้นครั้งนั้นเอาไว้ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ฉันแค่อยากจะสั่งสอนนาย ไม่ได้ตั้งใจจะเอาไข่มุกเรืองแสงของนายไป!”

"ฉันไม่อยากจะเชื่อสักครึ่งหนึ่งของสิ่งที่นายพูด!"