มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 168

“ไม่น่าเชื่อจริง ๆ ว่านายน้อยนีลเป็นคนที่อยู่เบื้องหลัง!”

เคนที่อยู่อีกด้านหนึ่งนั้นขมวดคิ้วแล้วถามว่า “ทำไมนีลถึงทำอย่างนั้น?”

"ฉันไม่เคยได้ยินว่านีลมีความแค้นกับเฟนด์มาก่อน อีกอย่างเขาก็ไม่ได้ตามจีบเซเลน่าด้วยใช่ไหม”

“จากสิ่งที่เห็น ความน่าจะเป็นไปได้มากที่สุดคือ ไข่มุกเรืองแสง! เขาไม่ต้องการที่จะใช้เงินกับมัน เขาถึงได้ไปหาคนมาเพื่อที่จะปล้น แต่เขาคงไม่คิดว่าผู้หญิงคนนี้จะมีกำลังมากขนาดนี้!”

ไมเคิลเริ่มคาดเดา พวกเขาไม่ได้โง่ เห็นได้ชัดว่านีลเป็นคนทำ เมื่อชายหัวล้านชี้ตรงมาที่เขาแทนที่จะเป็นคนอื่น

"ฉันเริ่มไม่แน่ใจว่านีลนั้นจะเสี่ยงแค่ไหน ในเมื่อตัวตนของเธอยังคงเป็นปริศนา!”

ในทางกลับกันเกรย์สันกลับหัวเราะอย่างเย็นชา

ชารอนรู้สึกทึ่งเป็นอย่างมาก เธอจ้องมองไปที่เฟนด์เพียงเท่านั้น

เธอไม่สามารถรั้งตัวเองได้อีกต่อไป เธอเดินเข้าไปหาเขาพร้อมกับคนรับใช้ข้าง ๆ เธอสองสามคน และถามเฟนด์ว่า “ไฮ สุดหล่อ นายคือเฟนด์ใช่ไหม? ฉันขอแอดวีแชทนายได้ไหม?”

เฟนด์รู้สึกอึดอัดใจ ขณะที่เขาตอบว่า "ขอโทษฉันไม่ได้เป็นคนประเภทนั้น!"

"อ้อ นายโปรดปรานผู้หญิงที่ร่ำรวยเงินทองเท่านั้นใช่ไหม?”

"แค่บอกฉันมา เธอให้นายเดือนละเท่าไหร่? ฉันจะเพิ่มเป็นสองเท่า!"

จากนั้นเธอก็พูดต่อว่า "แต่ฉันยังบริสุทธิ์อยู่ และฉันไม่เคยมีความคิดแบบนี้มาก่อน… งั้นเราจะค่อย ๆ เป็นค่อย ๆ ไปดีไหม?”

เฟนด์เกือบจะหมดความอดทนลงทันทีจากคำพูดนั้น เขาเป็นผู้พิทักษ์ที่น่าภาคภูมิใจของแคทธิเซีย เป็นนักรบสูงสุดผู้มีเกียรติ เขา...

เขาตัดสินใจที่จะเพิกเฉยต่อชารอนทันที ในขณะที่เขาพูดกับนีลว่า "นีล คุณคิดว่าเราสามารถเชื่อคําที่คุณพูดได้หรือไม่?"

"เขาใส่ร้ายฉัน คุณสองคนต้องกล่าวหาว่าฉันเป็นคนว่าจ้างคนเหล่านี้มาหรืออย่างไร?”

นีลผายมือออกและยืดอกพูดอย่างมั่นใจ

"เพี๊ยะ!"

แม้แต่ทิโมธีก็ตกใจ เขากำลังสงสัยว่าเขานั้นเข้าใจผิดกับฉากตรงหน้าหรือไม่

โรเบิร์ต เจ้านายของตระกูลรอย ถึงกับตกตะลึงเมื่อเขาคิดว่าเด็กหนุ่มคนนี้ต้องกล้าหาญเพียงใด

"สุดยอดไปเลย ในที่สุดคุณก็ปลดปล่อยความโกรธออกมา! ฉันคิดว่าคุณขาดความเป็นชาย ฉันไม่ได้คาดหวังว่าเจ้าชายผู้ทรงเสน่ห์ของฉันจะเป็นเท่ขนาดนี้ ฉันเทิดทูนคุณอย่างสุดซึ้ง ตอนนี้ฉันรักคุณมาก!”

ชารอนยืนอยู่ข้าง ๆ เธอหลงเสน่ห์เขาอย่างกู่ไม่กลับ เธอจับมือทั้งสองข้างเข้าด้วยกันในขณะที่วางไว้บนหน้าอกของเธอดวงตาของเธอเต็มไปด้วยประกายวิบวับ

"ไอ้เด็กคนนี้..."

"เขาไม่กลัวที่จะทำให้ตระกูลฮิวโก้ไม่พอใจหรือไง?”

ไมเคิลถึงกับอึ้ง เพราะฉากนี้เป็นสิ่งที่เขานึกไม่ถึงมาก่อน

บอดี้การ์ดส่วนตัวของเขา ไม่สามารถรั้งตัวของเขาไว้ได้อีก เขากำหมัดของเขาเอาไว้แน่น ก่อนที่จะพุ่งไปข้างหน้าแล้วปลดปล่อยพลัง

ตัวเองไว้ได้อีกต่อไป เขากำหมัดของเขาไว้แน่น ก่อนที่จะพุ่งไปข้างหน้าเพื่อใช้วิชาการต่อสู้กับเฟนด์