มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1742

“เดี๋ยวนะ ทำไมถึงบอกว่าเป็นคนจากพื้นที่รกร้างล่ะ มีหลักฐานเหรอ” เอลล่าครุ่นคิดอย่างรวดเร็วและพูดขึ้น “พวกเขาล้วนแล้วแต่เป็นคนจากกองทัพทั้งเก้า อย่าได้พูดอะไรไร้สาระแบบนี้ถ้าคุณไม่มีหลักฐานและจ้องจับผิดกับเรา!”

"ฮ่า ๆ... ยังจะเสแสร้งอยู่อีกเหรอ?" ชายในชุดขาวเริ่มหัวเราะ “เราเคยพบคนกลุ่มหนึ่งที่มีเหรียญคาดเอวเหมือนกับพวกเขามาก่อน พวกเขาเป็นสมาชิกของตระกูลคาเบลโลซึ่งเราแอบได้ยินมาจากการสนทนาของพวกโง่เง่านั่น แต่คนหลายร้อยคนพวกนั้นถูกเราฆ่าตายไปแล้ว!”

"พวกแก..." เฮเลน่าโกรธมากเมื่อได้ยินสิ่งนี้ เธอไม่คิดเลยว่าสมาชิกในตระกูลคาเบลโลของเธอหลายร้อยคนจะถูกคนเหล่านี้ฆ่า มันทำให้เธอเจ็บปวดหัวใจ

"เกิดอะไรขึ้น? สาวงามของเราโกรธซะแล้วเหรอ? จุ๊ จุ๊... ดูเหมือนว่าคนพวกนั้นคือสมาชิกในตระกูลคาเบลโลของคุณ และคนพวกนั้นก็อาจเป็นสมาชิกในครอบครัวของคุณด้วย!" ชายในชุดขาวยังคงพูดกับเฮเลน่าเมื่อเขาเห็นว่าเธอโกรธมากเพียงใด "เป็นอะไรไป? ดูจากท่าทางที่โกรธจัดของเธอแล้ว เธอคงต้องการล้างแค้นให้กับตระกูลคาเบลโลของเธองั้นสินะ ถ้างั้นก็เชิญเลย ฮ่าฮ่า!"

"อย่าว่าอย่างนั้นอย่างนี้เลยนะ ศิษย์พี่ลูเชี่ยน ผู้หญิงคนนี้หน้าตาดีจริง ๆ จุ๊ จุ๊... ไม่เคยคิดเลยว่าจะมีผู้หญิงสวยขนาดนี้มาจากดินแดนรกร้างด้วย" ชายอีกคนเลียริมฝีปากขณะมองเฮเลน่าด้วยดวงตาที่ร้อนแรง เขาอยากจะพุ่งเข้าไปถอดเสื้อผ้าของเฮเลน่าทันที

"ฮ่าฮ่า... เธอสวย แต่โชคร้ายที่เธอเป็นศัตรูของเรา คนพวกนี้ต้องตาย!" ลูเชี่ยนยิ้มและพูดกับอาเธอร์ “พวกนายจากกองทัพทั้งเก้าควรหนีไปเดี๋ยวนี้เลย แล้วฉันอาจจะไว้ชีวิตพวกนาย ไม่อย่างนั้น วันนี้จะเป็นวันตายของพวกนายด้วย!” อาเธอร์และเฮนดริกชำเลืองมองกันและกัน พวกเขามีสีหน้ามืดมนและลังเลอย่างเห็นได้ชัด

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน