มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1925

เฟนด์ตะลึงเล็กน้อยเมื่อได้ยินสิ่งที่วอร์เรนพูด เขาไม่คิดเลยว่านายน้อยลำดับหนึ่งของเจ้าเมืองจะกร่างไปทั่วเช่นนี้ ถ้าเขาต้องการเขาจะตัดมือใครก็ได้! เห็นได้ชัดว่าวอร์เรนไม่อยากเสียเวลาคุยกับเฟนด์อีก

เขายกแขนขึ้น และออร่าที่แข็งแกร่งก็เปล่งออกมาจากร่างกายของเขา

คนผู้นี้อยู่ในขั้นต้นของระดับแรกกำเนิดแล้ว และมียอดฝีมือสักกี่คนในซัน ซิตี้ที่คู่ควรกับเขา เสียงกระซิบกระซาบกันของผู้คนเกี่ยวกับสถานการณ์ดังกล่าวเริ่มดังจนลอยเข้าหู “นายน้อยลำดับที่หนึ่งของเจ้าเมืองเพิ่งได้รับการยอมรับให้เป็นศิษย์ภายนอกของตำหนักสองกษัตริย์เมื่อปีที่แล้ว ฉันได้ยินมาว่าเขาสะดุดตาผู้อาวุโสจากตำหนักสองกษัตริย์และกำลังฝึกฝนทักษะยุทธระดับสูงอยู่ด้วย!”

“พ่อหนุ่มคนนี้โชคไม่ดีเลย น่าเศร้า เร็ว ๆ นี้นายน้อยลำดับหนึ่งของเจ้าเมืองกำลังอารมณ์ไม่ดี และเขาก็ต้องการระบายความโกรธใส่ใครสักคน”

การสนทนาทุกรูปแบบลอยเข้าหูของเฟนด์และทำให้เขายิ่งโกรธ อันที่จริงวอร์เรนก็แค่พยายามหาเรื่องที่จะสร้างปัญหา และเฟนด์ก็บังเอิญอยู่ผิดที่ผิดเวลา วอร์เรนหยิบดาบสีเงินออกมาจากแหวนเก็บของและชี้ไปที่ใบหน้าของเฟนด์

“ถ้านายตัดมือทั้งสองข้างออกเสียตั้งแต่ตอนนี้ แล้วคุกเข่าอ้อนวอนฉัน ฉันอาจยอมปล่อยนายไปก็ได้!”

เฟนด์ยิ้มเมื่อได้ยินเช่นนี้ “คุณทำตามอำเภอใจได้เพียงเพราะคุณเป็นนายน้อยลำดับที่หนึ่งของเจ้าเมืองงั้นเหรอ? ดูเหมือนว่าโลกนี้จะไม่มีขื่อมีแปเอาเสียเลย!”

วอร์เรนหรี่ตาลง และแววตามุ่งร้ายฉายผ่านดวงตาของเขา “ฉันน่ะเหรอไม่ทำตามกฎ? นายต่างหากที่แอบมาให้อาหารทาสของฉัน ในซีนิธ ซัน ซิตี้มีใครบ้างที่ไม่รู้กฎของคฤหาสน์เจ้าเมืองของเรา?!”

สิ่งที่วอร์เรนพูดทำให้เฟนด์เข้าใจว่าไม่ใช่แค่นายท่านหรือผู้ที่มีสถานะสูงกว่าเท่านั้นที่สามารถทำตามใจชอบในโลกนี้ได้ ความหมายที่ซ่อนอยู่เบื้องหลังคำพูดของวอร์เรนคือหักล้างข้อแก้ต่างเพื่อผลักดันความผิดพลาดมาให้เฟนด์!

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน