บทที่ 1930 – ตอนที่ต้องอ่านของ มหาเทพ แห่ง สงคราม
ตอนนี้ของ มหาเทพ แห่ง สงคราม โดย โมเนโต้ ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายสัจนิยมทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 1930 จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
เมืองสองกษัตริย์คึกคักเพราะตำหนักสองกษัตริย์ ตามกฎของพวกเขา ผู้ที่จะเข้ามายังเมืองสองกษัตริย์ได้จะต้องปฏิบัติตามเงื่อนไขบางประการ พวกเขาต้องมีพรสวรรค์หรือไม่ก็ทรงพลังอย่างมาก
ไม่เช่นนั้นพวกเขาก็ต้องเป็นคนท้องถิ่นของเมืองสองกษัตริย์ไม่อย่างได้ก็อย่างหนึ่ง เนื่องจากศึกระหว่างพวกเขากับเผ่าปฐมหายนะ เมืองสองกษัตริย์จึงผ่อนปรนเงื่อนไขในการเข้าสู่เมืองของตนลง
แต่กฎเกณฑ์ดังกล่าวไม่มีผลต่อสมาชิกของตำหนักสองกษัตริย์ วอร์เรนเป็นศิษย์ของตำหนักสองกษัตริย์มาระยะหนึ่งแล้ว และหากเขาต้องการเข้าเมืองก็จะไม่มีใครหยุดเขาได้
แม้ว่าเขาจะเป็นเพียงศิษย์ภายนอก แต่เขาก็เป็นในด้านการเลียแข้งเลียขา และยังชอบเอาอกเอาใจคนอื่นอยู่เป็นนิจ ดังนั้นเขาจึงมีภาพลักษณ์ที่ดีสำหรับตำหนัก
หลังจากที่เขาเข้าไปในเมืองสองกษัตริย์เขาก็ตรงไปที่บ้านขนาดกลางหลังหนึ่งในทันที เจ้าของบ้านหลังขนาดนี้ในเมืองสองกษัตริย์ย่อมเป็นบุคคลที่มีเอกลักษณ์พิเศษอย่างแน่นอน
หลังจากที่เขาได้รับเชิญเข้าไปในห้องโถง เขาก็เห็นเซฟ กริฟฟินนั่งอยู่ข้างโต๊ะแปดเหลี่ยมขณะกำลังดื่มชา เซฟไม่ใส่ใจที่จะเงยหน้าขึ้นมองการมาถึงของวอร์เรนและทักทายวอร์เรนด้วยการพยักหน้าเท่านั้น
วอร์เรนยิ้มอย่างประจบสอพลอ และดูเหมือนจะเป็นคนละคนกับชายที่มีท่าทีที่เย่อหยิ่งที่เขาเคยเป็น “เป็นอย่างไรบ้าง ศิษย์พี่เซฟ? ช่วงนี้คงมีเรื่องน่าหนักใจไม่น้อยเลย”
เซฟตอบพร้อมกับขมวดคิ้ว “นายไม่รู้เหรอว่าเมื่อเร็ว ๆ นี้เกิดอะไรขึ้น? ผู้ดูแลอย่างเราหัวหมุนกันไปหมด”
เซฟไม่ใช่ศิษย์ของตำหนักสองกษัตริย์แต่เป็นผู้ดูแลของตำหนัก เขาเป็นเจ้าหน้าที่ฝ่ายบริหารของตำหนักสองกษัตริย์และอยู่ในระดับที่ต่ำกว่าผู้อาวุโส ความรับผิดชอบหลักของเขาคือการจัดการงานทั่วไปของตำหนัก
เซฟถือได้ว่าเป็นบุคลากรด้านการบริหารระดับกลาง และนั่นทำให้ศิษย์ภายนอกหรือศิษย์ภายในบางคนชอบที่จะประจบประแจงเขาเป็นเรื่องปกติ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหาเทพ แห่ง สงคราม
รอๆ1026...
1026รอๆ...
รออ่าน 691 อยู่นะครับ ติดงอมแงมเลย อยากให้ลงทุกวันเลยครับ สนุกมาก...
มันจบแค่ตอนที่ 585 จริงดิ???? เหมือนดำเนินเรื่องได้แค่ไม่เท่าไหร่เอง...