มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 194

“อ๊ากก!”

ดีแลนรู้สึกว่ากระดูกของตัวเองเกือบแตก และส่งเสียงร้องอันน่ารังเกียจออกมา ความเจ็บปวดนี้ทําให้เส้นเลือดดําที่หน้าผากของเขาพุ่งโผล่ออกมา ดวงตาของเขาก็เบิกกว้างขึ้น

“ไอ้ลูกหมา! แกรู้ไหมฉันเป็นใคร? ฉันเป็นผู้จัดการโรงงาน มีลูกน้องเป็นพันกว่าคน แกกล้าทำร้ายฉันเหรอ?" เขากัดฟันตะคอกใส่เฟนด์

“คุณผู้ปกครอง ได้โปรดอย่าทะเลาะกันเลย เราค่อย ๆ คุยกันดี ๆ นะคะ!”

ทั้งครูและครูใหญ่ของโรงเรียนอนุบาลต่างตกใจไปตาม ๆ กัน พวกเขาไม่คาดคิดว่าจะเกิดการทะเลาะวิวาทกันในวันลงทะเบียน

"ผู้จัดการโรงงาน? ฉันไม่สนว่าแกจะเป็นผู้จัดการคนไหน และฉันจะไม่ยอมให้แกรังแกลูกสาวและเมียของฉัน ไม่อย่างนั้นฉันจะโทรไปสั่งปิดโรงงานของแก!”

เฟนด์หัวเราะเกอนเข้าไปผลักเขา

ดีแลนดูรูปร่างใหญ่ แต่ค่อยข้างอ่อนแอ เฟนด์ไม่ได้ใช้แรงมากนัก แต่สุดท้ายเขาก็ล้มฟุบลงไปนอนหงายกับพื้น

"โอ๊ย!"

ดีแลนร้อง จากนั้นเขาพยายามประคับประคองตัวเองลุกขึ้นมาอย่างยากลำบาก และนวดบริเวณบั้นท้ายของเขา

"คุณมันไร้ค่า คุณจะมาแพ้ให้กับคนผอมขี้โรคแบบนี้ได้ยังไง!"

เมื่อเห็นสามีตัวเองพึ่งพาไม่ได้ ราเชลยิ่งรู้สึกหงุดหงิด

"ฮึ เจ้าหนู แกกล้ารอฉันอยู่ที่นี่นะ คอยดูเถอะ!" ดีแลนชี้ไปที่เฟนด์ด้วยความโมโห

เขารู้ว่าพลังของเฟนด์นั้นมีมากยิ่ง และเขาก็ไม่สามารถสู้ได้ ดังนั้นเขาจึงออกไปโทรศัพท์อย่างรวดเร็ว

ตอนที่เขาเดินไปที่ประตู เขาหันมามองราเชล "ที่รัก อย่ากังวล ผมแค่มาโทรศัพท์ เขากล้ามารังแกเมียผมได้ยังไง!"

"ไอ้สารเลว แกตายแน่! ฉันจะแสดงให้นายเห็นว่าวันนี้ นายจะไม่ออกจากโรงเรียนอนุบาลแห่งนี้!" ราเชลโกรธเขามาก

"ขอโทษลูกสาวและภรรยาของฉันซะ!"

เฟนด์ไม่สนใจดีแลนเลย เขากลับมุ่งความสนใจไปที่ราเชล และบอกเธออย่างเย็นชา

"ฮืม อยากให้ฉันขอโทษใช่ไหม? ฝันไปเถอะ!" ราเชลตอบ เธอทําหน้าหยิ่งยโส

แคว้ก!

เผลอแปปเดียว นาทีถัดมา เฟนด์ก็เอื้อมมือมากระชากแขนเสื้ออีกข้างของเธอ เสื้อยืดสีขาวของเธอกลายเป็นเสื้อแขนกุดที่ทำให้เธอดูน่าสมเพชขึ้นมาทันที

"ไอ้ลูกหมา กล้าดียังไงมากระชากเสื้อผ้าฉัน ไอ้โรคจิต! ที่รัก เขาเป็นโรคจิต”