ไคลีร้องไห้ในขณะที่เธอกำลังอธิบาย
เซเลน่าลูบหัวไคลีอย่างแผ่วเบา "เด็กดี อย่าร้องไห้นะคะ ไม่ร้องไห้นะ!"
หลังจากปลอบใจไคลีแล้ว เซเลน่าก็ลุกขึ้น ใบหน้าของเธอดูเยือกเย็นในชั่วพริบตา "ราเชล ลินด์เซย์ เธอไปไกลเกินไปแล้ว! ลูกเธอล้มเอง และเธอจะมาโทษลูกสาวฉันเหรอ? นอกจากนี้ ไคลีไม่ใช่เด็กสวะ ไม่ใช่เด็กไม่มีพ่อ เธอมีพ่อ!”
"เธอเป็นเด็กนอกคอก เป็นเด็กไม่มีพ่อ แม่บอกอย่างนั้น เด็กที่ไม่มีพ่อคือเด็กสวะ!”
"พ่อของเธอตายในสงคราม ถ้าเธอไม่ใช่ลูกของไอ้สวะ แล้วจะเป็นอะไร?"
ลูกชายของราเชลไม่ยอมฟัง เขาเริ่มตะโกนโหวกเหวก
"ใครบอกว่าเธอไม่มีพ่อ? เขาเป็นพ่อของเธอ เขาเพิ่งกลับมาจากสงคราม"
นี่เป็นครั้งแรกที่เฟนด์เห็นเซเลน่าอาละวาดแบบนี้ ลูกสาวคือโลกทั้งใบของเธอ เธอสามารถทนอดทนต่อการทะเลาะเบาะแว้งเล็ก ๆ ระหว่างเด็ก ๆ ได้ แต่เมื่ออีกฝ่ายเป็นผู้ใหญ่ที่ผลักไคลีอย่างไม่มีเหตุผล นั่นทำให้เธอไม่สามารถทนได้
"ใครจะไปรู้ว่าลูกสาวเธอโกหกหรือเปล่า อีกอย่างฉันจะรู้ได้ไงว่าเขาเป็นพ่อแท้ ๆ ของลูกสาวเธอ"
แม้ว่าราเชลจะรู้สึกผิดเล็กน้อย แต่เธอก็ยังคงยืนหยัดต่อไป แม้ว่าเธอจะทำผิดก็ตาม
"เธอต้องขอโทษลูกสาวฉันทันที ไม่งั้นฉันจะไม่มีวันให้อภัยเธอ!"
เซเลน่าจ้องมองไปที่ราเชล
"คุณผู้ปกครองคะ ลูกของคุณพยายามผลักเด็ก ๆ คนนี้จนล้มลงกับพื้นเอง!” ครูสาวคนหนึ่งได้เห็นเหตุการณ์ "ทุกคนทําแบบนี้เพื่อเด็ก ๆ ทั้งนั้นใช่ไหมคะ? เราทุกคนเป็นห่วงลูกของเรา ลูกของคุณมีค่า และลูกคนอื่นก็เช่นกัน คุณแค่ขอโทษเท่านั้น!"
"เธอไม่ได้ยินเหรอ? ฉันบอกให้ขอโทษลูกสาวฉัน!"
เซเลน่ากระชากราเชล ตอนที่ตําหนิเธอ
"ไสหัวไปซะ เซเลน่า เทเลอร์ เธอคิดว่าฉันจะกลัวเธอเหรอ? ถ้าไม่ใช่เพราะเราเป็นเพื่อนร่วมมหาวิทยาลัย ฉันจะไม่คุยกับคนอย่างเธอด้วยซ้ำ ฉันเป็นคนชนชั้นสูง เธอกล้ากระชากเสื้อฉันไหมล่ะ? แต่ถ้ามันขาดเธอคงไม่มีปัญญาที่จะจ่าย”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหาเทพ แห่ง สงคราม
มันจบแค่ตอนที่ 585 จริงดิ???? เหมือนดำเนินเรื่องได้แค่ไม่เท่าไหร่เอง...