มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1946

หินทั้งสี่ดวงสว่างดวงขึ้นทันทีซึ่งทำให้ฝูงชนอ้าปากค้าง แต่ถึงกระนั้นก็ไม่มีทางที่เจอรัลด์จะพอใจกับแสงเพียงสี่ดวง ตาของเขาแทบจะถลนออกมาจากเบ้าในขณะที่เขามุ่งมั่นที่จะทำให้แสงดวงที่ห้าสว่างขึ้น แต่เขาเขาก็ถูกเลือกให้ผิดหวังเมื่อแปดวินาทีผ่านไปและไฟดวงที่สี่ก็ดับลง

ผลการทดสอบของเขาถือว่าดีที่สุด ไม่ว่าใครได้รับผลการทดสอบเช่นนี้ย่อมต้องดีใจมาก แต่เจอรัลด์พบว่าตัวเองยิ้มไม่ออกเลยสักนิด ใบหน้าของเขามืดมนราวกับกลางคืน

“แสงดวงที่สี่สว่างถึงแปดวินาที โปรดมายืนข้างหลังฉัน” แอมโบรสกล่าว มีนัยของความสงสารในน้ำเสียงของเขาด้วย แม้ว่าผลลัพธ์ของเจอรัลด์จะน่าประทับใจมาก แต่ก็เห็นได้ชัดว่ามันไม่เป็นไปตามความคาดหวังของเขา

“ไฟสี่ดวงเท่านั้นเองเหรอ? น่าผิดหวังจริง ๆ” เจอรัลด์พูดด้วยความโกรธ ใบหน้าของเขากลายเป็นสีแดงและมือทั้งสองของเขาก็สั่น "เป็นไปไม่ได้! ไม่มีทางที่พลังของฉันจะมีเท่านี้” เขากำลังเตรียมที่จะหันกลับไปอีกครั้ง แต่แอมโบรสหยุดเขาไหว “ทุกคนได้รับสิทธิ์เพียงคนละครั้งเท่านั้น แม้แต่คุณเองก็ไม่มีข้อยกเว้น ผลลัพธ์ของคุณค่อนข้างพิเศษกว่าใครอยู่แล้ว และถึงจะได้สิทธิ์ทำอย่างนั้นอีกครั้งผลลัพธ์ก็จะไม่แตกต่างไปจากเดิม มายืนข้างหลังฉันเดี๋ยวนี้!”

เจอรัลด์รู้สึกราวกับว่าเขากลืนของขมลงคอ เสียงหัวเราะเยาะเย้ยดังออกมาจากปากของมอร์ตัน และหลังจากนั้น เขาก็ไม่สามารถยืนตรงจากการหัวเราะที่เขาทำ เห็นได้ชัดว่าท่ามกลางฝูงชนมอร์ตันกำลังเพลิดเพลินกับความอัปยศอดสูของเจอรัลด์

“โอ้ แหม ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฝีมือแค่นี้นายจะหน้าด้านถึงขนาดโอ้อวดตัวเองได้ถึงขนาดนั้น ได้เวลาบอกลาโอสถซานหยวนแล้ว นายไม่อาจจุดไฟดวงที่ห้าได้ ตอนนี้ถ้าฉันเป็นนาย ฉันคงไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน” มอร์ตันพูดด้วยใบหน้าที่แดงจากการหัวเราะ

เจอรัลด์หันกลับมาอย่างรวดเร็วและกัดฟันจ้องมองมอร์ตันราวกับสัตว์ร้ายที่กระหายเลือด เขาคงจะฉีกมอร์ตันเป็นชิ้น ๆ ถ้าไม่ใช่เพราะกฎห้ามเอาไว้ มอร์ตันไม่ได้กลัวอีกฝ่ายสักนิด เขาโบกพัดอย่างไม่ไยดี ทุกคนมีความสามารถในการควบคุมอุณหภูมิของร่างกาย ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องใช้พัดเลยสักนิด แต่นั่นคือสัญลักษณ์ที่มอร์ตันชอบแสดงให้โลกเห็นเป็นสัญลักษณ์ที่บ่งบอกถึงการเป็นบุตรชายของตระกูลที่ร่ำรวย

มอร์ตันหัวเราะหนักขึ้นไปอีกเมื่อเขาเห็นว่าเจอรัลด์โมโหถึงขีดสุด "อะไร? ฉันพูดอะไรผิดเหรอ? นี่ยังจะโม้ว่าตัวเองแข็งแกร่งอีกหรือไง? หลังจากที่ฟังนายอวดตัวเองมีแวบหนึ่งที่ฉันก็คิดว่านายมีพลังอย่างที่นายพูดจริง ๆ แต่นับว่าเป็นเรื่องน่าขันที่นายทำได้เพียงแสงที่สี่เท่านั้น ฉันหลักสงสัยจริง ๆ ว่านายไปเอาความมั่นใจมาจากไหน”

แน่นอนว่าเจอรัลด์ไม่ยอมนิ่งดูดาย เขารู้สึกราวกับว่าเขาถูกมอร์ตันกระทืบซ้ำ เขาพยายามสงบสติอารมณ์ “ใช่ นายพูดถูกที่บอกว่าผลการแข่งขันของฉันไม่เป็นไปตามที่คาดไว้ แต่อย่าได้ปฏิเสธว่าอีกเพียงสองวินาทีไฟดวงที่ห้าจะสว่างขึ้นได้ นายเองก็บอกว่านายจะได้รับโอสถซานหยวน และเป็นที่หนึ่งอย่างแน่นอนไม่ใช่เหรอ? นายยังไม่ได้ทำการทดสอบเลย แล้วนายมีสิทธิ์อะไรมาหัวเราะเยาะฉัน?”