มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1962

ป้ายหยกประจำตัวแสดงกฎทั้งหมดในตำหนักสองกษัตริย์พร้อมคำอธิบายโดยละเอียดเอาไว้ มันยังชี้ให้เห็นสิ่งสำคัญที่ต้องจำอีกด้วย ทุกสิ่งที่เฟนด์ต้องการหาคำตอบมีอยู่ในนั้นทั้งหมด ตัวอย่างเช่น เขาต้องการรู้วิธีการก้าวไปสู่ตำแหน่งศิษย์ภายในจากตำแหน่งศิษย์ภายนอก และพบว่าเขาเพียงแค่ต้องเลื่อนระดับไปสู่ขั้นแรกของระดับติดตัวเท่านั้น ทั้งที่เขาคิดอยู่เสมอว่าเขาจะต้องผ่านการทดสอบที่ยากลำบากเพื่อที่จะเป็นศิษย์ภายใน

“ฉันแค่ต้องเลื่อนระดับไปยังขั้นสูงสุดของระดับแรกกำเนิดเพื่อที่จะขึ้นเป็นศิษย์ภายใน? นี่ไม่ง่ายไปหน่อยเหรอ?” เฟนด์พึมพำกับตัวเอง ท้ายที่สุด ขั้นสูงสุดของระดับแรกกำเนิดอยู่ห่างจากขั้นแรกของระดับแรกกำเนิดเพียงสองระดับ เพียงสองขั้นเล็ก ๆ ในขั้นที่สูงกว่า นั่นคือสิ่งที่แยกศิษย์ภายในออกจากศิษย์ภายนอกจริง ๆ หรือ? เฟนด์หมดคำจะพูด แต่รู้สึกว่าตำหนักสองกษัตริย์ต้องกำลังล้อเขาเล่นแน่ ๆ

เขาไม่เข้าใจเหตุผลเบื้องหลังของเรื่องนี้ ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจเข้าไปในมัสตาร์ด ซี๊ดและเชิญแนชมาพูดคุยเรื่องนี้ด้วยกัน เขาคิดว่าสองหัวย่อมดีกว่าหัวเดียว เนื่องจากเขาเพิ่งมาถึงที่นี่ เขาจึงต้องการใช้เวลาสังเกตผู้คนที่ถูกคัดเข้ามาพร้อมกับเขาก่อนที่จะตัดสินใจว่าจะไปเป็นเพื่อนกับใคร ดังนั้นเขาจึงมีเพียงครอบครัวให้หันไปหาเมื่อเขาต้องการหารือเกี่ยวกับปัญหาเช่นนี้

แนชไม่คิดว่ามันเป็นปัญหาอะไรหลังจากที่เฟนด์บอกเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้ “ลูกจะตัดสินอะไร ๆ ในทวีปเฮสเทียโดยใช้มุมมองของทวีปแคทธีเซียไม่ได้ ลูกอยู่ในโลกที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง ลูกจำได้ไหมว่าในทวีปแคทธีเซียเราแบ่งระดับทั้งหมด แต่กลับมาพบว่าทวีปเฮสเทียได้รวมระดับที่เล็กกว่าทั้งหมดเป็นระดับเดียวเมื่อเรามาถึงที่นี่ครั้งแรก? อาจดูเหมือนว่าขั้นแรกของระดับติดตัวนั้นอยู่ห่างจากขั้นแรกระดับแรกกำเนิดเพียงสองระดับ แต่เมื่อมองจากมุมมองของทวีปแคทธีเซีย ทั้งสองระดับนี้ราวกับมหาสมุทรที่แยกจากกัน”

เฟนด์เข้าใจคำอธิบายของแนชทันที เขาตำหนิตัวเองในความโง่เขลาและมุมมองอันคับแคบ ทวีปเฮสเทียได้รวมระดับเล็ก ๆ น้อย ๆ ทั้งหมดเป็นระดับติดตัว ซึ่งหมายความว่าช่องว่างระหว่างแต่ละขั้นนั้นใหญ่กว่าที่เขาคิดไว้มาก เขากลัวว่าแม้แต่การก้าวผ่านจากขั้นแรกระดับแรกกำเนิดไปเป็นขั้นกลางของระดับแรกกำเนิดล้วนแล้วจะเป็นเรื่องยากสำหรับเขา

เฟนด์พยักหน้าและพูดว่า "ไม่น่าแปลกใจเลยที่พนักงานในร้านกาแฟบอกว่าต้องการการฝึกฝนที่ดีพอในการก้าวจากขั้นแรกของระดับแรกกำเนิดไปสู่ขั้นกลางของระดับแรกกำเนิด หลังจากได้ฟังทั้งหมดแล้วตอนนี้ผมจึงเข้าใจแล้วว่าทั้งสองระดับนี้มีความแตกต่างกันขนาดไหน?” ตอนแรกเขาคิดว่าจะใช้เวลาไม่นานในการเลื่อนระดับขึ้นสองขั้น แต่เห็นได้ชัดว่าเขาประเมินการแบ่งระดับในโลกนี้ต่ำไป การจะได้เลื่อนเป็นศิษย์ในอีกระดับนั้น อย่างน้อยที่สุดก็ต้องใช้เวลาสองถึงสามปีในการเลื่อนขั้นเลยทีเดียว

แนชผ่อนปรนลมหายใจด้วยความชื่นชมหลังจากที่เขาอ่านเนื้อหาในป้ายหยกประจำตัวด้วยญาณทิพย์ของเขาจนจบ “ตำหนักสองกษัตริย์มีอะไรที่อยู่เหนือความคาดหมายของเราเสมอ ความรู้ของพวกเขาเกี่ยวกับวังลับ ทักษะยุทธ และโอสถต่าง ๆ ทำให้เราต้องรู้สึกอดสู ยังไม่รวมถึงกฎมากมายของพวกเขาด้วย แต่ก็อย่างที่ใครต่อใครว่าไว้ ไม่มีสิ่งใดสำเร็จได้หากไร้บรรทัดฐานหรือมาตรฐาน ไม่ต้องสงสัยเลยว่านั่นคือวิธีที่พวกเขาใช้ในการหล่อเลี้ยงอัจเหล่าฉริยะทั้งหมดยึดมั่นกับตำหนักของพวกเขาต่อไป”

เฟนด์พยักหน้าและถอนหายใจด้วยความชื่นชมในทวีปเฮสเทียที่ทรงพลัง เพียงแค่คนธรรมดา ๆ จากทวีปเฮสเทียก็สามารถกลายเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดในทวีปแคทธีเซียได้อย่างง่ายดาย