มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2001

ท้ายที่สุดเฟนด์ได้เตรียมใจพร้อมสำหรับข่าวซุบซิบทั้งหมดที่จะเกิดขึ้นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เมื่อการปรากฏตัวของเขาเป็นที่รู้กันในสนามประลองเดิมพันเช่นนี้ ถึงจะนั้นบรู๊คก็ไม่อาจทานทนต่อสิ่งเหล่านั้นได้อย่างเขา เนื่องจากเวสลีย์และพรรคพวกของเขาเอาแต่มองมาทางนี้ไม่หยุด

บรู๊คถอนหายใจและกระซิบกับเฟนด์ว่า “ศิษย์พี่เฟนด์ระวังตัวด้วย คนพวกนั้นดูเหมือนจะมองเราด้วยสายตาที่ไม่เป็นมิตรเท่าไร ผมพนันได้เลยว่าเวสลีย์คงมีแผนร้ายอะไรอยู่ในใจเมื่อถึงคราวที่คุณกับเขาต้องประลองฝีมือกัน”

เขามั่นใจเลยว่าเว้นเพียงการการฆ่าเฟนด์ เวสลีย์จะทำทุกอย่างและทำอย่างที่พูดแน่ เฟนด์ได้แต่พยักหน้า เขาก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน บรู๊คพบว่าเฟนด์ค่อนข้างสงบอย่างประหลาด แม้ว่าเขาจะรู้ว่าเฟนด์มีพลังพิเศษ แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะสามารถเอาชนะการประลองกับเวสลีย์ซึ่งกำลังอยู่ในระหว่างการแข่งขันเพื่อให้ได้รับเลือกเป็นศิษย์ที่ถูกเลือกหลังจากเข้าร่วมตำหนักได้เพียงครึ่งปี พลังยุทธและพรสวรรค์ของเวสลีย์เป็นสิ่งที่บรู๊คใฝ่ฝันมากที่สุด

“ทำไมคุณดูไม่กังวลเลยล่ะ?” บรู๊คถามเมื่อเขาเห็นว่าเฟนด์ยังคงจ้องมองไปที่เวทีด้วยท่าทีเมินเฉย และกำลังรอให้การต่อสู้เริ่มขึ้นซึ่งจะใช้เวลาอีกราวสามสิบนาที

“ทำไมผมต้องกังวลด้วย? คุณคิดว่าผมรับคำท้าเพราะเพราะต้องการปกป้องศักดิ์ศรีตัวเองเท่านั้นน่ะเหรอ?" เฟนด์โต้กลับ

'แล้วไม่ใช่แบบนั้นเหรอ?' บรู๊คคิด เขาคิดอยู่เสมอว่านั่นเป็นเหตุผล ไม่เช่นนั้นทำไมเฟนด์ถึงยอมรับคำท้ากับคนที่แข็งแกร่งกว่าเขา? เขาไม่คิดว่าจะมีโอกาสที่คนการประลองจะออกมาเสมอ และการเอาชนะเวสลีย์ก็นับว่ายิ่งเป็นไปไม่ได้เข้าไปใหญ่

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน