มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2000

ชายผู้มีดวงตารูปสามเหลี่ยมกำลังมองไปที่เฟนด์ด้วยสีหน้าดูถูกเหยียดหยาม เขาหัวเราะอย่างเย็นชาและพูดว่า “ดูเขาทำท่าทางเย็นชาราวกับว่าเขาไม่สนใจอะไรเลยสิ ถ้าเขาไม่สนใจจริงเขาคงไม่มาที่นี่หรอก เขาคงกลัวการที่ต้องประลองยุทธกับศิษย์พี่เวสลีย์แทบแย่เลยล่ะถึงได้มาที่นี่เพื่อหยั่งเชิงคุณ”

ครั้งนี้ คำพูดของเขาไม่ได้มีขึ้นเพื่อประจบเวสลีย์เพียงเท่านั้น แต่มันเป็นเพราะว่าเขารำคาญอย่างที่สุดเมื่อเห็นเฟนด์ดูทำท่าราวกับไม่ใยดีกับอะไรในโลก ใครจะทำตัวแบบเขา? เขาคิดว่าแม้แต่ฮีโร่ที่แข็งแกร่งที่สุดจากทั่วทั้งทวีปเฮสเทียก็คงไม่ทำตัวเหมือนไอ้บ้าเลือดร้อนที่เก่งกาจเหนือใครแบบเขา อะไรทำให้เฟนด์มีสิทธิ์อะไรทำท่าทางแบบนี้? เขาก็เป็นแค่ศิษย์ภายนอกที่เพิ่งเข้ามาใหม่เท่านั้น!

อีกทั้งเขายังเข้ามาในตำหนักสองกษัตริย์ด้วยวิธีการที่ไม่ได้เป็นไปตามช่องทางปกติ ถ้าไม่ใช่เพราะสงครามกำลังจะปะทุเขาคงไม่มีสิทธิ์เข้ามาเหยียบที่นี่ จริงอยู่ที่เฟนด์ได้รับการยกย่องจากศิษย์อาวุโสลี ในเรื่องความแข็งแกร่งของเขา แต่คำชมนั่นจะมีน้ำหนักสักเท่าไหร่กันเชียว? อันที่จริง เขาก็คงเหนือกว่าพวกเศษสวะเพียงเล็กน้อยเท่านั้น เขาไม่สมควรที่จะได้รับตำแหน่งศิษย์ภายนอกเลยแม้แต่น้อย

เห็นได้ชัดว่าเวสลีย์เองก็รู้สึกแบบเดียวกับชายผู้มีดวงตารูปสามเหลี่ยม เขาหัวเราะเบา ๆ และพูดว่า “ใช่ ใครจะคิดว่าเขาสร้างความประทับใจได้ด้วยการทำตัวเท่ เขาควรจะยอมรับว่าเขามาที่นี่เพื่อหยั่งเชิงฉัน แทนที่จะแสร้งทำเป็นว่าไม่แยแสต่อการประลองกับฉันที่กำลังจะมีขึ้นเลย”

หลังจากพูดอย่างนั้น เขาก็นึกถึงวันที่เฟนด์ทำให้เขาอับอายต่อหน้าศิษย์คนอื่น ๆ ขึ้นมา เมื่อคิดเช่นนั้น เขาก็หรี่ตามองไปที่เฟนด์ แม้จะมีกฎที่ห้ามไม่ให้นักสู้ทำให้คู่ต่อสู้พิการอย่างถาวรหรือเสียชีวิต แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเขาจะไม่สามารถเอาชนะเฟนด์ด้วยการทำให้เฟนด์ลุกจากเตียงไม่ได้เป็นเวลาหลายเดือนเสียหน่อย “ฉันเคยเตือนเขาแล้วว่าวันหนึ่งฉันจะทำให้เขาต้องชดใช้!”

ชายผู้มีดวงตารูปสามเหลี่ยมพยักหน้า เขาตั้งตารอวันที่เวสลีย์จะทุบตีเฟนด์ให้น่วม คนอย่างเขาไม่ต่างอะไรไปจากสัตว์ไร้ค่าและไร้อารยะ อันที่จริงหากเฟนด์จะเสียชีวิตในตอนนี้เขาก็คงรู้สึกยินดี

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน