มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2064

ดไวท์ชำเลืองมองเจด “ต่อให้เรานั่งรออยู่ที่นี่อย่างเงียบ ๆ แล้วจะทำให้พวกเขาหาเราไม่เจออย่างนั้นเหรอ?” ในช่วงเวลาวิกฤตเช่นนี้เจดพยายามทุกวิถีทางเท่าที่ทำได้และกังวลไปทุกสิ่ง เขากลัวว่าการที่มีคนคุยกันจะทำให้พวกเขาทุกคนเดือดร้อน คำพูดของดไวท์ทำให้เจดชะงักไปในทันที เจดอายมากจนใบหน้าและลำคอขึ้นสีแดงก่ำแต่เขาก็เถียงดไวท์ไม่ได้

ก็อย่างที่ดไวท์พูด ต่อให้เรานั่งรออยู่ที่นี่อย่างเงียบ ๆ และนั่งสมาธิกำหนดลมหายใจเข้าออกไปเรื่อย ๆ แล้วจะทำให้พวกเขาหาเราไม่เจออย่างนั้นเหรอ? ในความเป็นจริง สถานการณ์ปัจจุบันของพวกเขาก็ได้แต่ฝากความหวังไว้กับพระเจ้าเท่านั้น พวกเขาทำทุกวิถีทางเท่าที่จะทำได้แล้วและหากพวกเขายังไม่สามารถหลบหนีการไล่ล่าได้ สิ่งนี้พิสูจน์ให้เห็นว่าพวกเขาถูกลิขิตให้ต้องจบชีวิตลงในวันนี้

ดไวท์หันกลับมามองเฟนด์ซึ่งสงบนิ่งอยู่ตลอดเวลา “ฉันไม่เคยคิดเลยว่านายจะใจเย็นได้ขนาดนี้ ทั้งที่นายอยู่ในขั้นแรกระดับแรกกำเนิดเท่านั้นเองนี่ นายไม่กลัวว่าเราจะลากนายให้ติดร่างแหไปด้วยกันเหรอ?” นี่คือสิ่งที่ดไวท์อยากจะถามหลังจากที่พวกเขาออกมาจากถ้ำ หมายักษ์ตาเดียวมีพลังในการล่าที่แข็งแกร่ง แต่ไม่ว่าพวกมันจะแข็งแกร่งเพียงใด พวกมันต้องการสิ่งของที่เป้าหมายทิ้งไว้เพื่อตามหาคนเหล่านั้น

ชายสวมหน้ากากมีเศษเสื้อผ้าของศิษย์พี่ และนั่นก็หมายความว่าพวกเขาถูกหมายหัวเอาไว้แล้ว พวกเขาสองคนไม่สามารถทิ้งศิษย์พี่และหนีไปเพียงลำพังได้ และไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น พวกเขาก็จะตายด้วยกัน แต่เฟนด์ไม่จำเป็นต้องวิ่งหนีหัวซุกหัวซุนไปกับพวกเขา หากพวกเขาไปคนละทางกับเฟนด์ เขาก็จะมีโอกาสรอดชีวิตได้มากกว่า แต่จากการแสดงออกที่สุขุมของเฟนด์ก็ดูคล้ายกับว่าชายหนุ่มไม่ได้คิดที่จะทิ้งพวกเขาไว้แล้วเอาตัวเองรอดไปเพียงลำพังเลยแม้แต่น้อย ดไวท์รู้สึกงงอย่างมากกับการกระทำของเขา

ยิ่งไปกว่านั้น ถ้าเขาเป็นเฟนด์ เขาจะอยู่ให้ห่างจากคนเหล่านี้อย่างแน่นอน เพื่อป้องกันไม่ให้ตัวเองต้องเข้าไปพัวพันด้วย เฟนด์มองไปที่ดไวท์และยังคงสงบในขณะที่เขาพูด “ดูจากการกระทำของสำนักวายชนม์แล้ว ต่อให้ฉันจะทิ้งพวกคุณไปและหนีไปยังทิศทางตรงกันข้าม ก็แทบเป็นไปไม่ได้เลยที่ฉันจะมีโอกาสรอดชีวิต สำนักวายชนม์ไม่คิดจะปล่อยให้ใครรอดไปได้อยู่แล้วและฉันก็คิดว่าตัวเองคงไม่โชคดีพอที่จะรอดไปได้หรอก…”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน