มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2193

เอดริกหัวเราะเบา ๆ และพูดว่า “จริง ๆ แล้ว มันไม่แปลกเลย เพราะที่นี่ไม่เหมือนกับโลกข้างนอกนั่น โลกในแหล่งทรัพยากรยุทธต้องห้ามนี้แตกต่างจากโลกภายนอกอย่างมาก บางทีสัตว์อสูรที่นี่อาจไม่ชอบกินซากสัตว์อสูรตัวอื่นก็เป็นได้”

เฮลธ์และคนอื่น ๆ พยักหน้า คำอธิบายนี้แทบจะฟังไม่ขึ้นเลย เฟนด์ไม่ได้ฟังการสนทนาของพวกเขา แต่เขากลับยืนเขย่งเท้าและมองไปยังงูเหลือมเก้าเล็บแต่หัวจรดเท้า

เขากดปลายนิ้วเท้าลงกับพื้น เปิดใช้งานพลังงานที่แท้จริงของตัวเอง และบินขึ้นไปในอากาศ เขามองลงมาที่งูเหลือมเก้าเล็บจากด้านบน เขาลอยอยู่ในอากาศประมาณสิบกว่าหลาขณะที่เห็นแสงสลัว ๆ กะพริบอยู่ใต้หัวของงูเหลือมเก้าเล็บ

แสงนั้นอ่อนมากจนถ้าไม่สังเกตให้ดีก็อาจจะมองไม่เห็น เขาคงจะพลาดไปอย่างแน่นอนหากไม่ใช่เพราะได้มองมันลงมาจากด้านบน มุมปากของเฟนด์โค้งขึ้นเป็นรอยยิ้ม และเขารีบวิ่งไปยังจุดที่แสงส่องอยู่ทันที

งูเหลือมเก้าเล็บยักษ์ตัวนี้ขดตัวเหมือนยาจุดกันยุง และด้านล่างของหัวงูเหลือมคือจุดที่แสงส่องออกมา เขายังจำได้ชัดเจนว่าเฮลธ์เคยกล่าวไว้ว่าหญ้าวิญญาณและบุปผาวิญญาณจะเป็นของใครก็ตามที่ค้นพบมันเป็นคนแรก ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องเตือนพวกเขา เนื่องจากเขาเป็นคนแรกที่ค้นพบแสงที่ส่องประกายนี้

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ มุมปากของเขาก็ขยับสูงขึ้นอีกในขณะที่เขาพุ่งเข้าหาแสงสว่าง แต่ในทันทีที่เขาอยู่ห่างจากหัวงูเหลือมเพียงไม่กี่หลา เขาก็ถูกกระแทกจนกระเด็นไปด้านหลังราวกับว่าเขากระแทกแผ่นกระจกใส

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน