มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2194

เฟนด์เห็นประกายแห่งความโลภในดวงตาของเฮลธ์ เขาเป็นคนหนึ่งที่เอาแต่พูดว่าสมุนไพรวิญญาณและหญ้าวิญญาณจะเป็นของใครก็ตามที่ค้นพบมันเป็นครั้งแรก แต่มาดูจากวิธีที่เขาไม่ได้พูดถึงกฎพื้นฐานอะไรนั่นเลย ก็เป็นที่ชัดเจนว่าเขาทิ้งกฎพื้นฐานนั่นไปแล้ว

เฟนด์ไม่ใช่คนโง่ เขาไม่ปล่อยให้คนอื่นเอาเปรียบเขาได้ มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะทำการจะสำรวจสิ่งของที่มีแผงกั้นโปร่งใสขวางทาง

แฟรงก์หัวเราะอย่างเย้ยหยันและมองไปที่เฟนด์ด้วยความดูแคลน “ฉันสงสัยจริง ๆ ว่าทำไมนายถึงรีบพุ่งตัวมาที่นี่ แล้วตอนนี้ทุกอย่างก็เผยออกมาแล้ว! นายวางแผนที่จะฮุบทุกอย่างเอาไว้แต่เพียงผู้เดียวสินะ!”

เฟนด์หันกลับมาเผชิญหน้ากับเขาทันที 'ให้ตายเถอะ เขาน่ารำคาญชะมัด! ทำไมเขาถึงเอาแต่พุ่งเป้ามาที่ฉันอยู่ได้?'

“นี่คุณสมองกลวงหรือไง? คุณลืมกฎพื้นฐานไปแล้วเหรอ? หญ้าวิญญาณและบุปผาวิญญาณเป็นของใครก็ตามที่เป็นคนพบมันคนแรก? ก็ไม่แปลกที่ผมจะได้ครอบครองมันเพราะผมเป็นคนพบมัน!” เฟนด์กล่าวอย่างเป็นกันเอง

ใบหน้าของแฟรงก์มืดลงกับคำพูดของเขา เขาไม่คิดเลยว่าเฟนด์จะโต้ตอบเขา เขากำลังจะสวนกลับเมื่อทุกคนได้ยินเสียงฝีเท้าดังมาจากรอบ ๆ ทั้งห้าคนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพวกเขาก็ลงมาจากอากาศอย่างรวดเร็ว ท้ายที่สุด การอยู่ในอากาศนั้นโดดเด่นเกินไป

หลังจากถึงพื้นไบรอนก็ขมวดคิ้ว “ดูเหมือนจะมีคนค้นพบงูเหลือมเก้าเล็บเหมือนเราด้วย มีใครเห็นไหมว่าเป็นใครมาจากไหน?” เขาถามด้วยน้ำเสียงเร่งรีบ

พวกเขาทั้งหมดส่ายหน้า พวกเขารีบลงมาจากกลางอากาศและหันไปมองเพียงแวบเดียวก่อนที่จะลงมา แต่พวกเขาไม่พบอะไรเลย หลังจากลงถึงพื้นเพราะเขาก็เริ่มกระสับกระส่ายและไม่เห็นอะไรเลย

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน