มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2199

ใบหน้าของเฮลธ์เปลี่ยนเป็นสีแดงเข้ม “ใครจะคิดยังไงแล้วมันจะทำไมล่ะ มันคุ้มกับความปลอดภัยของเราเหรอ? เราไม่ได้หนีหางจุกก้น แต่เรารู้ว่าเมื่อไหร่ที่เราควรหยุด พวกเราห้าคนสู้พวกเขาทั้งเจ็ดไม่ได้หรอก รู้แบบนี้แล้วทำไมเราจะต้องเสี่ยงชีวิตตัวเองด้วยล่ะ!”

แฟรงก์รู้สึกว่าเฮลธ์ตีความเจตนาของเขาผิด จึงยิ่งร้อนรนด้วยความหงุดหงิด “ผมไม่คิดเลยว่าคุณจะเป็นคนขี้ขลาดแบบนี้! แน่นอน ผมรู้ว่าเราสู้พวกเขาไม่ได้ แต่ก็ไม่ได้แปลว่าเราจะไม่สามารถจัดการพวกเขาสองสามคนได้นี่! ทำไมเราต้องปล่อยให้พวกเขาทำให้เราขายหน้าแบบนี้ด้วย? ถ้าพวกเราจะไปผมก็พร้อม แต่เราควรจากไปในแบบที่เราไม่ต้องอายใครสิ!”

การแสดงออกของเฮลธ์ดูน่ากลัวหลังถูกแฟรงก์สั่งสอน เขาไม่เคยคาดคิดว่าคำพูดเหล่านั้นจะออกมาจากปากของแฟรงก์ 'ไอ้การจากไปแบบที่ไม่ต้องอายใครนี่มันหมายความว่ายังไง? หมายความว่าเราควรจากไปหลังจากที่ได้สั่งสอนพวกเขาแล้วงั้นเหรอ?'

เฟนด์หัวเราะเบา ๆ เขาตั้งใจที่จะไม่พูดอะไรออกมา แต่เขาประเมินความโง่เขลาของแฟรงก์ต่ำไปมาก และไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากทำลายความเงียบลง “ศิษย์พี่แฟรงก์ การจากไปในแบบที่เราไม่ต้องอายใครนี่มันหมายความว่ายังไง? คุณกำลังหมายความว่าเราควรปล่อยให้พวกเขาฆ่าเราหลังจากที่คุณไปยั่วโมโหเขาน่ะหรือ?”

แฟรงก์ไม่ถูกชะตาเฟนด์เป็นการส่วนตัวอยู่แล้ว เมื่อฟังคำพูดของอีกฝ่าย ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดงเข้มด้วยความโกรธ ในขณะที่ดวงตาของเขาก็แดงก่ำ เขาแสดงอาการไม่พอใจและจ้องมองที่เฟนด์อย่างฉุนเฉียว “นายหูหนวกหรือไง? ไม่ได้ยินที่ฉันพูดเหรอ? แม้ว่าพวกเขาอยากจะสู้กับเรา แต่เขาก็ต้องคิดเผื่อถึงความสูญเสียที่ตัวเองจะได้รับบ้าง! ใช่ เพราะเขาอาจมีกันอยู่ถึงเจ็ดคนและพวกเราเพียงห้าคน แต่ก็ไม่ใช่ว่าเราจะทำอะไรพวกเขาไม่ได้เลยนี่! นายคิดว่าทุกคนเป็นเหมือนนายเหรอ? นายคิดว่าพวกเขาจะทำอะไรไม่รู้จักหนักเบาเหมือนนายหรือไง? ก็เห็นอยู่นี่ว่าเขาไม่ได้ลงมือกับเรา! นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันมั่นใจว่าเราไม่เป็นอะไรหรอก!”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน