มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2200

บรรยากาศตึงเครียดถึงขีดสุด ความเป็นปรปักษ์ดุเดือดจนใกล้จะถึงจุดแตกหัก เฮลธ์อยากจะมีชีวิตรอดออกไปเสียมากกว่า หากพวกเขาต้องสู้กันขึ้นมาจริง ๆ พวกเขาจะเป็นฝ่ายที่ต้องสูญเสียอย่างหนักหนาสาหัส เมื่อคิดได้เช่นนี้ เขาก็รีบเอื้อมมือไปจับแขนของแฟรงก์เอาไว้เพื่อห้ามไม่ให้ชายหนุ่มพูดอะไรออกมาอีก พวกเขาจะได้รีบออกจากที่นี่ไปด้วยกัน

แต่ถึงกระนั้นแฟรงก์ก็ดูเหมือนจะไม่สังเกตถึงเรื่องนี้เลย เขาตะโกนใส่ศิษย์ของสำนักวายชนม์ว่า “อย่าบังอาจดูถูกสำนักระดับสาม! แม้แต่ศิษย์จากสำนักระดับสามก็สามารถมีบทบาทที่ยิ่งใหญ่กว่าที่พวกนายจินตนาการได้! คอยดูเถอะ! หลังจากที่ฉันจากไป ฉันจะไปกระจายข่าวเรื่องของล้ำค่าของที่นี่อย่างแน่นอน เพื่อที่ผู้มีอำนาจทั้งหมดจะมาแย่งชิงสมบัติกัน!”

เฮลธ์และคนอื่น ๆ อดไม่ได้ที่จะสั่นสะท้านในใจทันทีที่คำพูดนั้นออกจากปากของแฟรงก์ ในขณะที่ดวงตาของชายสวมหน้ากากมืดลงในชั่วพริบตา สิ่งที่แฟรงก์พูดเตือนเขาว่ามีโอกาสที่พวกเขาจะกระจายข่าวเกี่ยวกับสมบัติหลังจากที่พวกเขาจากไป และคนอื่นอาจกล้าหาญพอที่จะต่อสู้แย่งชิงสมบัติล้ำค่ากับพวกเขา กล่าวอีกนัยหนึ่ง การปล่อยพวกเขาไปก็ดีเท่ากับเป็นการเพิ่มความเสี่ยงให้กับตัวเอง

ใบหน้าของเฮลธ์ดำคล้ำไม่ต่างจากก้นหม้อ เขาชี้นิ้วที่สั่นเทาออกไปแล้วพูดว่า “คุณ… คุณบ้าไปแล้วหรือ! อยากตายขนาดนั้นเลยหรือไง?!”

สิ่งที่แฟรงก์ทำไม่ต่างอะไรกับการลงโทษประหารพวกเขาทั้งห้าคนอย่างไม่ต้องสงสัย ถ้าเฮลธ์เป็นชายสวมหน้ากาก เขาจะไม่มีวันปล่อยให้พวกเขาทั้งห้าจากไป! สีหน้าของทั้งเอดริกและไบรอนซีดเผือดราวกับมีใครในบ้านตาย ไบรอนนึกอยากแต่จะให้แฟรงก์ตายเสียตรงนี้ เขาเคยเจอคนโง่มาเยอะ แต่ไม่เคยมีใครโง่เท่าแฟรงก์

"นายนี่มันเลวจริง ๆ! ถ้าอยากตายก็ตายไปคนเดียวสิ! ทำไมต้องลากเราไปลงนรกกับนายด้วย” ไบรอนตะโกนใส่แฟรงก์

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน