มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2402

เพราะงั้นจึงไม่แปลกที่อีกฝ่ายจะไม่รู้จักเขา สิ่งเดียวที่คนรับใช้ต้องทำคือจำเสื้อผ้าที่เฟนด์ใส่อยู่เพื่อที่จะได้รู้ว่าเฟนด์คือใคร คนรับใช้พินิจมองเฟนด์ครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า “คุณเป็นบัณฑิตคนที่สิบเอ็ดใช่หรือเปล่า?”

เฟนด์รู้สึกตกใจเล็กน้อยกับชื่อใหม่ของตัวเอง บัณฑิตคนที่สิบเอ็ด? หลังจากคำพูดเหล่านั้นลอยอยู่ในหัวของเฟนด์สักพักหนึ่ง เขาก็เข้าใจทันที

แชนด์เลอร์เคยบอกเฟนด์มาก่อนแล้วว่าเขาเป็นนักเรียนคนที่สิบเอ็ดที่วิมานโอสถรับเข้าศึกษา คนรับใช้จึงเรียกเขาด้วยตำแหน่งเป็นธรรมดา

เฟนด์พยักหน้า หลังจากที่คนรับใช้รับรู้ถึงตัวตนของเฟนด์อย่างชัดเจนแล้ว เขาก็ตื่นตระหนกน้อยลง เขาเม้มริมฝีปาก เมื่อได้ยินมาก่อนหน้านี้ว่าบัณฑิตใหม่ไม่ลงรอยกับบัณฑิตรอง แต่ทว่าเฟนด์ก็ยังถือเป็นบัณฑิตของที่นี่

พวกเขาเป็นเพียงคนรับใช้ธรรมดาเท่านั้น หากพวกเขาทำให้เฟนด์ขุ่นเคืองเนื่องจากคำพูดที่ไม่เหมาะสม พวกเขาอาจถูกไล่ออกเมื่อใดก็ได้ หากเฟนด์นำเรื่องนี้ไปฟ้องคนอื่น

ด้วยเหตุนี้ คนรับใช้จึงฝืนยิ้มและพูดว่า "มีอะไรหรือ บัณฑิตสิบเอ็ด?"

เฟนด์พยักหน้า เขาไม่มีอารมณ์ที่จะพูดคุยกับคนรับใช้ ดังนั้นเขาจึงถามอย่างตรงไปตรงมาว่า "ฉันเพิ่งมาอยู่ที่นี่ จึงมีกฎบางข้อที่ฉันยังไม่เข้าใจนัก ฉันแค่จะถามนายซักสองสามคำถามเท่านั้น"

เฟนด์มีน้ำเสียงที่ถ่อมตัวมากซึ่งทำให้คนรับใช้ประหลาดใจ คนรับใช้วางถังน้ำในมือลงบนพื้นทันทีขณะที่เขายืนตัวตรง "กรุณาถามมาเถอะ ผมจะบอกคุณทุกอย่าง"

เฟนด์พยักหน้าก่อนจะเรียบเรียงคำพูดและถามว่า “เหล่าบัณฑิตไปฝึกบ่มเพาะโอสถที่ไหน แน่นอนว่าวิมานโอสถต้องมีที่ให้เราบ่มเพาะโอสถด้วยใช่หรือเปล่า”

มีต้นไม้บางชนิดปลูกไว้ข้างนอกซึ่งจะส่งเสียงกรอบแกรบทุกครั้งที่มีลมพัดเฟนด์หายใจเข้าลึก ๆ ขณะที่เขาก้าวเข้าไปในหอเมฆาสงัด เขาเห็นบัณฑิตคนหนึ่งที่แต่งตัวเหมือนเขาทุกประการ บัณฑิตผู้นั้นมีผ้าอยู่ในมือและกำลังเช็ดโต๊ะตัวหนึ่งอยู่ข้างใน

แผนผังของหอเมฆาสงัดนั้นเรียบง่ายมาก ภายในหอมีห้องเล็ก ๆ หลายห้องซึ่งถูกคั่นด้วยผนัง นั่นน่าจะเป็นที่ที่พวกเขาใช้ในการฝึกฝนการเล่นแร่แปรธาตุ

อย่างไรก็ตาม ห้องที่หันหน้าไปทางโต๊ะหลักดูคล้ายจะใหญ่กว่าห้องอื่น ๆ อย่างน้อยสามเท่า ราวกับว่าห้องนั้นพิเศษมาก

ราฟาเอล เวสต์วูดตกตะลึงในขณะที่เขามองไปที่เฟนด์ที่กำลังสังเกตสิ่งอำนวยความสะดวกต่าง ๆ เขาคิดว่าเฟนด์คงจะเดินเข้ามาทักทายเขา