มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2408

“นายบ้าไปแล้วจริง ๆ ใช่ไหม? นายไม่เคยศึกษามรรคาแห่งโอสถมาก่อนเลย แล้วจะควบแน่นรังสีแห่งโอสถได้ยังไง นายรู้ไหมว่าข้างในนั้นเป็นยังไงบ้าง”

เฟนด์ก็เมินเฉยต่อเขาเช่นเดิม

เฟนด์ไม่ได้หันศีรษะกลับไปมอง ขณะที่เขากระแทกประตูที่อยู่ด้านหลังเขาปิดลง ทุกสิ่งรอบตัวเขาก็มืดลงทันที รอบตัวเขาไม่มีแสงเล็ดลอดเข้ามาได้เลย นอกจากกลิ่นของโอสถแล้ว ก็ไม่มีอะไรบ่งชี้ให้เขาเห็นว่าเขาอยู่ที่ไหน

เมื่อเผชิญหน้ากับความมืด เฟนด์ไม่ได้รู้สึกกังวลเลยสักนิด เนื่องจากรอบตัวเขาไม่มีอันตรายอะไร ดังนั้นเขาจึงไม่จำเป็นต้องกังวลอะไรทั้งนั้น ขณะที่เขาสาวเท้าเข้าหาจุดที่กลิ่นของโอสถหนาแน่นที่สุด เขาพูดว่า "นี่น่าจะใช้เวลาประมาณสี่ชั่วโมง!"

เฟนด์ให้เวลาตัวเองสี่ชั่วโมงในการปรับตัวให้ชินกับสภาพแวดล้อม เขาจำเป็นต้องหลอมรวมจิตใจและร่างกายของเขาให้ได้ภายในสี่ชั่วโมง มือของเขาเคลื่อนไหวอย่างต่อเนื่องในขณะที่แสงสีทองเริ่มหมุนวนอยู่บนปลายนิ้วของเขา

แสงสีทองบางเฉียบราวกับเส้นผม ขณะที่เฟนด์ขยับนิ้วของเขาอย่างคล่องแคล่ว ประกายของพวกมันก็เคลื่อนไหวไปในอากาศจนแปรเปลี่ยนเป็นอักขระทางยา

มีเสียงโครมครามดังขึ้น อักขระทางยาระเบิดไปในอากาศในจังหวะสุดท้าย เฟนด์ขมวดคิ้ว เขามั่นใจในตัวเองมากเกินไปจริง ๆ

อักษรที่เขาวาดเป็นอักษรที่ธรรมดาและเรียบง่ายที่สุด เขารู้สึกว่ามันวาดค่อนข้างง่าย แต่ในจังหวะสุดท้าย เขากลับไม่สามารถควบคุมรังสีแห่งโอสถได้อย่างเหมาะสม เนื่องจากจิตใจและร่างกายของเขาไม่ประสานกัน ดังนั้นอักขระทางยาจึงระเบิด

แม้ว่าความทรงจำของเฟนด์จะมีการจดจำทุกรายละเอียดของอักขระทางยาไว้อย่างระมัดระวังแล้ว และไม่มีปัญหาคอขวดคอยฉุดรั้งเขาไว้อีกต่างหาก เพียงแต่ร่างกายของเขาไม่อาจต้านทานจิตวิญญาณ

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน