มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 2430

กิลเบิร์ตไม่เก็บงำอารมณ์อะไรอีกต่อไปแล้วในขณะนั้น จากนั้นเขาถึงได้ตระหนักว่าเหตุใดทุกคนถึงมองเขาแปลก ๆ

สายตาที่เขาได้รับและการแสดงออกของเหล่าบัณฑิตดูคล้ายกำลังเห็นใจเขา

กิลเบิร์ตได้สร้างอักขระทางยาขึ้นมาเป็นจำนวนสามร้อยอักษร และทุกคนได้เห็นสิ่งนั้นอย่างชัดเจน เขาจำได้ดีว่าเขาตื่นเต้นเพียงใดหลังจากที่สามารถพิชิตภารกิจที่รองเหรัญญิกมอบให้สำเร็จ แต่ความตื่นเต้นทั้งหมดนั้นกลับได้รับเพียงความผิดหวังราวกับถูกถังน้ำเย็นสาดใส่เป็นการตอบแทน

กิลเบิร์ตตัวสั่นเล็กน้อย “ฉันไม่มีทางเชื่อหรอก! ฉันไม่เห็นอะไรเลยสักอย่าง! ทุกอย่างไม่ใช่เรื่องจริง ทุกอย่างเป็นของปลอมทั้งนั้น! เฟนด์จะควบแน่นอักขระทางยาได้ถึงสามร้อยอักษรได้ยังไง เขาไม่เคยเห็นมรรคาแห่งโอสถเลยด้วยซ้ำ นี่ต้องเป็นภาพลวงตาทั้งหมดแน่ และทุกคนกำลังโกหกฉัน!” กิลเบิร์ตคำราม

มือของเขาโบกไปซ้ายทีขวาที ใช้มือตะปบไปรอบ ๆ ในขณะที่เขาตะโกนออกมา ดูเหมือนเขาจะเชื่อจนสุดหัวใจว่าทุกอย่างคือภาพลวงตา และเขาพยายามที่จะพาตัวเองให้หลุดพ้นจากภาพลวงตาเหล่านี้ไป

เขาปฏิเสธที่จะเชื่อว่าสิ่งที่เกิดขึ้นคือเรื่องจริงและไม่เต็มใจที่จะเชื่อเลยแม้แต่น้อย ด้วยทักษะที่เขามี เขาได้พิสูจน์อย่างชัดเจนแล้วว่าเขาเป็นผู้ที่มีคุณสมบัติเหมาะสมที่สุดที่จะเข้าไปเป็นบัณฑิตของพันธมิตรนักเล่นแร่แปรธาตุแห่งรัฐตอนกลาง...

เฟนด์ขโมยสิ่งนั้นไปจากเขา!

รองเหรัญญิกขมวดคิ้ว ปฏิกิริยาของกิลเบิร์ตมีทั้งสิ่งที่เขาคาดเดาได้และชนิดที่เหนือการคาดเดา เหนือสิ่งอื่นใดผลลัพธ์ของเฟนด์ก็เป็นสิ่งที่ทำให้ตัวเขาเองตกใจเช่นกัน ถ้าเขาไม่ได้เห็นมันด้วยตาตัวเอง เขาก็คงไม่เชื่อ

แต่ทว่าพฤติกรรมของกิลเบิร์ตค่อนข้างอยู่เหนือการควบคุม รองเหรัญญิกได้แต่สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ในขณะที่เขากล่าวเสริมอย่างขึงขังว่า "ถึงแม้นายจะไม่ยอมเชื่อแต่สิ่งเหล่านี้ก็เกิดขึ้นแล้ว วิมานโอสถมีอัจฉริยะมากความสามารถมากมาย นายอาจเป็นคนที่มีศักยภาพสูงก็จริง แต่นายไม่ได้แข็งแกร่งที่สุดหรอก”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน