มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 283

“แม้ว่าฉันจะไม่กลัวและใช้เพียงแค่ก้อนหินเล็ก ๆ แต่ฉันก็ยังสามารถเล่นกับแกได้”

เฟนด์พูดเบา ๆ ราวกับว่าเขาไม่ได้สนใจผู้ชายคนอื่น

“ไม่เลวเลย ฮ่า ๆ”

รูเบนหัวเราะและยิงไปที่ต้นขาของเฟนด์

สวบ!

ในพริบตาเฟนด์เหวี่ยงแขนไปข้างหน้าพร้อมก้อนหินทั้งสองก้อนที่พุ่งออกไป

ก้อนหินก้อนหนึ่งกระแทกไปโดนกระสุนทำให้กระสุนเบี่ยงเบนไป ส่วนหินอีกก้อนพุ่งเข้าใส่มือข้างหนึ่งของรูเบน

"อ๊าก!" รูเบนร้องเสียงหลง

นิ้วที่ถูกกระแทกขาดทันทีราวกับโดนกระสุน นิ้วครึ่งหนึ่งตกลงบนพื้น

ความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นกะทันหันทำให้รูเบนร้องไห้ออกมาอย่างทรมาน ปืนหลุดจากมือของเขาและตกลงบนพื้น

“เจ้านาย!”

“นายน้อย!”

คนที่เหลือจ้องไปที่สถานการณ์ตรงหน้าด้วยสายตาสงสัยว่านี่เป็นเรื่องจริงเหรอ

“แ-่งเอ๊ย! ฆ่ามัน!”

รูเบนมองไปที่ปืนบนพื้นจากนั้นหันไปหาชายคนหนึ่งที่อยู่ข้าง ๆเขา “หยิบปืนขึ้นมาแล้วฆ่าหมอนั่น!” เขาตะคอก

ชายคนนั้นรีบก้มลงหยิบปืนทันที ร่างกายของเขายังคงเต็มไปด้วยความตกใจ เขาไม่รู้ว่ามันเป็นเรื่องบังเอิญหรือเปล่าที่หินของหมอนั่นกระแทกโดนกระสุน ส่วนเรื่องนิ้วของรูเบนพวกเขามองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ชัดนัก พวกเขาสงสัยว่ากระสุนอาจแฉลบจึงบังเอิญไปโดนนิ้วของรูเบน

สวบ!

ขณะที่รูเบนกำลังตะโกน เฟนด์ก็รีบวิ่งไปยังทิศทางของชายคนนั้น เขาไปถึงอย่างรวดเร็วอย่างกับความเร็วของเสือชีตาห์

“พรรคเทพเจ้าแห่งมังกร?”

คิ้วของเฟนด์ขมวดเมื่อนึกถึงเหตุการณ์ในอดีต สการ์และลูกน้องซึ่งมีจำนวนประมาณสองร้อยคน เขาไม่ได้ฆ่าพวกนั้นไปหมดแล้วเหรอ?

เขาไม่คิดว่าหัวหน้าของโจรมอเตอร์ไซด์จะเป็นลูกชายของนายท่านฮาร์วีย์ มันช่างเป็นเรื่องบังเอิญเสียจริง

รูเบนถอนหายใจอย่างโล่งอกเมื่อเห็นว่าเฟนด์เงียบ ดูเหมือนตอนนี้เฟนด์จะเริ่มกลัว

สุดท้ายก็ไม่มีใครที่ได้ยินชื่อพรรคเทพเจ้าแห่งมังกรแล้วจะไม่เกรงกลัว

“เป็นอะไรไป? กลัวเหรอ? เฮ้ ถ้าแกกลัวก็ส่งปืนมาให้ฉัน!”

รูเบนยิ้มแล้วพูด

“แกคิดว่าฉันโง่เหรอ?”

เฟนด์พูดอย่างเย็นชา