มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 283

“แม้ว่าฉันจะไม่กลัวและใช้เพียงแค่ก้อนหินเล็ก ๆ แต่ฉันก็ยังสามารถเล่นกับแกได้”

เฟนด์พูดเบา ๆ ราวกับว่าเขาไม่ได้สนใจผู้ชายคนอื่น

“ไม่เลวเลย ฮ่า ๆ”

รูเบนหัวเราะและยิงไปที่ต้นขาของเฟนด์

สวบ!

ในพริบตาเฟนด์เหวี่ยงแขนไปข้างหน้าพร้อมก้อนหินทั้งสองก้อนที่พุ่งออกไป

ก้อนหินก้อนหนึ่งกระแทกไปโดนกระสุนทำให้กระสุนเบี่ยงเบนไป ส่วนหินอีกก้อนพุ่งเข้าใส่มือข้างหนึ่งของรูเบน

"อ๊าก!" รูเบนร้องเสียงหลง

นิ้วที่ถูกกระแทกขาดทันทีราวกับโดนกระสุน นิ้วครึ่งหนึ่งตกลงบนพื้น

ความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นกะทันหันทำให้รูเบนร้องไห้ออกมาอย่างทรมาน ปืนหลุดจากมือของเขาและตกลงบนพื้น

“เจ้านาย!”

“นายน้อย!”

คนที่เหลือจ้องไปที่สถานการณ์ตรงหน้าด้วยสายตาสงสัยว่านี่เป็นเรื่องจริงเหรอ

“แ-่งเอ๊ย! ฆ่ามัน!”

รูเบนมองไปที่ปืนบนพื้นจากนั้นหันไปหาชายคนหนึ่งที่อยู่ข้าง ๆเขา “หยิบปืนขึ้นมาแล้วฆ่าหมอนั่น!” เขาตะคอก

ชายคนนั้นรีบก้มลงหยิบปืนทันที ร่างกายของเขายังคงเต็มไปด้วยความตกใจ เขาไม่รู้ว่ามันเป็นเรื่องบังเอิญหรือเปล่าที่หินของหมอนั่นกระแทกโดนกระสุน ส่วนเรื่องนิ้วของรูเบนพวกเขามองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ชัดนัก พวกเขาสงสัยว่ากระสุนอาจแฉลบจึงบังเอิญไปโดนนิ้วของรูเบน

สวบ!

ขณะที่รูเบนกำลังตะโกน เฟนด์ก็รีบวิ่งไปยังทิศทางของชายคนนั้น เขาไปถึงอย่างรวดเร็วอย่างกับความเร็วของเสือชีตาห์