มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 404

เฟนด์ไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดีเมื่อได้ยินแบบนั้น “จากที่ฉันเห็น แกก็หน้าตาดีและดูโดดเด่นมากกว่าคนอื่นนะ” เขาพูด “ทำไมแกไม่ลองมาช่วยฉันขัดรองเท้าดูล่ะ?”

“ไอ้เวรเอ๊ย!

“จับมัน!”

ฟลินน์คำรามด้วยความโกรธขณะที่เขาโบกมือสั่ง เขาเป็นที่รู้จักและน่ายกย่องในหมู่ผู้คน แต่ชายคนนี้กลับปฏิเสธที่จะรับข้อเสนอของเขา มันเป็นสิ่งที่เขาคาดไม่ถึง

“บอดี้การ์ดเหล่านี้ดูเหมือนจะมีฝีมือดีกว่าที่ฉันเจอเมื่อครั้งก่อน แต่คนพวกนี้ก็ยังเป็นแค่สวะในสายตาของฉันอยู่ดี!”

ริมฝีปากของเฟนด์ปรากฏรอยยิ้มน่าขนลุก เขาเริ่มเคลื่อนไหวโดยก้าวไปข้างหน้าสองก้าวและกำหมัดแน่น

ปั๊ก! ปั๊ก! ปั๊ก!

บอดี้การ์ดที่วิ่งเข้าไปก่อนคนอื่นถูกต่อยที่ใบหน้า ก่อนที่เขาจะได้โต้ตอบพวกเขาก็กระเด็นไปข้างหลังและกระอักเลือดจากฟันหน้าที่หัก

“อ๊าก!”

ชายคนหนึ่งที่น่าจะอายุสามสิบกว่า ๆ แต่เขากลับมีหมัดที่รวดเร็วและเทคนิคของเขานั้นยอดเยี่ยมมาก

เฟนด์สังเกตเขา ทักษะการต่อสู้ของชายคนนี้น่าจะดีกว่าผู้ช่วยผู้บัญชาการหลายคนในกองทัพนิดหน่อย

อย่างไรก็ตามในสายตาของเฟนด์เขาก็ไม่ได้เป็นภัยคุกคามอะไรกับเขาเลย เขากำหมัดและชกไปข้างหน้าหมัดของเขาปะทะกับชายอีกคน

ปั๊ก!

ในชั่วพริบตาที่หมัดของชายสองคนปะทะกัน ชายอีกคนหนึ่งก็กระเด็นถอยหลังไปโดยที่ไม่มีแม้แต่วิธีที่จะตอบโต้ได้เลย

“นี่มันอะไรกัน?”

ชายคนนั้นสูดหายใจเข้าอย่างแรงตกใจมากที่เลือดเขาออก เขาอาจเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดในบรรดาบอดี้การ์ดกลุ่มนี้ เขาไม่คิดเลยว่าเฟนด์จะแข็งแกร่งมากขนาดนี้และรวดเร็วกว่าเขามาก จนเขาถูกต่อยกระเด็นออกไปด้วยหมัดเพียงหมัดเดียว มันเหมือนราวกับว่าเขาหันหน้าไปชนกับก้อนหินขนาดใหญ่

ปั๊ก! ปั๊ก! ปั๊ก!

ยังไม่ถึงนาที บอดี้การ์ดทั้งยี่สิบคนก็ลงไปนอนราบกับพื้นหมดแล้ว