มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 42

“ฮ่า ฮ่า แม่ไม่ต้องห่วง ผมหมายความอย่างที่ผมพูด! เอาเงินนี้ไปซื้อของใช้ของเซเลน่า และลงทะเบียนเรียนของไคลี ที่โรงเรียน!” เฟนด์พูดอย่างอารมณ์ดีกล่าว

ฟีโอน่าเย้ยหยัน “ฮึ! ยังดีที่แกยังรู้ตัว!”

ก่อนที่เงินสดจะถูกหยิบขึ้นมาทั้งหมด อยู่ ๆ ก็มีชายหนุ่มคนหนึ่งเดินเข้ามาพร้อมกับเด็กสาวที่มีรอยสักบนแขน

ทั้งคู่ดูเหมือนจะอายุประมาณ 18 หรือ 19 ปี

ชายหนุ่มผมสีบลอนด์ เขาเจาะหูข้างนึง

“ว้าว...เงินสดเยอะมาก!”

ชายหนุ่มวิ่งเข้าเมื่อเห็นเงินสด เขาหยิบมันขึ้นมาและพูดอย่างตื่นเต้นว่า “พระเจ้านี่มันเงินทั้งนั้น! ยังมีบางส่วนอยู่ในกระเป๋าด้วย ต้องมีเงินเป็นล้านนี่ใช่มั้ย? ฉันไม่ได้เห็นเงินมากขนาดนี้มานานแค่ไหนแล้ว!”

“แกเป็นใคร? วางมันลง!”

เมื่อเขาเห็นชายหนุ่มทำหน้าโกรธ เฟนด์จ้องมองตรงไปที่ชายคนนั้นและพูดอย่างเย็นชา

“คุณ… คุณเป็นใคร”

ชายหนุ่มมองกลับไปที่เฟนด์ Fane และตกใจมากกับสายตาที่เฉียบคมของเฟนด์ ทำให้เขาทิ้งเงินสดที่ถืออยู่ในมือ

“เฟนด์คุณโกรธอะไร? คุณจำเบ็นไม่ได้อีกแล้วเหรอ”

ฟีโอน่ามองไปที่เฟนด์

“เบ็น?”

เฟนด์ งงไปชั่วขณะก่อนที่จะนึกขึ้นมาได้ “อ้อ เบ็นนี่เอง ตอนที่ผมจากไป ตอนนั้นเขาอายุแค่ 14 ปี ตอนนี้เขาสูงมากและโตแล้ว ผมจำเขาไม่ได้!”

“แม่งเอ้ย! ฉันก็คิดว่าใครที่มาแสดงสีหน้าไม่พอใจฉัน ที่แท้ก็เป็นนายนี่เอง คุณพี่เขยที่ไร้ประโยชน์!”

เบ็นตะคอกออกมาและพูดต่อ “ฉันคิดว่านายตายไปแล้ว ใครจะรู้ว่านายจะกลับมา! ตลอดระยะเวลาห้าปีที่นายทำให้ครอบครัวของเราตกระกำลำบาก!”

เด็กสาวเดินมายืนข้าง ๆ เบ็น เธอสำรวจเฟนด์และพูดว่า “เบ็นคนนี้เป็นลูกเขยที่ไร้ประโยชน์จริงหรือเปล่า? “เขาเป็นคนเดียวกันที่หาเงินมาจ่ายค่ารักษาพยาบาลแม่ของเขาจำนวน หนึ่งล้านเหรียญ หลังจากที่เขาไปทำสงครามในรุ่งขึ้นอีกวันใช่ไหม?”

ดวงตาของเบ็น เต็มไปด้วยความเป็นศัตรู “ใช่ มันเป็นคนเห็นด้วยกันการแต่งงานปลอม ๆ ในตอนแรก แต่ใช้ประโยชน์จากพี่สาวของฉันในคืนแต่งงาน มันเห็นว่าเธอเมานิดหน่อย แล้วมันก็ทำให้พี่สาวของฉันท้อง ถ้าไม่ใช่เพราะมัน ครอบครัวของเราคงไม่ถูกนายใหญ่เทย์เลอร์ ไล่ออกมาอยู่ข้างนอกแบบนี้ เราจะยังคงอยู่ในคฤหาสน์ของเราและมีชีวิตที่ดี!”

“ไอ้นี่มันชั่ว มันเป็นปีศาจ!”

ผู้หญิงคนนั้นมองไปที่เฟนด์ ด้วยความโกรธและพูดว่า “ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าคุณจะยังหน้าด้านพอที่จะกลับมา ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ พวกเราจะอยู่ในสถานที่แบบนี้ไหม ถ้าฉันเป็นคุณ ฉันเลือกจะตายในสงครามมากกว่าที่จะกลับมาและทำให้ตัวเองอับอาย!”

“ซีน่า เธอเป็นใครถึงมาพูดแบบนี้? คืนนั้นฉันเมา แต่ฉันรู้ตัวฉันดี ฉันโกรธที่คุณปู่ทำกับฉัน ใช้การแจ่งงานของฉันมาเป็นข้อต่อรอง!”

“ทั้งหมดมันเป็นความผิดของฉัน ตอนนั้นฉันไร้เดียงสาเกินไปถึงทำให้ แม่พ่อและน้องชายของฉันใช้ชีวิตอย่างลำบากกับฉัน ตลอดห้าปีที่ผ่านมา ฉันจะพยายามทำให้ดีที่สุดนับจากนี้ไป ทุกอย่างมันเกิดขึ้นแล้วฉันต้องรับผิดชอบมัน เธอไม่มีสิทธิ์ต่อว่าเฟนด์ กับสิ่งที่เกิดขึ้นนี้!”

เซเลน่าไม่สามารถยอมรับมันได้ หลังจากที่เธอได้ยินสิ่งที่ซีน่าพูด เธอมองตาของซีน่าแล้วพูดว่า “ถึงนังไงนี่มันก็คือเรื่องในครอบครัวของฉัน คนอื่นคงไม่มายุ่งหรอกจริงไหม”

“เบ็น ดูพี่สาวของคุณสิ เธอหาว่าฉันเป็นคนอื่น ฉันยังไม่ได้แต่งงานกับคุณ เธอก็ทำเหมือนฉันไม่มีความหมาย แล้วถ้าในอนาคตฉันแต่งงานกับคุณ ใครจะรู้ว่าเธอจะปฏิบัติกับฉันยังไง”

ซีน่าโกรธเป็นอย่างมาก เธอดึงแขนของเบ็นด้วยมือของเธอและด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว

“พี่สาว พี่กำลังพูดอะไร? ซีน่า เป็นแฟนของฉัน ถึงเธอจะยังไม่ได้แต่งงานกับฉัน แต่ยังไงมันก็ต้องเกิดขึ้นในไม่ช้า เราจะเป็นครอบครัวเดียวกันในอนาคต พี่จะพูดกับซีน่าแบบนี้ได้ยังไง”