มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 436

เฟนด์เงียบไปครู่นึงก่อนจะทำใจให้เย็น เขายิ้มอย่างไม่รู้สึกรู้สาแล้วพูดว่า

“ไม่เป็นไร วันนี้เป็นการรวมตัวเพื่อฉลองมิตรภาพของเพื่อนในสงคราม ฉันจะปล่อยมันไปแล้วกัน!”

เมื่อควิลได้ยินดังกล่าวมุมปากเขากระตุกขึ้น ผู้ชายคนนี้พูดเหมือนกับว่าเขาเป็นผู้เสียหายร้ายแรง แต่คนที่เป็นผู้เสียหายคือเขาต่างหาก นายน้อยคนเล็กสุดจากตระกูลเซนอสน่ะ

เดนนิสก็พยักหน้าเช่นกัน เขาเดินเข้าไปพร้อมกับพันตรีทั้งสองและเฟนด์

หลังจากเฟนด์และคนอื่นๆเดินจากไป ควิล เขาทนไม่ไหวอีกแล้ว เขาพูดกับแม็กนัสที่อยู่ข้างๆเขาว่า “คุณลุง คุณลุงยอมไปได้ยังไง? ผู้ชายคนนั้นหยิ่งยโสเกินไปและมันก็ไม่เคารพคุณลุงด้วย แถมยังพูดว่า ‘แล้วไง’ ถ้าคุณเป็นราชาแห่งสงครามเจ็ดดาราอีก? เขาพูดเหมือนเขาเป็นเทพแห่งสงครามอย่างนั้นแหละ!”

“ฮ่าฮ่า ไม่เป็นไรหรอก เขาก็เป็นแค่ทหารธรรมดาเท่านั้น ฉันเป็นราชาแห่งสงคราม มันคงจะเกินไปถ้าฉันยืนกรานที่จะเอาเรื่องเขา นอกเหนือจากนั้น นายพูดว่านายเป็นนายน้อยแห่งตระกูลเซนอส แล้วนายจัดการเขาไม่ได้รึไง?” แม็กนัสหัวเราะ คำพูดของเขาเต็มไปด้วยคำใบ้ต่าง ๆ มันคงไม่สะดวกที่จะทำอะไรในตอนนี้ แต่เขาสั่งสอนพวกนั้นได้เสมอในตอนหลัง

ควิลพยักหน้า “นั่นมันไม่มีอะไรเลย อย่างไงก็ตามเดนนิส ฮาวเวิร์ดเพิ่งจะตบผมเมื่อกี้ ผมปล่อยมันไปไม่ได้หรอกนะ เขาไม่เคารพคุณด้วยซ้ำ!”

แม็กนัสเงียบและพูดขึ้นมาอย่างไม่คาดคิดว่า “มันจะดีสำหรับตัวนายเองถ้านายจะหยุดยั่วให้เดนนิสโมโหนะ ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นแค่จอมพลแต่เขาก็เกือบจะได้เป็นราชาแห่งสงครามแล้วถ้าไม่ติดว่าตำแหน่งนั้นมันไม่มีที่ว่างสำหรับเขาน่ะ!”

ควิลพยักหน้าหลังจากได้ยิน “คุณลุงเคยพูดเกี่ยวกับเดนนิสไปแล้ว ผมรู้ ยังไงก็ตามผมหวังว่าคุณลุงจะล้างแค้นให้ผมนะ ท้ายที่สุดแล้วเขาก็ตบผมต่อหน้าคุณลุง ผมรับเรื่องนี้ไม่ได้จริงๆ”